Carlos Filipe Ximenes Belo
| Carlos Filipe Ximenes Belo | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
  Irudi gehiago | |||||||
1988ko martxoaren 21a - Elizbarrutia: Q1870346 
1988ko martxoaren 21a - 2002ko azaroaren 26a Elizbarrutia: Diliko artxidiozesia
| |||||||
| Bizitza | |||||||
| Jaiotza | Baucau, 1948ko otsailaren 3a (76 urte) | ||||||
| Herrialdea |  Ekialdeko Timor | ||||||
| Hezkuntza | |||||||
| Heziketa | Salesian Pontifical University (en) Portugalgo Unibertsitate Katolikoa | ||||||
| Hizkuntzak | portugesa | ||||||
| Jarduerak | |||||||
| Jarduerak | apaiz katolikoa, politikaria eta apezpiku katolikoa | ||||||
| Jasotako sariak | ikusi
| ||||||
| Sinesmenak eta ideologia | |||||||
| Erlijioa | Erromatar Eliza Katolikoa | ||||||
| Erlijio-ordena | San Frantzisko Saleskoaren Elkartea | ||||||
 | |||||||
Carlos Filipe Ximenes Belo (Baucau, 1948ko otsailaren 3a) timortar apezpiku katolikoa da. 1996an Bakearen Nobel Saria jaso zuen José Ramos-Horta politikariarekin batera.
Bizitza
Bacauko familia behartsu batean jaio zen, 1948ko otsailaren 3an. Bufaloak zaintzen aritu zen 14 urte bete arte. 1980an apaiztu zen, Portugalen eta Erroman ikasi ostean. 1983an, Diliko administratzaile apostoliko izendatu zuen Joan Paulo II.ak. Ordudanik, etengabe salatu zituen Indonesiako Armadaren giza eskubideen kontrako ekintzak. Salaketa horien ondorioz, mehatxu ugari jasan izan zituen. Izan ere, timortarren babesleku izan zen Eliza askotan, eta Indonesiaren erasoen jomuga. Bakearen Nobel saria jaso zuen 1996an, José Ramos-Hortarekin batera, Ekialdeko Timorko gatazkari irtenbide baketsua emateko egindako lanarengatik.[1]
Erreferentziak
- ↑ Eskisabel, Idurre. Ekialdeko Timor: zalantzaz beteriko etorkizuna. Euskaldunon Egunkaria, 1999ko abuztuak 29, CC BY-SA 4.0, berria.eus (Noiz kontsultatua: 2020-4-27).
Kanpo estekak
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q234001
Multimedia: Carlos Filipe Ximenes Belo / Q234001
