Pellen ekuazio

p=2 parametroarentzat, Pell-en ekuazioaren zenbait ebazpen diofantoar.
x 2 2 y 2 = 1 {\displaystyle x^{2}-2y^{2}=1} , ekuazioaren zenbait ebazpen diofantoar.

Pell-en ekuazio diofantoarra gisa honetako ekuazioa da: x 2 p y 2 = 1 {\displaystyle x^{2}-py^{2}=1} , zeinetan p {\displaystyle p} zenbaki arrunt eta ez karratua den. Ekuazio diofantoarren helburua, zenbaki osoen gaineko ebazpenak ( ebazpen diofantoarrak ) determinatzea da, existitzen diren kasuan.

Pellen ekuazioaren: p {\displaystyle p} , parametroaren balioa edozein zenbaki ez karratu izanik: ( x , y ) = ( 1 , 0 ) {\displaystyle (x,y)=(1,0)} , eta ( x , y ) = ( 1 , 0 ) {\displaystyle (x,y)=(-1,0)} beti dira ebazpen diofantoarrak: ebazpen neutroak izenda daitezke. Horregatik p {\displaystyle p} zenbaki ez karratuarentzat, helburua: neutroak ez diren ebazpen diofantoarrak determinatzea da existitzen diren kasuan.

Pell-en ekuazio diofantoarraren problemak bi dira beraz: p {\displaystyle p} zenbaki ez karratua emanik, ebazpen ez neutrorik ba ote duen determinatzea, eta duen kasuan ahal diren ebazpen guztiak determinatzea.

Irudian x 2 2 y 2 = 1 {\displaystyle x^{2}-2y^{2}=1} , ekuazioaren zenbait ebazpen diofantoar eta ez neutroak, gorriz adierazi dira: ( x , y ) { ( 3 , 2 ) , ( 3 , 2 ) , ( 3 , 2 ) , ( 3 , 2 ) } {\displaystyle (x,y)\in \{(3,2),(3,-2),(-3,2),(-3,-2)\}}

Historia

Ekuazio honen ikerketa antzinakoa[1] da, eta ebazpena XVIII. mendean gauzatuko da.

Badirudi Euler-en nahaste baten ondorioz atxikitzen zaiola ekuazio hau Pell-i. Badirudi Eulerrek Wallis aipatu beharrean Pell aipatu zuela.

Evariste Galois (1811-1832)

Dirichlet-ek Pell en ekuazioa bateragarria dela frogatuko du. Hots: p {\displaystyle p} edozein zenbaki arrunt ez karraturentzat, Pellen ekuaziak beti duela ebazpen ez neutro bat ( y 0 {\displaystyle y\neq 0} ), (usategiaren printzipioa erabiliz).

Pell-en ekuazioak ebazpen ez neutro bat baldin badu, badu ebazpen minimo bat, eta ebazpen minimo honek ekuazio diofantikoaren ebazpen guztiak determinatzen ditu: oinarrizko ebazpena izendatzen da ebazpen minimo hau.

Oinarrizko ebazpena determinatzeko metodoa, zatiki jarraien bidez ebatziko dute: Euler(1748), Lagrange(1768) eta Galois(1828)-ek: zenbaki irrazional bikarratuak, zatiki jarraien bidezko garapenarekiko karakterizatuz.

Oinarrizko ebazpena

p {\displaystyle p} zenbaki ez karratua emanik, Pell-en ekuazioa: x 2 p y 2 = 1 {\displaystyle x^{2}-py^{2}=1} , bateragarria dela frogatzen du Dirichlet-ek. Ondorioz ebazpen diofantoar ( ez neutroa ) bat existitzen da. Ekuazioaren ebazpenak, x 2 p y 2 = 1 {\displaystyle x^{2}-py^{2}=1} hiperbolan daudenez, ebazpen diofantoar bakar bat existitzen da lehen koadrantean, jatorrira distantzia minimoa duena: ebazpen minimo hau izango da: Oinarrizko ebapena, ( x , y ) = ( a , b ) {\displaystyle (x,y)=(a,b)} , adieraziko da, hots: a 2 p b 2 = 1 {\displaystyle a^{2}-pb^{2}=1} . Irudian agertu den kasuan: x 2 2 y 2 = 1 {\displaystyle x^{2}-2y^{2}=1} , ren oinarrizko ebazpena: ( a , b ) = ( 3 , 2 ) {\displaystyle (a,b)=(3,2)} .

p = [ a 0 , a 1 , a 3 , . . . , a n , . . . ] {\displaystyle {\sqrt {p}}=[a_{0},a_{1},a_{3},...,a_{n},...]} Zatiki jarraien bidezko garapena izango da.

Zatiki jarraien bidezko garapenaren n {\displaystyle n} . hondarra R n ( p ) = [ a 0 , a 1 , a 3 , . . . , a n ] {\displaystyle R_{n}({\sqrt {p}})=[a_{0},a_{1},a_{3},...,a_{n}]} adieraziko da.

Zenbaki irrazionala: p {\displaystyle {\sqrt {p}}} , erro modukoa izateagatik, Zatiki jarraien bidezko bere garapena, lehen koefizientetik aurrera periodikoa dela frogatuko du Galoisek, eta periodo hori: T {\displaystyle T} , a n = 2 a 0 {\displaystyle a_{n}=2a_{0}} berdintza betetzen duen lehen zenbaki arrunta dela.

Honela: p = [ a 0 , a 1 , a 3 , . . . , a T 1 , 2 a 0 ¯ ] {\displaystyle {\sqrt {p}}=[a_{0},{\overline {a_{1},a_{3},...,a_{T-1},2a_{0}}}]} izango da zatiki jarraien bidezko garapena.

Ondorengoa dugu Pellen ekuazioaren oinarrizko ebazpena:

a b = R T 1 ( p ) = [ a 0 , a 1 , a 3 , . . . , a T 1 ] {\displaystyle {\frac {a}{b}}=R_{T-1}({\sqrt {p}})=[a_{0},a_{1},a_{3},...,a_{T-1}]} , T {\displaystyle T} bikoitia bada.

a b = R 2 T 1 ( p ) = [ a 0 , a 1 , a 3 , . . . , a 2 T 1 ] {\displaystyle {\frac {a}{b}}=R_{2T-1}({\sqrt {p}})=[a_{0},a_{1},a_{3},...,a_{2T-1}]} , T {\displaystyle T} bakoitia bada.

Irudian agertu den kasuan: p = [ 1 , 2 ¯ ] {\displaystyle {\sqrt {p}}=[1,{\overline {2}}]} , ondorioz: T = 1 {\displaystyle T=1} , bakoitia.

Eta oinarrizko ebazpena: a b = R 1 ( 2 ) = [ 1 , 2 ] = 1 + 1 2 = 3 2 {\displaystyle {\frac {a}{b}}=R_{1}({\sqrt {2}})=[1,2]=1+{\frac {1}{2}}={\frac {3}{2}}}

Ebazpen guztiak

Pellen ekuazioaren: x 2 p y 2 = 1 {\displaystyle x^{2}-py^{2}=1} , oinarrizko ebapena bada: ( x , y ) = ( a , b ) {\displaystyle (x,y)=(a,b)} .

( a + b p ) ( a b p ) = 1 {\displaystyle (a+b{\sqrt {p}})(a-b{\sqrt {p}})=1} , eta erlazio hori betetzen du edozein ebazpenek. Ondorioz:

( a + b p ) n ( a b p ) n = 1 n = 1 {\displaystyle (a+b{\sqrt {p}})^{n}(a-b{\sqrt {p}})^{n}=1^{n}=1} , berdintza betetzen da n {\displaystyle n} edozein zenbaki osorentzat.

( a + b p ) n = x n + y n p {\displaystyle (a+b{\sqrt {p}})^{n}=x_{n}+y_{n}{\sqrt {p}}} , moduan adieraz daiteke, eta ( a + b p ) n = x n + y n p {\displaystyle (a+b{\sqrt {p}})^{n}=x_{n}+y_{n}{\sqrt {p}}} , moduan zeinetan:

x n = ( a + p ) n + ( a p ) n 2 {\displaystyle x_{n}={\frac {(a+{\sqrt {p}})^{n}+(a-{\sqrt {p}})^{n}}{2}}}

y n = ( a + p ) n ( a p ) n 2 p {\displaystyle y_{n}={\frac {(a+{\sqrt {p}})^{n}-(a-{\sqrt {p}})^{n}}{2{\sqrt {p}}}}}

Zeinetan: n N {\displaystyle n\in \mathbb {N} } , hartzen bada lehen koadranteko ebazpen guztiak hartzen diren. Ebazpen hauen artean ezin dela beste egon frogatuz, lehen koadanteko ebazpen guztiak gisa horretakoak dira.

Adibideak

Lehena:

p = 21 {\displaystyle p=21} , ez da karratua, eta beraz: x 2 21 y 2 = 1 {\displaystyle x^{2}-21y^{2}=1} , bateragarria.

21 = [ 4 , 1 , 1 , 2 , 1 , 1 , 8 ¯ ] {\displaystyle {\sqrt {21}}=[4,{\overline {1,1,2,1,1,8}}]} , zatiki jarraien bidezko garapena.

T = 6 {\displaystyle T=6} , bikoitia denez:

Ebazpen minimoa: a 2 21 b 2 = 1 {\displaystyle a^{2}-21b^{2}=1} .

a b = R T 1 = R 5 = [ 4 , 1 , 1 , 2 , 1 , 1 ] = 55 12 a = 55 , b = 12 {\displaystyle {\frac {a}{b}}=R_{T-1}=R_{5}=[4,1,1,2,1,1]={\frac {55}{12}}\Rightarrow a=55,b=12} .

Lehen koadranteko ebazpen guztiak: n N {\displaystyle n\in \mathbb {N} }

x n = ( 55 + 12 21 ) n + ( 55 12 21 ) n 2 {\displaystyle x_{n}={\frac {(55+12{\sqrt {21}})^{n}+(55-12{\sqrt {21}})^{n}}{2}}}

y n = ( 55 + 12 21 ) n ( 55 12 21 ) n 2 21 {\displaystyle y_{n}={\frac {(55+12{\sqrt {21}})^{n}-(55-12{\sqrt {21}})^{n}}{2{\sqrt {21}}}}}

Bigarrena:

p = 53 {\displaystyle p=53} , ez da karratua, beraz: x 2 53 y 2 = 1 {\displaystyle x^{2}-53y^{2}=1} , bateragarria da.

53 = [ 7 , 3 , 1 , 1 , 3 , 14 ¯ ] {\displaystyle {\sqrt {53}}=[7,{\overline {3,1,1,3,14}}]} , zatiki jarraien bidezko garapena.

T = 5 {\displaystyle T=5} , bakoitia denez:

Ebazpen minimoa: a 2 21 b 2 = 1 {\displaystyle a^{2}-21b^{2}=1}

a b = R 2 T 1 = R 9 = [ 7 , 3 , 1 , 1 , 3 , 14 , 3 , 1 , 1 , 3 ] = 66249 9100 a = 66249 , b = 9100 {\displaystyle {\frac {a}{b}}=R_{2T-1}=R_{9}=[7,3,1,1,3,14,3,1,1,3]={\frac {66249}{9100}}\Rightarrow a=66249,b=9100}

Eta lehen koadranteko ebazpen guztiak: n N {\displaystyle n\in \mathbb {N} }

x n = ( 66249 + 9100 53 ) n + ( 66249 9100 53 ) n 2 {\displaystyle x_{n}={\frac {(66249+9100{\sqrt {53}})^{n}+(66249-9100{\sqrt {53}})^{n}}{2}}} y n = ( 66249 + 9100 53 ) n ( 66249 9100 53 ) n 2 53 {\displaystyle y_{n}={\frac {(66249+9100{\sqrt {53}})^{n}-(66249-9100{\sqrt {53}})^{n}}{2{\sqrt {53}}}}}

Erreferentziak

  1. Solving the Pell equation. Notices Am Math. Soc., 182-192 or..

Ikus, gainera

Kanpo estekak

Autoritate kontrola
  • Wikimedia proiektuak
  • Wd Datuak: Q853067
  • Identifikadoreak
  • BNF: 150987299 (data)
  • LCCN: sh2002004493
  • Hiztegiak eta entziklopediak
  • Britannica: url
  • Wd Datuak: Q853067