Henrike IV.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa

Henrike IV.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa
Irudi gehiago
Germaniako Erromatar Inperio Santuko enperadorea 1056ko urriaren 5a - 1105eko abenduaren 31 ← Henrike III.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa - Henrike V.a Germaniakoa → Bavariako dukea
Bizitza
Jaiotza	Goslar, 1050eko azaroaren 11
Herrialdea	Germaniako Erromatar Inperio Santua
Heriotza	Lieja, 1106ko abuztuaren 7a (55 urte)
Hobiratze lekua	Spirako katedrala
Familia
Aita	Henrike III.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa
Ama	Agnes of Poitou
Ezkontidea(k)	Bertha of Savoy (en) Eupraxia Kievekoa
Seme-alabak	ikusi Agnes of Germany (en) Conrad II of Italy (en) Henrike V.a Germaniakoa
Anai-arrebak	ikusi Conrad II, Duke of Bavaria (en) Adelheid II van Franken (en) Judith of Swabia (en) Beatrice I, Abbess of Quedlinburg (en) Matilda of Swabia (en)
Familia	ikusi Adelaide of Savoy (en) (ezkonahizpa)
Leinua	Saliar dinastia
Hezkuntza
Hizkuntzak	latina
Jarduerak
Jarduerak	politikaria, Enperadorea eta idazlea
Altuera	1,80 metro
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	kristautasuna

Henrike IV.a (Goslar, 1050eko azaroak 11-Liege, 1106ko abuztuak 7), germaniar errege izan zen 1056tik, Germaniako Erromatar Inperio Santuko enperadorea 1084tik 1105ean kargua utzi zuen arte. Saliar dinastiako hirugarren enperadorea izan zen. Henrike III.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa enperadorearen eta Agnes Poitoukoaren semea izan zen.

Biografia

1056an, bere aita Henrike III.a hil ondoren, errege germaniar bihurtu zen bere amaren erregeordetzapean, eta, ondoren, Anon Koloniakoa eta Adalberto Bremengoa gotzainen erregeordetzapean. Bere erregealdian (adin nagusitasunera 1065ean iritsi zen), errege germaniar eta enperadore bezala zuen boterea sendotzeaz arduratu zen, hirien boterea babestuz eta saxoien aurka borrokatuz. Bere boterea, onura eta titulu eklesiastikoak emanez ere sendotzen saiatu zen, arrazoi honegatik, 1077ko urtarrilean, Gregorio VII.a aita santuarekin bere ika-mika hasiz, Henrike IV.ak Wormsen kontzilio bat deitu zuenean. Honekin, aita santua kargutik kendu zuen, nork, hilabete bat beranduago, boterea berreskuratu eta enperadorea eskumikatu zuen, Gregorio VII.aren autoritatea publikoki onartu behar izan zuena Canossako gazteluan urte horretan bertan. Erdi Aroan aita santuek eta errege kristau batzuk izan zuten gatazkaren hasiera izan zen, inbestiduren auzia bezala ezagutzen den gatazka.

Printze alemaniarrek, Rodolfo Suabiakoa eta Hermann Salmekoa buruzagi zituztela, ez zuten onartu Henrike IV.ak enperadore titulua berreskuratu izana, eta bere aurkako borroka bat hasi zuten. Berriz Gregorio VII.aren aurka eginez, bigarren aldiz eskumikatua izan zen. Henrike IV.ak, orduan, aita santu bezala (antipapatzat hartzen dena), Ravenako antzinako artzapezpikua izendatu zuen Klemente III.a izenarekin, eta honen bidez koroatu zen enperadore 1084an.

Bere erregealdiko azken urteetan, bere seme nagusia zen Henrike V.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoak eta bere bigarren emazteak ere parte hartu zuten matxinadei aurre egin behar izan zien. 1105ean, Mainzeko Dietak tronua uztera behartu zuen.

Liege hirian hil zen 1106an.

Seme-alabak

1066ko uztailak 13an, Trebur alemaniar hirian ezkondu zen lehen aldiz, Berta Savoiakoarekin, Oton I.a Savoiakoa markesa eta Adelaida Susakoaren alaba zena. Bertarekin, honako seme-alaba hauek izan zituen:

• Adelaida (1070-1071ko ekainak 4)
• Henrike (1071-1071ko abuztuak 2)
• Agnes (1072/1073-1143ko irailak 24), 1079an, lehen aldiz, Frederiko I.a Suabiakoarekin ezkondua Ratisbonan, 1105ean hil zena eta Suabiako dukea, eta, Agnesekin batera, Hohenstaufen etxearen sortzailea izan zena. 1106an, bigarren aldiz ezkondu zen, oraingoan Leopoldo III.arekin, Austriako markesa eta Elzia Katolikoko santua.
• Konrado II.a Italiakoa (1074ko otsailak 12-1101eko uztailak 27), Henrikeren oinordekoa izan zena.
• Henrike V.a (1086ko urtarrilak 8-1125eko maiatzak 23), bere oinordekoa enperadore bezala.

Genealogia

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Henrike IV.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa

• i
• e
• a

Germaniako Erromatar Inperio Santuko enperadoreak

Karolingiar Inperioa

Karlos I.a (Karlomagno) • Luis I.a • Lotario I.a • Luis II.a • Karlos II.a • Karlos III.a • Guy • Lambert • Arnulfo • Luis III.a • Berengario

Germaniako Erromatar Inperio Santua

Oton I.a • Oton II.a • Oton III.a • Henrike II.a • Konrado II.a • Henrike III.a • Henrike IV.a • Henrike V.a • Lotario II.a • Frederiko I.a • Henrike VI.a • Oton IV.a • Frederiko II.a • Henrike VII.a • Luis IV.a • Karlos IV.a • Sigismundo I.a • Frederiko III.a • Maximiliano I.a • Karlos V.a • Fernando I.a • Maximiliano II.a • Rodolfo II.a • Matias I.a • Fernando II.a • Fernando III.a • Leopoldo I.a • Josef I.a • Karlos VI.a • Karlos VII.a • Frantzisko I.a • Josef II.a • Leopoldo II.a • Frantzisko II.a