Guido Vildoso

Irudi gehiago

70. Boliviako presidentea

1982ko uztailaren 21a - 1982ko urriaren 10a
← Celso Torrelio - Hernán Siles Zuazo →

Bizitza

Jaiotza

Cochabambako departamendua, 1937ko apirilaren 5a (87 urte)

Herrialdea

Bolivia

Hezkuntza

Hizkuntzak

gaztelania

Jarduerak

politikaria

Gradua

brigada-jeneral

Guido Hernán Vildoso Calderón jenerala (La Paz, Bolivia, 1937ko apirilaren 5a) Boliviako militar ohia da, 1982an de facto Boliviako 59. presidente izan zena. Boliviako de facto azken presidentea izan zen.

Biografia

La Pazen jaio zen 1937ko apirilaren 5ean, Vildoso Boliviako indar armatuetan sartu zen eta ikastaro espezializatuak egin zituen Brasilen, Panaman eta Estatu Batuetan. 1970eko hamarkadan Hugo Banzer diktadore militarraren kabinetean aritu zen. Vildoso Boliviako Armadako bigarren komandantea zen, 1982ko uztailean, bere kideek militarrak boteretik ateratzeko eta herrialdea aginte konstituzional eta demokratikora itzultzeko ardura eman ziotenean, hainbat diktaduraren ostean. Bere izendapena Luis García Mezaren eta Celso Torrelioren 1980-82ko diktadura oso ezezagunen ondoren gertatu zen .

Lehendakaritza (1982)

Vildoso Boliviako presidente bihurtu zen 1982ko uztailaren 21ean. Krisi sozial, ekonomiko eta fiskal larri baten aurrean, Vildosok birdemokratizazio prozesua azkartu zuen. Berak eta bere buruzagi kideek, funtsean, bi aukera zituzten: hauteskunde berriak deitzea edo 1980ko Kongresua berriro biltzea eta urte horretako presidentetzarako lehiaren emaitzak errespetatzea. Hauteskunde berriak egin baino lehen herrialdea gerra zibilean eroriko zela agerian geratu zenean, Vildosoren juntak 1980ko Kongresua gogora ekarri zuen eta bere presidente aukeratzea onartuko zuela agindu zuen. Irailaren 23an bildu zen berriro Kongresua, eta bere lehen ekintza birtuala 1980ko hauteskundeen emaitzak berrestea izan zen, Hernán Siles Zuazo presidente ohia oso aurretik erakutsi baitzuten, gehiengorik ez izan arren. Urriaren 5ean, Kongresuak gehienbat hautatu zuen Siles presidente.

Vildosok 1982ko urriaren 10ean itzuli zituen presidentetzarako ikurrak Kongresura, eta horrela Boliviako kontrol militarrari ateak itxi zizkion. Keinu horri esker Silesi ofizialki kargua hartzeko aukera eman zion egun horretan beranduago. Dena den, Vildoso eta bere kabineteari ozenki astindu zituzten Silesen boterea transferitzean presente zegoen biztanleek. Boliviako Kongresuak geroago aitortu zion Vildosori bere bi lorpen nagusiengatik: Boliviari demokrazia odol-isuririk gabe berreskuratzea eta plan ekonomikoaren oinarriak garatzea, 21060, gero Víctor Paz Estenssoro presidenteak nazioari aldagai makroekonomiko sendoak berreskuratzeko erabili zuena.

Presidentetza osteko (1982-gaur egun)

Agintearen esku utzi ondoren, Vildoso soldadutzatik erretiratu zen eta gaur egun Cochabamban bizi da. Boliviako herritarrek oso estimatua omen dute. Orain arte, herrialdeko azken agintari ez-konstituzionala da.

Erreferentziak

Prado Salmón, Gral. Gary. "Poder y Fuerzas Armadas, 1949-1982".

Kanpo estekak

Autoritate kontrola	Wikimedia proiektuak Datuak: Q734593 Multimedia: Guido Vildoso Calderón / Q734593 Identifikadoreak WorldCat VIAF: 16152682489223312116 GND: 1159606145

Datuak: Q734593
Multimedia: Guido Vildoso Calderón / Q734593

i e a Boliviako presidenteak
Simón Bolívar (1825) · Antonio José de Sucre (1825–1828) · José María Pérez de Urdininea (1828) · José Miguel de Velasco (1828) · Pedro Blanco Soto (1828–1829) · José Miguel de Velasco (1829) · Andrés de Santa Cruz (1829–1839) · José Miguel de Velasco (1839–1841) · Sebastián Ágreda (1841) · Mariano Enrique Calvo (1841) · José Ballivián (1841–1847) · Eusebio Guilarte Mole (1847–1848) · José Miguel de Velasco (1848) · Manuel Isidoro Belzu (1848–1855) · Jorge Córdova (1855–1857) · José María Linares (1857–1861) · José María de Achá (1861–1864) · Mariano Melgarejo (1864–1871) · Agustín Morales (1871–1872) · Tomás Frías Ametller (1872–1873) · Adolfo Ballivián (1873–1874) · Tomás Frías Ametller (1874–1876) · Hilarión Daza (1876–1879) · Narciso Campero (1880–1884) · Gregorio Pacheco (1884–1888) · Aniceto Arce (1888–1892) · Mariano Baptista (1892–1896) · Severo Fernández (1896–1899) · José Manuel Pando (1899–1904) · Ismael Montes (1904–1909) · Eliodoro Villazón (1909–1913) · Ismael Montes (1913–1917) · José Gutiérrez Guerra (1917–1920) · Bautista Saavedra Mallea (1921–1925) · Felipe Segundo Guzmán (1925–1926) · Hernando Siles Reyes (1926–1930) · Carlos Blanco Galindo (1930–1931) · Daniel Salamanca (1931–1934) · José Luis Tejada Sorzano (1934–1936) · David Toro (1936–1937) · Germán Busch (1937–1939) · Carlos Quintanilla (1939–1940) · Enrique Peñaranda (1940–1943) · Gualberto Villarroel (1943–1946) · Néstor Guillén (1946) · Tomás Monje (1946–1947) · Enrique Hertzog Garaizábal (1947–1949) · Mamerto Urriolagoitia Harriague (1949–1951) · Hugo Ballivián (1951–1952) · Víctor Paz Estenssoro (1952–1956) · Hernán Siles Zuazo (1956–1960) · Víctor Paz Estenssoro (1960–1964) · René Barrientos (1964–1966) · Alfredo Ovando Candía (1966) · René Barrientos (1966–1969) · Luis Adolfo Siles Salinas (1969) · Alfredo Ovando Candía (1969–1970) · Juan José Torres (1970–1971) · Hugo Banzer (1971–1978) · Juan Pereda (1978) · David Padilla (1978–1979) · Walter Guevara (1979) · Alberto Natusch (1979) · Lidia Gueiler Tejada (1979–1980) · Luis García Meza (1980–1981) · Celso Torrelio (1981–1982) · Guido Vildoso (1982) · Hernán Siles Zuazo (1982–1985) · Víctor Paz Estenssoro (1985–1989) · Jaime Paz Zamora (1989–1993) · Gonzalo Sánchez de Lozada (1993–1997) · Hugo Banzer (1997–2001) · Jorge Quiroga (2001–2002) · Gonzalo Sánchez de Lozada (2002–2003) · Carlos Mesa (2003–2005) · Eduardo Rodríguez Veltzé (2005–2006) · Evo Morales 2006–2019) · Jeanine Áñez (2019–2020) · Luis Arce (2020–gaur arte)