Charles Maurice de Talleyrand-Périgord

Charles Maurice de Talleyrand-Périgord
Irudi gehiago
Kanpo Arazoetako Ministroa 1815eko uztailaren 9a - 1815eko irailaren 26a ← Louis Pierre Edouard, Baron Bignon (en) - Armand Emmanuel du Plessis de Chinon → Frantziako gobernuburua 1815eko uztailaren 9a - 1815eko irailaren 26a ← baliorik ez - Armand Emmanuel du Plessis de Chinon → Frantziako Nazio Biltzarreko kidea 1789ko uztailaren 9a - 1791ko irailaren 30a Roman Catholic Bishop of Autun (en) 1788ko azaroaren 2a - 1791ko apirilaren 13a ← Yves-Alexandre de Marbeuf (en) - Gabriel François Moreau (en) → Elizbarrutia: Roman Catholic Diocese of Autun (-Châlon-sur-Saône-Mâcon-Cluny) (en) enbaxadore Frantziako parea constitutional bishop (en)
Bizitza
Jaiotza	Paris, 1754ko otsailaren 2a
Herrialdea	Frantzia
Heriotza	Paris, 1838ko maiatzaren 17a (84 urte)
Hobiratze lekua	Château de Valençay (en)
Familia
Aita	Charles-Daniel de Talleyrand-Périgord
Ama	Alexandrine Victoire Eléonore Damas
Ezkontidea(k)	Catherine Grand
Bikotekidea(k)	ikusi Adélaïde Filleul, Marquise de Souza-Botelho (en) Maria Teresa Poniatowska (en) Dorothea von Medem (en) Princess Dorothea of Courland (en) Madame Staël Mademoiselle Luzy (en)
Seme-alabak	ikusi Charles Joseph, comte de Flahaut (en) Pauline de Talleyrand-Périgord (en)
Anai-arrebak	ikusi Archambaud de Talleyrand-Périgord
Leinua	House of Talleyrand-Périgord (en)
Hezkuntza
Heziketa	Lycée Saint-Louis
Hizkuntzak	frantsesa
Jarduerak
Jarduerak	politikaria, diplomazialaria, apaiz katolikoa, idazlea eta apezpiku katolikoa
Parte-hartzailea Frantziako Iraultza
Jasotako sariak	ikusi Ohorezko Legioko gurutze handia Knight of the Order of the Holy Spirit Knight of the Order of Saint-Michel Urrezko Ardi-larruaren Ordenako zalduna  (1814ko maiatzaren 30a) Knight of the Order of St. Alexander Nevsky Order of the Black Eagle Order of Saint Anna, 1st class Order of St. Andrew Order of the Elephant Order of Saint Stephen of Hungary Order of Leopold Order of the Red Eagle Order of Saint Hubert Order of the Rue Crown Order of Ludwig I Order of Saint Januarius Order of Saint Ferdinand and of Merit Order of the Lion and the Sun grand cross of the Order of Saint Joseph Grand Cross of the Order of the Immaculate Conception of Vila Viçosa Grand Cross of the Order of the Redeemer
Kidetza	Académie des Inscriptions et Belles-Lettres Académie des sciences morales et politiques Travellers Club (en)
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	Erromatar Eliza Katolikoa
Alderdi politikoa	hautagai independente

Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord (Paris, 1754ko otsailaren 2a - Paris, 1838ko maiatzaren 17a), ezagunagoa Talleyrand gisa, frantses politikaria izan zen.

Biografia

Talleyrand-Périgordeko kondearen semea zen. Herren geratu zen haurtzaroan izandako istripu baten ondoren, eta gudarostean sarrerarik ez zuelarik, seminarioan sartu zen, bokaziorik ez zuen arren. Apaiztu ondoren, goi-karguak izan zituen, aristokrata zelako eta, Autungo apezpiku egin eta gero (1788), kleroaren ordezkari izendatu zuten, 1789ko Estatu Orokorretarako.

Ideia berrien alde jokatu zuen hasieratik: biltzar bakar baten beharra aldarrikatu zuen, konstituzio berriaren alde egin zuen eta Elizaren ondasunak estatuaren eskuetara igarotzearen alde mintzatu zen. Kleroaren konstituzio zibila aldarrikatu ondoren (1790), konstituzioaren aldeko apaizen buruzagi bihurtu zen eta Autungo apezpiku-kargua utzi zuen. Pio VI.a aita santuak kondenatu egin zuen horregatik eta Eliza utzi zuen.

Diplomazia-lanetan hasi zen ondoren eta Ingalaterrara bidali zuten, britainiarren neutraltasuna lortzeko. 1792an, Orléansgo dukearen aldeko lanetan ari zelako salaketa egin zioten, eta Ingalaterran eta Estatu Batuetan babestu zen handik aurrera.

Robespierre hil ondoren (1794), Frantziara itzuli eta Kanpo Harremanetarako ministro izendatu zuten. Kargu berean segitu zuen 1799an, Napoleon Bonapartek estatu-kolpea jo ondoren eta Eliza Katolikoarekiko konkordatua negoziatu zuen. Titulu asko jaso zuen Napoleongandik hurrengo urteetan: besteak beste, Bénéventeko printze titulua. 1807an, kargu guztiak kendu zizkion Napoleonek, haren kanpo-politika onartzen ez zuelako, eta 1809an Napoleonen aurka saiatu zen, baina alferrik.

1814an, Napoleonen agintaldia amaitu ondoren, politika-mundura itzuli zen eta kanpo-arazoetako ardura hartu zuen gobernu berrian. Vienako Batzarrean parte hartu zuen eta aliatuak zatitzen saiatu zen. Ahalegin haiek hutsean geratu ziren Napoleonen estatu-kolpearen ondoren (1815ko apirila), eta gerokoan monarkia berriro ezartzearen alde gogotik jardun arren, baztertu egin zuten erregezale muturrekoek. Enbaxadore aritu zen Londresko konferentzian 1830etik 1831ra bitartean.

Ikus, gainera

• Afaria (Jean-Claude Brisville)

Erreferentziak

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Charles Maurice de Talleyrand-Périgord

• Datuak: Q160499
• Multimedia: Charles-Maurice de Talleyrand / Q160499