Agustín García Calvo

Agustín García Calvo
Irudi gehiago
katedradun katedradun
Bizitza
Jaiotza	Zamora, 1926ko urriaren 15a
Herrialdea	Espainia
Heriotza	Zamora, 2012ko azaroaren 1a (86 urte)
Hezkuntza
Heziketa	Salamancako Unibertsitatea Madrilgo Complutense Unibertsitatea
Hizkuntzak	gaztelania frantsesa ingelesa antzinako greziera latina
Jarduerak
Jarduerak	itzultzailea, idazlea, filosofoa eta poeta
Enplegatzailea(k)	Madrilgo Complutense Unibertsitatea
Jasotako sariak	ikusi Espainiako Saiakera Sari Nazionala  (1990)
Genero artistikoa	olerkigintza

Agustín García Calvo (Zamora, 1926ko urriaren 15a - ibidem, 2012ko azaroaren 1a) espainiar filosofoa, hizkuntzalaria, itzultzailea eta saiakera-idazlea izan zen. Filologia Klasikoko ikasketak egin zituen Salamancako Unibertsitatean, Antonio Tovar irakasle zuela. «Prosodia y métrica antiguas» izenburua zuen tesia aurkeztu zuen Madrilen, 22 urterekin. Filologia Klasikoko irakaslea izan da Sevillako eta Madrilgo unibertsitateetan. 1965ean, hizkuntza klasikoen katedratik egotzi egin zuten, Enrique Tierno Galván, José Luis López-Aranguren eta Santiago Montero Díazekin batera. Frantzian bizi izan zen (Lillen irakaslea izan zen), harik eta 1976an katedra berreskuratu zuen arte.

Hizkuntzalaritzaz bildu dituen ezagutzen bidez hizkuntzari buruzko ikuspegi berezia zabaldu du, hizkuntzaren baliabideez eta paradoxez baliatuz, hizkuntzaren azterketa filosofikoa egin baitu. Haren filosofiaren arabera, hizkuntza gizarte-errealitatea ezagutzeko baliabide bikaina da. Haren obretan boterearen kontrako erasoa eta anarkismoaren kutsua agertzen da. Hizkuntzaren erritmoa eta sekuentzia logikoen haustura aztertu ditu; besteak beste, Del lenguaje (1979, Hizkuntzaz) lanean, eta azpimarratzeko moduko obrak ditu, halaber, Lalia. Ensayos de estudio lingüístico de la sociedad (1973, Lalia. Gizartearen ikerketa linguistikoa); Cartas de negocios de José Requejo (1974, José Requejoren negozioetako gutunak); Del ritmo del lenguaje (1975, Hizkuntzaren erritmoaz); De los números (1976, Zenbakiez); Historia contra tradición; tradición contra historia (1983, Historia tradizioaren aurrez aurre; tradizioa historiaren aurrez aurre); De tiempo de amor y olvido (1984, Maitasun eta ahaztura denboraz). Baina lan filosofiko eta hizkuntzalaritzaren ingurukoak ez ezik, itzulpen-lan bikainak ere egin ditu, hainbat egile klasiko eta modernoren obrenak (Plauto, Platon, Sade, Virgilio, Shakespeare, Heraklito). 1997an, Contra el hombre (Gizakiaren kontra) eta De Dios (Jainkoarena) eman zituen argitara; 1998an, Avisos para el derrumbe (Gainbeherarako oharrak), gizarte-egituren eta kontrol-sistemen azterketa; 2006an, ¿Qué es lo que pasa?; eta 2007an, De verde a viejo. De viejo a verde argitaratu ziren.

Hainbat sari jaso izan ditu; besteak beste, 1990ean, Saiakeraren Sari Nazionala; eta 2006an, itzultzaile baten lan osoari emandako Sari Nazionala.

Erreferentziak

Kanpo estekak

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Agustín García Calvo

• (Gaztelaniaz) Agustín García Calvori egindako elkarrizketa Revista Carta Psicoanalíticaren web-orrian^{[Betiko hautsitako esteka]}
• Editorial Lucina
• Baúl de Trompetillas
• Agustín García Calvo's Books

• Datuak: Q130746
• Multimedia: Agustín García Calvo / Q130746