Édouard Balladur

Édouard Balladur
Irudi gehiago
Frantziako lehen ministro 1993ko martxoaren 29a - 1995eko maiatzaren 10a ← Pierre Bérégovoy - Alain Juppé → Ekonomia, Finantza eta Industria ministroa 1986ko martxoaren 20a - 1988ko maiatzaren 12a ← Pierre Bérégovoy - Pierre Bérégovoy → Errepublikako Presidentetzaren Idazkari Orokorra 1973ko apirilaren 5a - 1974ko apirilaren 2a ← Michel Jobert - Bernard Beck (en) → Frantziako Nazio Biltzarreko kidea Île-de-France-ko eskualde kontseiluko kidea
Bizitza
Jaiotza	Esmirna, 1929ko maiatzaren 2a (94 urte)
Herrialdea	Frantzia
Bizilekua	Marseilla
Talde etnikoa	Armeniarra
Lehen hizkuntza	frantsesa
Hezkuntza
Heziketa	Lycée Thiers (en) Parisko Ikasketa Politikoetako Institutua Paul Cézanne University (en) École nationale d'administration (1955 - 1957)
Hizkuntzak	frantsesa
Jarduerak
Jarduerak	ekonomialaria eta politikaria
Lantokia(k)	Paris
Enplegatzailea(k)	Estatu Kontseilua
Jasotako sariak	ikusi Ohorezko Legioko ofizial handia Grand Cross of the National Order of Merit Today Prize Grand Cross of the Order of Merit of the Republic of Poland Knight Grand Cross of the Order of Merit of the Italian Republic Financial Times Person of the Year  (1993)
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	Armeniar Eliza Katolikoa
Alderdi politikoa	Union pour un Mouvement Populaire Errepublikaren Aldeko Batasuna

Édouard Balladur (Esmirna, Turkia, 1929ko maiatzaren 2a) frantsesezko idazlea eta Frantziako politikaria da. 1993 eta 1995 artean Frantziar Errepublikako lehen ministro izan zen, François Mitterranden gobernuan. UMP alderdi politikoko kidea da.

Bizitza

Bankari familia armeniar batean jaio zen arren, Aix-en-Provenceko Unibertsitatean egin zituen zuzenbide-ikasketak eta Parisen diplomatu zen. 1960ko hamarkadaren hasieran ekin zion ibilbide politikoari Georges Pompidou lehen ministroaren kabinetean. 1969-1974 bitartean Pompidou presidentearen idazkari nagusia izan zen, eta gobernu haren itzaleko zuzendaria askoren ustez. Pompidou hil zenean, Giscard d'Estaingek eskainitako karguari uko egin eta enpresa pribatuan hasi zen lanean.

1984an Estatu-kontseilari izendatu eta 1986ko hauteskundeetan diputatu aukeratu zuten Parisko barrutian. Eskuineko gobernuaren eta presidente sozialistaren arteko bizikidetzari buruzko teoriaren aitzindari izan zen, eta Jacques Chirac lehen ministroak ekonomia-alorreko ministro izendatu zuen 1986an. Chiracek 1988ko hauteskundeak galdu zituenean, Balladur aldendu egin zen politikaren lehen lerroetatik, baina 1993an François Mitterrandek lehen ministro izendatu zuen Bérégovoyren ordez. 1995ean bere burua hautagaitzat aurkeztu zuen urte horretako lehendakaritza hauteskundeetarako, eta bere alderdiaren eta hautesle kopuru handi baten babesa izan bazuen ere, ustelkeria arrastoek haren irudi garbia zipriztindu zuten. Chiracek hauteskundeak irabazi zituenean, Balladurrek dimisioa aurkeztu zion presidente Mitterrandi.

Besteak beste, Maiatzeko arbola (1979) eta Gehiago sinisten dut gizonarengan, Estatuan baino (1987) liburuak argitaratu ditu. Frantziako Ohorezko Legioko zalduna da, eta Frantziako eta nazioarteko sari ugari jaso ditu.

Lanak

• L’Arbre de mai, 1979
• Je crois en l'homme plus qu'en l'État, 1987
• Passion et longueur de temps, 1989
• Douze lettres aux Français trop tranquilles, 1990
• Des Modes et des convictions, 1992
• Dictionnaire de la réforme, 1992
• Deux ans à Matignon, 1995
• Caractère de la France, 1997
• L’Avenir de la différence, 1999
• Renaissance de la droite, 2000
• Les Aventuriers de l'histoire, 2001
• Jeanne d'Arc et la France, le mythe du sauveur, 2003
• La fin de l'illusion jacobine, 2005
• Machiavel en démocratie. Mécanique du pouvoir, 2006
• L'Europe autrement, 2006
• Laissons de Gaulle en paix !, 2006
• Pour une union occidentale entre l'Europe et les États-Unis, 2007
• Une V.ème République plus démocratique, 2008
• Le Pouvoir ne se partage pas : Conversations avec François Mitterrand, 2009

Erreferentziak

Kanpo estekak

• Datuak: Q12959
• Multimedia: Édouard Balladur / Q12959