Kenzō Tange
| Kenzō Tange | |
|---|---|
  Irudi gehiago | |
| Bizitza | |
| Jaiotza | Sakai, 1913ko irailaren 4a |
| Herrialdea |  Japonia |
| Heriotza | Minato, 2005eko martxoaren 22a (91 urte) |
| Heriotza modua | : bihotz-gutxiegitasuna |
| Hezkuntza | |
| Heziketa | Tokyo Imperial University (en)  Hiroshima High School (old system) (en) Nihon University (en) Ehime Prefectural Imabari Nishi High School (en) |
| Hezkuntza-maila | Doctor of Engineering (en) |
| Hizkuntzak | japoniera frantsesa |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | arkitektoa, hirigilea eta unibertsitateko irakaslea |
| Enplegatzailea(k) | Tokioko Unibertsitatea Tange Associates (en) |
| Lan nabarmenak | ikusi
|
| Jasotako sariak | ikusi
|
| Kidetza | Arteen eta Zientzien Ameriketako Estatu Batuetako Akademia National Academy of Fine Arts (Argentina) (en) Accademia delle Arti del Disegno (en) |
| Sinesmenak eta ideologia | |
| Erlijioa | Erromatar Eliza Katolikoa |
| tangeweb.com | |
  | |
Kenzō Tange (japonieraz: 丹下 健三, Tange Kenzō?, Osaka 1913ko irailaren 4 – Tokio 2005eko martxoaren 22) arkitekto eta hirigile japoniarra zen.
Tokyoko unibertsitatean arkitektura eta ingeniaritza ikasi ondoren, 1941 arte Le Corbusier-en dizipulua zen Kunio Maekawa arkitektoarekin egin zuen lan. 1949an Bakearen Parkea eta Bonba Atomikoaren Museoa egiteko lehiaketa irabazi zuen, Hiroshima hiri berreraikiaren erdian gauzatuko zirenak. Lan handi eta esanguratsu honek bere nazioarteko ezagutza ahalbidetu zuen. Arkitektura agentzia bat sortu zuen, Studio Kenzo Tange 1981 urtea arte, gero Kenzo Tange Associates.
Bere estiloaren bereizgarriak dira eraikin biluzak, ageriko hormigoizkoak hasieran, beiraz eta harriz estalitakoak geroago.
1987an Pritzker Saria irabazi zuen.
Lan garrantzitsuak
- 1955 : Hiroshimako Bakearen Memorialaren Museoa, Hiroshima
- 1958 : Kagawako prefetura, Takamatsu Japonia
- 1963 : Bi estadio 1964ko Tokioko Joko Olinpikoetarako (estalki eseki ikusgarriekin)
- 1965 : Andra Mariaren katedrala, Tokio
- 1968 : Plan Orokorra 1970ko Osakako Nazioarteko Erakuskearako eta Theme Building estadioa
- 1991 : Tokioko Udaletxea bulego dorre bikiekin (Tokyo Metropolitan Government)
- 1991 : Grand Ecran eraikina (Place d'Italie merkatari gunea), Paris
- 1997 : Asiako Artearen Museoa, Niza, Frantzia
- 2000 : Tokyo Dome hotela
Kanpo loturak
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Kenzō Tange  |
- (Frantsesez)(Ingelesez) Kenzo Tange ARCHIGUIDE gunean
- (Ingelesez) Kenzo Tange web orri ofiziala
- i
- e
- a
- Philip Johnson (1979)
- Luis Barragán (1980)
- James Stirling (1981)
- Kevin Roche (1982)
- I. M. Pei (1983)
- Richard Meier (1984)
- Hans Hollein (1985)
- Gottfried Böhm (1986)
- Kenzō Tange (1987)
- Gordon Bunshaft eta Oscar Niemeyer (1988)
- Frank Gehry (1989)
- Aldo Rossi (1990)
- Robert Venturi (1991)
- Álvaro Siza Vieira (1992)
- Fumihiko Maki (1993)
- Christian de Portzamparc (1994)
- Tadao Ando (1995)
- Rafael Moneo (1996)
- Sverre Fehn (1997)
- Renzo Piano (1998)
- Norman Foster (1999)
- Rem Koolhaas (2000)
- Herzog & de Meuron (2001)
- Glenn Murcutt (2002)
- Jørn Utzon (2003)
- Zaha Hadid (2004)
- Thom Mayne (2005)
- Paulo Mendes da Rocha (2006)
- Richard Rogers (2007)
- Jean Nouvel (2008)
- Peter Zumthor (2009)
- Kazuyo Sejima eta Ryue Nishizawa / SANAA (2010)
- Eduardo Souto de Moura (2011)
- Wang Shu (2012)
- Toyo Ito (2013)
- Shigeru Ban (2014)
- Frei Otto (2015)
- Alejandro Aravena (2016)
- Rafael Aranda, Carme Pigem eta Ramón Vilalta / RCR Arquitectes (2017)
- B. V. Doshi (2018)
- Arata Isozaki (2019)
- Yvonne Farrell eta Shelley McNamara (2020)
- Anne Lacaton eta Jean-Philippe Vassal (2021)
- Diébédo Francis Kéré (2022)
- David Chipperfield (2023)
- Riken Yamamoto (2024)
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q151794
Multimedia: Kenzo Tange / Q151794
