Hugues-Bernard Maret

Hugues-Bernard Maret
Irudi gehiago
14. Frantziako gobernuburua 1834ko azaroaren 10a - 1834ko azaroaren 18a ← Étienne Maurice Gérard - Édouard Mortier → 8. seat 10 of the Académie française (en) 1803ko martxoaren 23a - 1816 ← Jean François de Saint-Lambert (en) - Joseph Lainé → enbaxadore Frantziako parea Frantziako par
Bizitza
Jaiotza	Dijon, 1763ko maiatzaren 1a
Herrialdea	Frantzia
Heriotza	Paris, 1839ko maiatzaren 13a (76 urte)
Hobiratze lekua	Père Lachaise hilerria Grave of Bassano (en)
Familia
Aita	Hugues Maret
Ama	Jeanne Maléchard
Ezkontidea(k)	Marie-Madeleine Lejéas
Seme-alabak	ikusi Napoléon Maret, 2nd Duke of Bassano (en) Hortense Eugenie Claire Maret (en)
Anai-arrebak	ikusi Jean Philibert Maret (en)
Hezkuntza
Hizkuntzak	frantsesa
Jarduerak
Jarduerak	politikaria, diplomazialaria, kazetaria eta abokatua
Jasotako sariak	ikusi Ohorezko Legioko gurutze handia Knight in the order of the Reunion
Kidetza	Frantses Akademia Académie des sciences morales et politiques

Hughes-Bernard Maret, Bassanoko dukea (Dijon, 1763ko maiatzaren 1a - Paris, 1839ko maiatzaren 13a) frantziar politikari, diplomazialari eta kazetaria izan zen. Frantziako lehen ministroa izan zen 1834ko azaroaren 10etik 18ra.

Zuzenbidean lizentziatua eta Erregearen Gorteko abokatua, Frantziako Iraultzaren ideiek eragin zioten. Lehen Batzar Nazionaleko eztabaidak argitaratu zituen Bulletin de l'Assemblée-n, gero Le Moniteur Universel bihurtua. Talde moderatuko kide izan zen eta 1792an Londresera bidali zuten misio diplomatikoan.

Ondoren, Frantziako Errepublikako enbaxadore izendatu zuten Napoliko Erresuman. Austriarrek harrapatu zuten eta, hogeita hamar hilabeteren ondoren, Luis XVI.a Borboikoaren alaba batek trukatu zuen eta kazetaritzan aritu zen denbora batez.

Brumaireko estatu-kolpearen ondoren, Napoleonen idazkari izendatu zuten. Le Moniteur egunkari ofiziala zuzendu zuen, eta gero Estatu idazkaria eta ministroa izan zen. 1809an Bassanoko duke titulua jaso zuen.

Napoleoni leial, kanpainetan lagundu zion eta 1808ko Espainiako Konstituzioaren erredaktoreetako bat izan zen. 1811n Kanpo Arazoetako ministro izendatu zuten eta Austria eta Prusiarekin oaz itunak idatzi zituen. 1813an ministerioan ordezkatu zuten, baina Napoleonekin batera joan zen azken porrotera arte.

Borboien berrezarkuntza ondoren, Grazen erbesteratu zen 1820an Frantziara itzuli ahal izan zen arte. Luis Filipe erregeak Frantziako pare izendatu zuen eta 1834an lehen ministro.

• Datuak: Q1277480
• Multimedia: Hugues-Bernard Maret / Q1277480