Charles Trenet
| Charles Trenet | |
|---|---|
 (1951)  Irudi gehiago | |
| Bizitza | |
| Jaiotzako izen-deiturak | Louis Charles Augustin Georges Trenet |
| Jaiotza | Narbona eta Maison Trenet (en)  , 1913ko maiatzaren 18a |
| Herrialdea |  Frantzia |
| Heriotza | Créteil, 2001eko otsailaren 19a (87 urte) |
| Hobiratze lekua | Q47488794 |
| Familia | |
| Ama | Marie-Louise Caussat-Trenet |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | frantsesa |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | musikagilea, abeslaria, egile abeslaria, kantugilea eta aktorea |
| Altuera | 1,80 metro |
| Jasotako sariak | ikusi
|
| Kidetza | Arte Ederren Akademia (Frantzia) |
| Genero artistikoa | chansona sardana |
| Musika instrumentua | ahotsa |
| Diskoetxea | Capitol Records Pathé CBS Disques (en) EMI |
         | |
Charle Trenet (Narbona, Frantzia, 1913ko maiatzaren 18a - Créteil, Frantzia, 2001eko otsailaren 19a) frantsesezko abeslaria, musikagilea eta poeta izan zen.
Bizitza
Bigarren mailako ikasketak Perpinyàn egin zituen, eta Berlingo (1928) eta Parisko (1930) arte-eskoletan ikasi zuen. Dekorazio-arteetan lan egitea zen Treneten asmoa. Joinvilleko zinema-estudioetan hasi zen lanean margolari gisa, eta aldi berean, abestiak idazten zituen. Johnny Hessekin bikote bat osatu zuen eta 1936. urtera arte aritu ziren elkarrekin; urte horretan Trenet soldadutzara joan zen.
Bitarte horretan abestiak idazten jarraitu zuen, horien artean Y'a d'la joie ospetsua. Abesti horrek berebiziko bultzada eman zion Treneten karrerari, eta Maurice Chevalierren laguntzaz debuta egin zuen Parisko kasinoan.
1938an sari bat eman zioten Boum abestiarengatik. Bere abesti askok poesia surrealistaren kutsua dute, eta munduaren bere ikuspegia erakusteko bidea dira. Bere ospeak mugak gainditu zituen; horren erakusgarri, La mer (1945) abestia Tokio irratiko sintonia gisa erabili izana. Milaka abesti eta eleberri ugari idatzi zituen, eta pinturan ere aritu zen. 1979an Arte eta Letretako Frantziako Saria lortu zuen.
Obra
Abesti ospetsuenak
- La Mer
- Y'a d'la joie
- L'Âme des poètes
- Je chante
- Douce France
- La Romance de Paris
- Le Soleil et la Lune
- Fleur bleue
- Le Jardin extraordinaire
- Que reste-t-il de nos amours ?
- Boum !
- Nationale 7
- Ménilmontant
Eleberriak
- Dodo Manières, Albin Michel, 1940.
- La Bonne Planète, Brunier, 1949.
- Un noir éblouissant, Bernard Grasset, 1965.
- Mes jeunes années racontées par ma mère et par moi, Robert Laffont, 1978.
- Pierre, Juliette et l'automate, Robert Laffont, 1983.
- Œuvres d'éternelle jeunesse : Dodo Manières et La Bonne Planète, Éditions Michel Lafon, 1988.
Erreferentziak
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Charles Trenet  |
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
Kanpo estekak
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q212549
Multimedia: Charles Trenet / Q212549
