Tomás de Iriarte
| Tomás de Iriarte | |
|---|---|
  Irudi gehiago | |
| Bizitza | |
| Jaiotza | Los Realejos, 1750eko irailaren 18a |
| Herrialdea | Spania |
| Heriotza | Madril, 1791ko irailaren 17a (40 urte) |
| Familia | |
| Anai-arrebak | ikusi
|
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | gaztelania frantsesa |
| Irakaslea(k) | Antonio Rodríguez de Hita (en)  |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | alegialaria, itzultzailea, antzerkigilea, musikagilea, artxibozaina eta idazlea |
| Genero artistikoa | gizonezkoa |
  | |
 | |
Tomás de Iriarte Oropesa (La Orotava, Tenerife, Espainia, 1750eko irailaren 18a - Madril, Espainia, 1791ko irailaren 17a) idazle neoklasikoa izan zen.
Bizitza
Hamahiru urte zituela joan zen Madrila, eta han heziketa klasikoa jaso zuen. José Cadalsoren eta Fernández de Moratínen adiskide izan zen. Itzulpen-lanetan aritu zen hasieran Espainiako Estatu Idazkaritzarako, eta Espainiako Gerra Kontseiluko artxibozaina izan zen aurrerago. Iriarteren literatura-arrakasta hiru lani zor zaio: Horazioren Ars Poeticaren itzulpena (1777); Fábulas literarias (1782, Literatura alegiak), olerki satiriko eta moralzaleen bilduma; eta Los literatos en Cuaresma (1779, Literatura jendea Garizuman) satira-lana. Garai hartan ohi zenez, eztabaida ugari izan zituen idazle askorekin.
Hiru komedia moral idatzi zituen hitz neurtuetan: El señorito mimado (1790); La señorita malcriada (1788) eta El don de gentes (1790), eta antzezlan bat pertsonaia bakarrarentzat: Guzmán el Bueno (1787).
Erreferentziak
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Tomás de Iriarte  |
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q135326
Multimedia: Tomás de Iriarte / Q135326
