Marikita Tanburin
| Marikita Tanburin | |
|---|---|
  Irudi gehiago | |
| Bizitza | |
| Jaiotza | Baigorri, 1946 (77/78 urte) |
| Herrialdea |  Nafarroa Beherea, Euskal Herria |
| Hezkuntza | |
| Heziketa | Bordeleko Unibertsitatea |
| Hizkuntzak | euskara frantsesa gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | idazlea eta irakaslea |
| Izengoitia(k) | Mari Ameztoi |
 | |
Marikita Tanburin[1] (Baigorri, Nafarroa Beherea, 1946) euskal irakasle eta idazlea da.
Biografia eta ibilbidea
Baigorriko Ameztoia baserrian jaio zen; guraso laborarien alaba bakarra da. 1951n bost urte zituela, Angelura joan zen bizitzera bere gurasoekin; Inguru euskaldun batetik, frantsesez aritzea sustatzen zuen ingurura joatearen ondorioz, euskaraz egiteari utzi zion. Biarritzeko Lizeora joan zen ikastera eta han errusiar klasean zebilela irakasleak euskararekiko zuen interesak piztu zion euskara berreskuratzeko grina.[2] Ondorioz, urteetan euskara ia ahaztuta izan bazuen ere, hamasei urterekin berriz ekin zion hitz egiteari[3].
Bordeleko Unibertsitatean etnologia edo antropologia ikasketak egin zituen.
2007 arte irakaskuntza izan du lanbide. Lehen ikastoletan irakasle ibili zen (Ipar Euskal Herrian jatorria duen lehena). Seaskan ibili zen 1986ra arte: 1970ean Donibane Lohitzuneko ikastolan hasi eta hamar urtez euskara irakasten hasi zen. 1981an Baigorrira bizitzera joan zen eta beste bost urtez hango ikastolan. Azken urtea Donibane Garazikoan eman zuen.
Seaskan zeuden diru arazoengatik Hezkuntza Nazionalera pasa zen eta hamazazpi urte egin zituen han irakasle. [2]
Hainbat hedabidetan (Ekaina, euskal eta frantses telebistak, Herria, Euskal Irratiak...) idatzi du: euskara, etxeen izenak, euskal deiturak, ohiturak, emazteak, eta agoteak gai nagusitzat zituela. Horrez gain, Iparraldean, Hegoaldean eta Parisen mintzaldiak eskaini ditu. Egun berriro Baigorrin bizi da[4].
Halaber, Maiatz aldizkarian olerkiak argitaratu ditu jaiotetxearen omenez sortutako Mari Ameztoi ezizenarekin[5]. 2006tik Maiatzek argitaratzen duen Hatsaren Poesia bilduman ekarpenak egin ditu.
Lanak
Eleberriak
- Kania, uharte galduko ipuina (2005, Maiatz)
- Abu ala Ali (2006, Maiatz)
- Singapurreko gutunak (2008, Maiatz)
- Iraun (2009, Maiatz)
- M. (2019, Zortziko)
- Ecrire pour vivre (2021, Zortziko)
Saiakerak
- Euskal deituren kronikak (2000, Gatuzain)
- Bi saiakera emazteen izenean (2014, Maiatz)
- Agoten in memoriam (2016, Maiatz)
Olerkiak
- Olerki bilduma - Une vie de poèmes (2018, Maiatz)
Erreferentziak
- ↑ Sarritan Tambourin forma frantsestuan idatzia, Euskaltzaindiaren deituren zerrendak Tanburin proposatzen du. Hala idatzi izan du Itxaro Bordak Berrian edo Amagoia Martijak Hik Hasi aldizkarian.
- ↑ a b Berria.eus. ««Nire idatzietan nire bizi pribatuak badu eragina»» Berria (Noiz kontsultatua: 2018-12-24).
- ↑ Itxaro Borda, Emakumeak idazle, Txertoa, Donostia-Ziburu, 1984.
- ↑ Escrivans Idazle liburua, Maiatz-Per Noste, 2010; 295.or.
- ↑ Mari Amestoy forman idatzia.
Kanpo estekak
- Marikita Tanburin literaturaren zubitegian
- Idazlea[Betiko hautsitako esteka] EIEren webgunean.
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q12263086
Multimedia: Marikita Tambourin / Q12263086
