Lluís Llach

Lluís Llach
Irudi gehiago
Advisory Council for the promotion of a Civic and Social Forum for the Constituent Debate (en) lehendakari 2018ko urriaren 24a - 2019ko abuztuaren 1a Q57775982 lehendakari 2016ko martxoaren 8a - 2016ko uztailaren 19a ← Muriel Casals i Couturier - baliorik ez → Kataluniako Parlamentuko diputatua 2015eko urriaren 26a - 2017ko urriaren 28a Barrutia: Girona Hautetsia: 2015eko Kataluniako Parlamentuko hauteskundeak
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Lluís Llach i Grande
Jaiotza	Girona, 1948ko maiatzaren 7a (76 urte)
Herrialdea	Katalunia
Bizilekua	Parlavà Porrera
Lehen hizkuntza	gaztelania katalana
Hezkuntza
Hizkuntzak	katalana frantsesa
Jarduerak
Jarduerak	egile abeslaria, idazlea, politikaria, disko-ekoizlea, militante politikoa eta estudioko musikaria
Parte-hartzailea Stop JJOO 2030 Defensem l'escola en català
Lantokia(k)	Bartzelona
Jasotako sariak	ikusi Sant Jordiren gurutzea  (1981) honorary doctor of the University of Girona  (2017) Joan Blanca Prize  (2016) Medal of Honor of the Parliament of Catalonia  (2007) Prix Méditerranée  (2016) Premi de Narrativa Maria Àngels Anglada  (2013) Cerverí Award for a song's lyrics  (2001) Catalan Disc of the Year Award  (1979) : Campanades a Morts Catalan Disc of the Year Award  (1993) : Un pont de mar blava Canigó Award  (2017) Kataluniako Generalitatearen Urrezko Domina  (2020)
Kidetza	Advisory Council for the promotion of a Civic and Social Forum for the Constituent Debate (en) Errepublikaren Kontseilu Els Setze Jutges Consell de Govern (Consell per la República) (en)
Genero artistikoa	protesta abestia
Musika instrumentua	pianoa gitarra
lluisllach.cat

Lluís Llach i Grande (Girona, Katalunia, 1948ko maiatzaren 7a) katalan egile abeslaria da.

Sei urterekin melodiak konposatzen hasi zen, baina 1965era arte ez zuen abestirik ondu. Haren lehen kantak, "Que feliç era, mare", anaia Josep Mariaren letra zuen.

1967an, Els Setze Jutges taldean sartu zenean, Nova Canço mugimenduan hasi zen.

1969ren amaieran, arrakastaren ondorioz, Palau de la Música Catalanan abestu zuen, bakarrik. Horrek garai hartako bakarlaririk onenen artean jarri zuen. Ondoren, Kubara joan zen eta Madrilen bakarrik abestu zuen berriz ere. Hori zela eta, lau urtez Bartzelonan kantatzea debekatu zioten.

Halere, Frantzian hasi zen abesten, Parisen. Han, Olympia antzokia bete zuen kontzertu batean.

1975eko kontzertuen ondoren, atxilotu eta isuna jarri zioten. Gainera, zortzi hilabetez Espainian kantatzeko debekua jarri zioten.

1976 berriz agertu zen Palau Municipal d'Esports de Barcelonan, bai eta jende asko erakarri ere.

Berak onditako abestiak kantatzeaz gain, Konstantinos Kavafis, Joan Salvat-Papasseit, Joan Oliver, Josep Maria de Sagarra, Màrius Torres edo Miquel Martí i Pol poeten olerkiei musika jarri die.

2007an, agur esan zion bakarka abesteari, bi kontzertu hunkigarritan, beti bezain zorrotz: hara bildutako kataluniar politikari guztien aurrean, politikariek Kataluniako Estatutuarekin izandako erdipurdiko jokabidea kritikatu zuen eta salatu zuen Europako ezkerrak gizartea eraldatzeari uko egin ziola hogei urte lehenagotik.

Diskografia

• 1968. Els èxits de Lluís Llach
• 1970. Ara i aquí
• 1972. Com un arbre nu
• 1973. Lluís Llach a l'Olympia
• 1974. I si canto trist...
• 1975. Viatge a Ítaca
• 1976. Barcelona. Gener de 1976
• 1977. Campanades a morts
• 1978. El meu amic el mar
• 1979. Somniem
• 1980. Verges 50
• 1982. I amb el somriure, la revolta
• 1984. T'estimo
• 1985. Maremar
• 1985. Camp del Barça, 6 de Juliol de 1985
• 1986. Astres
• 1988. Geografía
• 1990. La forja de un rebelde
• 1991. Torna aviat
• 1992. Ara, 25 anys en directe
• 1993. Un pont de mar blava
• 1993. A Bigi, perquè el ballis
• 1994. Rar
• 1995. Porrera -Món-
• 1997. Nu
• 1998. 9
• 2000. Temps de revoltes
• 2002. Jocs
• 2004. Poetes
• 2005. i.

Liburuak

Azken urteetan literaturari ekin dio eta bi eleberri eta memoria liburu bat idatzi ditu:

• Memòria d'uns ulls pintats" (Begi margotutako batzuen memoria) Bartzelona: Editorial Empúries, 2012.
• Estimat Miquel (Miquel maitea), Miquel Martí i Pol idazleari eskainita. Bartzelona: Editorial Empúries, 2013.
• Les dones de la principal (Printzipaleko emakumeak) Bartzelona: Editorial Empúries, 2014.

Ikus, gainera

• Katalunierazko musika
• Nova Canço
• L'estaca (abestia, Agure zaharra)

Kanpo loturak

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Lluís Llach

• (Katalanez)(Gaztelaniaz) - www.lluisllach.cat, webgune ofiziala
• site Lluis Llach en français

• Datuak: Q7999
• Multimedia: Lluís Llach / Q7999