Irene Moray

Irene Moray

Irudi gehiago
Bizitza
JaiotzaBartzelona, 1992 (31/32 urte)
Herrialdea Katalunia
BizilekuaBerlin
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakargazkilaria, zinemagilea eta film-zuzendaria
Lantokia(k)Berlin
Jasotako sariak
ikusi
  • Goya Award for Best Fictional Short Film  (2020) : Watermelon Juice (en) Itzuli
    Núvol Awards  (2019) : Watermelon Juice (en) Itzuli
irenemoray.com
IMDB: nm4265533 Edit the value on Wikidata

Irene Moray (Bartzelona, Katalunia, 1992) kataluniar zinema-argazkilaria eta zuzendaria da. 2020an, Espainiako Arte eta Zientzia Zinematografikoen Akademiak (AACCE) katalanez filmatutako Suc de síndria film laburra saritu zuen, Fikziozko film labur onenaren Goyarekin.

Biografia

Irene Moray Bartzelonan jaio zen, 1992an. Arte Ederretan matrikulatu zen, baina urtebete geroago ikasteari utzi zion. [1][2]

2012an, Berlinera joan zen, eta han zenbait lanpostu uztartu zituen (garbitzailea, galeria bateko harreragilea, zerbitzaria eta, azkenik, luxuzko denda bateko saltzailea). Hatxen hasi zen argazkiak doan egiten, ezagutzera emateko asmoz. Handik gutxira, argazkigintzan buru-belarri jardutea erabaki zuen. Gainera, Alemanian, hiru urtez, The – family performance taldeko kide izan zen. Talde horrekin hainbat kultur erakundetan aritu zen Europan zehar, hala nola, Osloko Astrup Fearnley Museumen edo Londresko Chisenhale Galleryn.[3]

Ibilbide profesionala

Berlingo bizipenetan oinarrituta sortu zen bere fikziozko lehen film laburra: Bad lesbian. Film labur onenaren saria irabazi zuen Alemaniako FiSH zuzendari gazteen jaialdian. Lehen film labur horrek beste sari batzuk ere lortu zituen, hala nola, Alcalá de Henaresko Zinema Jaialdiako (Alcine) ikusleen saria.

Goya Sariak 2020, Irene Moray eta Miriam Porté

Alemanian lau urte eman ondoren, Bartzelonara itzuli zen, eta han Suc de Síndria filmatu zuen, ondoren Berlinale Shorts-en estreinatuta. Zinemagile lanaz gain, argazkilari lanak egiten ditu hainbat agentzia, ekoizle eta argitaletxetarako. Gainera, reiki terapeuta aritzen da.[4][5]

Goya eta aldarrikapena

2020ko urtarrilaren 25ean 34. Goya Sarien ekitaldian (Malaga) Miriam Portérekin batera jaso zuen Fikziozko Film Labur Onenaren saria Suc de Síndria filmearengatik. Clara Lagok eman zion saria. Filmak Pablo Barceren El nadador, Carlos Violadéren Foreigner eta Salvador Calvoren Maras gainditu zituen. Diskurtsoan, irabazleak sexu-indarkeriaz hitz egin zien bizirik atera zirenei, eta aldarrikatu zuen

"emakume horiek eskubidea dutela zarata egiteko, arrakasta izateko, bizitzan eta munduan lekua hartzeko, korrika egiteko eta haiek izan nahi duten pertsona izateko".[6]

Filmografia

Aktore

  • 2018 - Bad lesbian

Zuzendari

  • 2018 - Bad lesbian
  • 2019 - Suc de síndria.

Argazkilari

  • 2017 - Bulgariera
  • 2017 - Snowflake

Sariak eta izendapenak

El equipo de Suc de Síndria posando en la alfombra roja de los Premios Gaudí
Soc de Sindria taldea XII. Gaudí Sarietan (2020). Gerard Marginedas, ekoizlea; Elena Martín, aktorea; Irene Moray, zuzendaria (erdian); Míriam Porté, ekoizle exekutiboa,eta Max Grosse, aktorea .
Goya Sariak
Urtea Kategoria Filma Emaitza
2020 Film Labur Onena Syndria suc Irabazlea

Beste sari eta izendapen batzuk

  • 2019 - Berlingo Zinemaldia EFA Suc de síndria lanarengatik
  • 2019 - European Film Awards film labur onenaren Nominazioa - Suc de Síndria lanarengatik
  • 2019 - D'A Film Festival Sekzio Ofiziala - Laburmetraiak Suc de Síndria lanarengatik
  • 2019 - Malagako Zinemaldian aktore onenaren saria, Suc de Síndria filmean
  • 2019 - ALCINE Ikusleen Saria Bad Lesbian lanarengatik
  • 2019 - Indielisboa Sekzio Ofiziala - Suc de síndria film laburararengatik
  • 2019 - Londresko Zinemaldia Sekzio Ofizialeko film laburrak, Suc de Sindria filmarengatik
  • 2019 - Las Palmasko Jaialdia Sekzio Ofiziala - Laburmetraiak Suc de Sindria filmagatik
  • 2019 - Medina del Campoko Zinema Astea Suc de Síndria filmeko aktore onena
  • 2020 - Gaudí sariak Laburmetraia Onena Suc de Síndria filmarengatik

Erreferentziak

  1. Loureda, Por Carlos. (19 de diciembre de 2019). «‘Suc de Síndria’, de Irene Moray, el mejor y más necesario cortometraje de 2019» Fotogramas.
  2. Tramullas, Gemma. (5 de febrero de 2019). «Irene Moray: "Hemos normalizado el no poder disfrutar del cuerpo"» elperiodico.
  3. Irene Moray en Filmin. .
  4. «Irene Moray» D'A.
  5. «Irene Moray» Mesala.
  6. «El discurso reivindicativo de Irene Moray en los Goya: “Las mujeres supervivientes tienen derecho a correrse”» La Vanguardia 26 de enero de 2020.

Kanpo estekak

  • Irene Moray Internet Movie Databaseren webgunean (Ingelesez)
  • Irene Morayren hitzaldia Goya 2020 Sarietan
Autoritate kontrola
  • Wikimedia proiektuak
  • Wd Datuak: Q87837524
  • Commonscat Multimedia: Irene Moray / Q87837524

  • Identifikadoreak
  • WorldCat
  • VIAF: 162144647635137152116
  • GND: 1076886280
  • Wd Datuak: Q87837524
  • Commonscat Multimedia: Irene Moray / Q87837524