Camille Saint-Saëns

Camille Saint-Saëns
Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Parisko 11. barrutia, 1835eko urriaren 9a
Herrialdea	Frantzia
Heriotza	Aljer, 1921eko abenduaren 16a (86 urte)
Hobiratze lekua	Montparnasseko hilerria
Heriotza modua	berezko heriotza: miokardio infartu akutua
Familia
Ezkontidea(k)	Marie-Laure Truffot (en)
Hezkuntza
Heziketa	Parisko Kontserbatorioa
Hezkuntza-maila	Doctor of Music (en)
Hizkuntzak	frantsesa
Irakaslea(k)	François Benoist
Ikaslea(k)	ikusi Gabriel Fauré
Jarduerak
Jarduerak	musikagilea, organista, orkestra zuzendaria, piano-jotzailea eta musika-kritikaria
Lan nabarmenak	ikusi Piano Concerto No. 1 (en) Piano Concerto No. 2 (en) Symphony No. 3 (en) Danse macabre (en) The Carnival of the Animals (en)
Jasotako sariak	ikusi Ohorezko Legioko gurutze handia  (1913ko urtarrilaren 11) Arteetan eta Zientziatan Merituaren Ordena Ohorezko Legioko ofizial handia  (1900eko abuztuaren 16a) Ohorezko Legioko komandantea  (1894ko uztailaren 30a) Ohorezko Legioko ofiziala  (1884ko uztailaren 13a) Ohorezko Legioko zalduna  (1869ko abuztuaren 14a) Pour le Mérite ordena Viktoriar Errege-Ordena  (1902) honorary doctorate from the University of Cambridge  (1893) Honorary doctor of the University of Oxford  (1907)
Kidetza	Arte Ederren Akademia (Frantzia)
Mugimendua	musika klasikoa erromantizismoa
Genero artistikoa	opera sinfonia musika klasikoa kontzertua
Musika instrumentua	pianoa biolina organoa
Zerbitzu militarra
Parte hartutako gatazkak	Frantzia-Prusia Gerra Lehen Mundu Gerra

Camille Saint-Saëns (Paris, 1835eko urriaren 9a - Aljer, 1921eko abenduaren 16a) frantziar musikagilea eta pianista izan zen.

Biografia

Sei urte zituela eman zuen lehen piano kontzertua. Jacques-Fromental Halévy eta Charles Gounoden ikasle izan zen, eta Gabriel Fauré eta André Messagerren piano irakasle. 1871. urtean Société Nationale de Musique sortzen parte hartu zuen. Antzinako frantses musikagileen, batez ere Jean-Philippe Rameauren, aldezle sutsua izan zen. Liszten adiskide handia izan zen eta hura bezala, pianista bikaina. 1881. urtetik aurrera kontzertu-sail asko eman zituen Europan, Estatu Batuetan, Hego Amerikan, Erdialdeko eta Ekialdeko Asian.

1880. urtetik hil arte musika lan asko idatzi zituen. Saint-Saëns molde klasikoen alde agertu zen beti, eta bere garaiko musika berriaren aurka. Lan aipagarriak ditu, besteak beste, poema sinfonikoak, Onfaliaren gorua (1871), Herkulesen gaztaroa (1877), eta Hil dantza (1874); bost kontzertu pianorako; Hirugarren sinfonia (1886) famatua; Animalien inauteria (1886) suitea; Sanson eta Dalila (1877) opera-oratorio ezaguna; ganbera musika; hiru kontzertu biolinerako; 6 fuga (1920), meza bat eta requiem bat.

Erreferentziak

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Camille Saint-Saëns

• Datuak: Q150445
• Multimedia: Camille Saint-Saëns / Q150445