Philippe Ouédraogo
Kardynał prezbiter | |||
| |||
Kraj działania | Burkina Faso | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 25 stycznia 1945 | ||
Arcybiskup metropolita Wagadugu | |||
Okres sprawowania | 2009–2023 | ||
Przewodniczący Sympozjum Konferencji Episkopatów Afryki i Madagaskaru | |||
Okres sprawowania | 2019–2022 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Prezbiterat | 14 lipca 1973 | ||
Nominacja biskupia | 5 lipca 1996 | ||
Sakra biskupia | 23 listopada 1996 | ||
Kreacja kardynalska | 22 lutego 2014 | ||
Kościół tytularny | S. Maria Consolatrice al Tiburtino | ||
| |||
|
Data konsekracji | 23 listopada 1996 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||
Współkonsekratorzy | Léon Soulier | ||||||||||||
| |||||||||||||
|
Philippe Nakellentuba Ouédraogo (ur. 25 stycznia 1945 w Konéan) – burkiński duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny Ouahigouya w latach 1996–2009, arcybiskup metropolita Wagadugu w latach 2009–2023, przewodniczący Sympozjum Konferencji Episkopatów Afryki i Madagaskaru (SECAM) w latach 2019–2022, kardynał prezbiter od 2014.
Życiorys
Święcenia prezbiteratu otrzymał 14 lipca 1973 z rąk kard. Paula Zoungrana. Po święceniach studiował prawo kanoniczne na Papieskim Uniwersytecie Urbanianum w Rzymie. Po powrocie do kraju był dyrektorem Regionalnego Trybunału Kościelnego i krajowym dyrektorem Papieskich Dzieł Misyjnych oraz wikariuszem generalnym jednej z diecezji.
W marcu 2020 roku został zakażony koronawirusem SARS-CoV-2, w wyniku czego został przewieziony do szpitala[1].
Episkopat
5 lipca 1996 został mianowany biskupem Ouahigouya. Sakry biskupiej udzielił mu 23 listopada 1996 ówczesny metropolita Wagadugu – abp Jean-Marie Untaani Compaoré.
W latach 2001–2007 był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Burkiny Faso i Nigru.
13 maja 2009 został mianowany przez Benedykta XVI ordynariuszem stołecznej archidiecezji Wagadugu.
Papież Franciszek mianował go kardynałem na konsystorzu w dniu 22 lutego 2014.
16 października 2023 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z urzędu ordynariusza stołecznej diecezji Wagadugu[2].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Philippe Ouédraogo [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2012-03-31] (ang.).
- Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2014-01-13]
- p
- d
- e
Zmarli kardynałowie |
|
---|---|
Żyjący kardynałowie elektorzy |
|
w nawiasach podano rok kreacji kardynalskiej
- p
- d
- e
Liczba purpuratów wynosi 237 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 127
(a) – utracił prawa elektorskie, pomimo nie ukończonych 80 lat