Obnuntiatio
Obnuntiatio (od łac. obnūntǐō – obwieszczać niepomyślną wróżbę[1]) – orzeczenie o niepomyślności auspicjów przeprowadzonych przez augura i wydane przez niego[2].
Na mocy uchwalonej w 156 p.n.e. ustawy lex Aelia Fufia także wyżsi urzędnicy i trybunowie w dniach przewidzianych na komicja mieli prawo zarządzania obserwacji nieba (spectio) i w zależności od wyniku wróżby, przerywania tych zgromadzeń, decydując o ich odroczeniu[3]. Nadużywanie takiej formy sprzeciwu skutkowało jednak pozbawieniem rytuału auspicjum jego dotychczasowego prestiżu jako obrzędu religijnego[4]. Stworzyło to również sytuację, w której religia państwowa zaczęła być wykorzystywana przez zwalczające się stronnictwa jako narzędzie walki politycznej[3].
 | Zobacz hasło obnuntiatio w Wikisłowniku |
Przypisy
- ↑ Słownik łacińsko-polski (opr. K. Kumaniecki). Warszawa: PWN, 1975, s. 334.
- ↑ Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z (pod red. Z. Piszczka). Warszawa: PWN, 1983, ISBN 83-010-3529-3, s 531.
- ↑ a b Kazimierz Kumaniecki: Historia kultury starożytnej Grecji i Rzymu. Warszawa: PWN, 1972, s. 381.
- ↑ Jean-Claude Fredouille: Słownik cywilizacji rzymskiej. Katowice: Książnica, 1996, s. 190.
- p
- d
- e
Religia i mitologia rzymska
- Britannica: topic/obnuntiatio
