Algebra ogólna

Nie mylić z: Algebra nad ciałem.

Algebra (ogólna) czasem: algebra uniwersalna lub abstrakcyjna – to ciąg postaci

( A , f 1 , , f m , a 1 , , a n ) , {\displaystyle (A,f_{1},\dots ,f_{m},a_{1},\dots ,a_{n}),}

gdzie:

  • A {\displaystyle A} – pewien zbiór,
  • a 1 , , a m A {\displaystyle a_{1},\dots ,a_{m}\in A} – pewne wyróżnione elementy,
  • f i : A k i A {\displaystyle f_{i}\colon A^{k_{i}}\to A} – pewne funkcje, które interpretuje się jako k i {\displaystyle k_{i}} -argumentowe działania w A . {\displaystyle A.}

Przykładami algebr są grupa addytywna

( G , + , 0 ) , {\displaystyle (G,+,0),}

grupa multiplikatywna

( G , , 1 ) , {\displaystyle (G,\cdot ,1),}

oraz pierścień

( R , + , , 0 ) . {\displaystyle (R,+,\cdot ,0).}

Algebra ogólna jest przedmiotem badań algebry uniwersalnej (zwanej też algebrą ogólną)[1][2].

Szczególnie ważną klasę algebr stanowią algebry równościowo definiowalne[3].

Definicja

Algebrą (lub algebrą ogólną) nazywamy skończony ciąg postaci[4]:

( A , f 1 , f 2 , , f m , a 1 , a 2 , , a n ) , {\displaystyle (A,f_{1},f_{2},\dots ,f_{m},a_{1},a_{2},\dots ,a_{n}),}

gdzie:

A {\displaystyle A} jest niepustym zbiorem zwanym nośnikiem (albo uniwersum algebry),
a 1 , a 2 , , a n {\displaystyle a_{1},a_{2},\dots ,a_{n}} są pewnymi elementami zbioru A {\displaystyle A} (nazywanymi elementami wyróżnionymi),
f 1 , f 2 , , f m {\displaystyle f_{1},f_{2},\dots ,f_{m}} są działaniami określonymi w zbiorze A , {\displaystyle A,} przy czym f i {\displaystyle f_{i}} jest działaniem k i {\displaystyle k_{i}} -argumentowym, tzn. jest funkcją postaci f i : A k i A {\displaystyle f_{i}\colon A^{k_{i}}\to A} oraz k i > 0. {\displaystyle k_{i}>0.}

Zwykle żąda się aby elementy wyróżnione i działania spełniały pewne własności.

Algebry podobne

Dwie algebry:

( A , f 1 , f 2 , , f m , a 1 , a 2 , , a n ) {\displaystyle (A,f_{1},f_{2},\dots ,f_{m},a_{1},a_{2},\dots ,a_{n})}

i

( B , g 1 , g 2 , , g r , b 1 , b 2 , , b s ) {\displaystyle (B,g_{1},g_{2},\dots ,g_{r},b_{1},b_{2},\dots ,b_{s})}

nazywamy algebrami podobnymi (lub algebrami tego samego typu) jeśli m = r {\displaystyle m=r} oraz n = s , {\displaystyle n=s,} oraz dla każdego i { 1 , 2 , , m } {\displaystyle i\in \{1,2,\dots ,m\}} działania f i {\displaystyle f_{i}} oraz g i {\displaystyle g_{i}} są działaniami o tej samej liczbie argumentów, tzn. f i : A k i A {\displaystyle f_{i}\colon A^{k_{i}}\to A} oraz g i : B k i B {\displaystyle g_{i}\colon B^{k_{i}}\to B} [4].

Działania zgodne z relacją równoważności

 Główny artykuł: Zgodność relacji z działaniem.

Niech {\displaystyle \sim } będzie relacją równoważności w zbiorze A . {\displaystyle A.} k {\displaystyle k} -argumentowe działanie f {\displaystyle f} w A {\displaystyle A} nazywa się zgodnym z relacją {\displaystyle \sim } jeśli dla każdych x 1 , , x k , y 1 , , y k A {\displaystyle x_{1},\dots ,x_{k},y_{1},\dots ,y_{k}\in A}

x 1 y 1 x k y k f ( x 1 , , x k ) f ( y 1 , , y k ) {\displaystyle x_{1}\sim y_{1}\wedge \ldots \wedge x_{k}\sim y_{k}\Rightarrow f(x_{1},\dots ,x_{k})\sim f(y_{1},\dots ,y_{k})} [4].

W szczególności gdy f {\displaystyle f} jest działaniem jednoargumentowym oznacza to, że dla każdych x 1 , y 1 {\displaystyle x_{1},y_{1}}

x 1 y 1 f ( x 1 ) f ( y 1 ) , {\displaystyle x_{1}\sim y_{1}\Rightarrow f(x_{1})\sim f(y_{1}),}

a gdy f = {\displaystyle f=\circ } jest działaniem dwuargumentowym, to

x 1 y 1 x 2 y 2 x 1 x 2 y 1 y 2 . {\displaystyle x_{1}\sim y_{1}\wedge x_{2}\sim y_{2}\Rightarrow x_{1}\circ x_{2}\sim y_{1}\circ y_{2}.}

Innymi słowy działanie f {\displaystyle f} w zbiorze A {\displaystyle A} jest zgodne z relacją {\displaystyle \sim } jeśli daje równoważne wyniki na równoważnych argumentach.

Kongruencje

Relację równoważności {\displaystyle \sim } w algebrze ( A , f 1 , , f m , a 1 , , a n ) {\displaystyle (A,f_{1},\dots ,f_{m},a_{1},\dots ,a_{n})} nazywa się kongruencją jeżeli dla każdego 1 i m {\displaystyle 1\leqslant i\leqslant m} działanie f i {\displaystyle f_{i}} jest zgodne z relacją {\displaystyle \sim } [4].

Algebra ilorazowa

 Zobacz też: Zbiór ilorazowy.

Dysponując kongruencją {\displaystyle \sim } na algebrze A = ( A , f 1 , , f m , a 1 , , a n ) {\displaystyle {\mathcal {A}}=(A,f_{1},\dots ,f_{m},a_{1},\dots ,a_{n})} można skonstruować algebrę podobną do A . {\displaystyle {\mathcal {A}}.} Niech A / {\displaystyle A/_{\sim }} będzie zbiorem ilorazowym. Algebrę B {\displaystyle {\mathcal {B}}} definiujemy jako

B := ( A / , g 1 , , g m , b 1 , , b n ) , {\displaystyle {\mathcal {B}}:=(A/_{\sim },g_{1},\dots ,g_{m},b_{1},\dots ,b_{n}),}

gdzie elementy wyróżnione b j ,   1 j n {\displaystyle b_{j},\ 1\leqslant j\leqslant n} są skonstruowane jako klasy abstrakcji elementów a j {\displaystyle a_{j}} względem relacji {\displaystyle \sim } tzn.

b j := [ a j ] . {\displaystyle b_{j}:=[a_{j}]_{\sim }.}

a działania g 1 , , g m {\displaystyle g_{1},\dots ,g_{m}} są zdefiniowane wzorami[4]:

g i ( [ x 1 ] , , [ x k i ] ) := [ f i ( x 1 , , x k i ) ] . {\displaystyle g_{i}([x_{1}]_{\sim },\dots ,[x_{k_{i}}]_{\sim }):=[f_{i}(x_{1},\dots ,x_{k_{i}})]_{\sim }.}

Aby działania g i {\displaystyle g_{i}} były dobrze zdefiniowane muszą nie zależeć od wyboru reprezentantów x 1 , , x k i . {\displaystyle x_{1},\dots ,x_{k_{i}}.} Jest to równoważne żądaniu aby dla każdych x 1 , , x k i , y 1 , , y k i A {\displaystyle x_{1},\dots ,x_{k_{i}},y_{1},\dots ,y_{k_{i}}\in A}

x 1 y 1 x k i y k i f i ( x 1 , , x k i ) f i ( y 1 , , y k i ) {\displaystyle x_{1}\sim y_{1}\wedge \ldots \wedge x_{k_{i}}\sim y_{k_{i}}\Rightarrow f_{i}(x_{1},\dots ,x_{k_{i}})\sim f_{i}(y_{1},\dots ,y_{k_{i}})}

co z kolei jest równoważne żądaniu aby relacja {\displaystyle \sim } była kongruencją.

Homomorfizm algebr

Homomorfizmem algebr podobnych ( A , f 1 , , f m , a 1 , , a n ) {\displaystyle (A,f_{1},\dots ,f_{m},a_{1},\dots ,a_{n})} i ( B , g 1 , , g m , b 1 , , b n ) {\displaystyle (B,g_{1},\dots ,g_{m},b_{1},\dots ,b_{n})} nazywa się funkcję h : A B {\displaystyle h\colon A\to B} taką, że

h ( f i ( x 1 , , x k i ) ) = g i ( h ( x 1 ) , , h ( x k i ) ) {\displaystyle h(f_{i}(x_{1},\dots ,x_{k_{i}}))=g_{i}(h(x_{1}),\dots ,h(x_{k_{i}}))}

dla i = 1 , , m . {\displaystyle i=1,\dots ,m.} W szczególności, gdy f i = ,   g i = {\displaystyle f_{i}=\circ ,\ g_{i}=\bullet } są działaniami dwuargumentowymi oznacza to

h ( x 1 x 2 ) = h ( x 1 ) h ( x 2 ) . {\displaystyle h(x_{1}\circ x_{2})=h(x_{1})\bullet h(x_{2}).}

Alternatywne definicje algebry

 Zobacz też: Algebra uniwersalna.

W algebrze uniwersalnej stosuje się bardziej abstrakcyjną definicję algebry. Niech D = i = 0 n D i {\textstyle D=\operatorname {{\bigcup }\!\!\!{\cdot }\,} _{i=0}^{n}D_{i}} będzie rozłączną sumą zbiorów. Elementy zbioru D {\displaystyle D} nazywamy symbolami i interpretujemy jako symbole działań, przy czym d k D k {\displaystyle d_{k}\in D_{k}} są symbolami działań k {\displaystyle k} -argumentowych. Algebrą nazwiemy zbiór A {\displaystyle A} wraz z przyporządkowaniem każdemu symbolowi d k D k {\displaystyle d_{k}\in D_{k}} k {\displaystyle k} -argumentowego działania ϕ k : A k A . {\displaystyle \phi _{k}\colon A^{k}\to A.} Bardzo często wygodnie jest utożsamiać symbole d k {\displaystyle d_{k}} z działaniami ϕ k . {\displaystyle \phi _{k}.}

Algebrę można zdefiniować jeszcze inaczej. Parę F = ( F , μ ) , {\displaystyle {\mathcal {F}}=(F,\mu ),} gdzie F {\displaystyle F} jest zbiorem, a μ : F N {\displaystyle \mu \colon F\to \mathbb {N} } nazywa się typem algebry. Parę A = ( A , F A ) {\displaystyle {\mathcal {A}}=(A,F_{A})} nazywa się algebrą typu F {\displaystyle {\mathcal {F}}} jeśli zbiory F A {\displaystyle F_{A}} i F {\displaystyle F} są równoliczne i każdemu f F {\displaystyle f\in F} odpowiada f A F A {\displaystyle f_{A}\in F_{A}} taki, że f A : A μ ( f ) A . {\displaystyle f_{A}\colon A^{\mu (f)}\to A.} Element f A {\displaystyle f_{A}} nazywa się działaniem lub operacją μ ( f ) {\displaystyle \mu (f)} -argumentową.

Przykłady

Półgrupa

Algebrę ( G , ) {\displaystyle (G,\circ )} nazywa się półgrupą jeśli działanie {\displaystyle \circ } jest łączne, tzn. dla każdych a , b , c G {\displaystyle a,b,c\in G}

( a b ) c = a ( b c ) . {\displaystyle (a\circ b)\circ c=a\circ (b\circ c).}

Grupa

Algebrę ( G , , e ) {\displaystyle (G,\circ ,e)} nazywa się grupą jeśli jest półgrupą oraz ponadto

  • Dla każdego a G {\displaystyle a\in G} zachodzi
a e = a . {\displaystyle a\circ e=a.}
  • Dla każdego a G {\displaystyle a\in G} istnieje b G {\displaystyle b\in G} takie, że
a b = e . {\displaystyle a\circ b=e.}

Element e {\displaystyle e} nazywa się elementem neutralnym działania , {\displaystyle \circ ,} a b {\displaystyle b} elementem odwrotnym do a {\displaystyle a} lub elementem przeciwnym do a {\displaystyle a} i oznacza odpowiednio a 1 {\displaystyle a^{-1}} lub a . {\displaystyle -a.}

Grupa abelowa

Grupę ( G , , e ) {\displaystyle (G,\circ ,e)} w której działanie jest przemienne, tzn. dla każdych a , b G {\displaystyle a,b\in G} zachodzi

a b = b a {\displaystyle a\circ b=b\circ a}

nazywa się grupą przemienną lub abelową.

Grupa addytywna i multiplikatywna

Grupę w której działanie interpretuje się jako dodawanie oznacza się ( G , + , 0 ) {\displaystyle (G,+,0)} i nazywa się grupą addytywną, a grupę w której działanie interpretuje się jako mnożenie oznacza się ( G , , 1 ) {\displaystyle (G,\cdot ,1)} i nazywa grupą multiplikatywną.

Pierścień (łączny)

Algebrę ( R , + , , 0 ) {\displaystyle (R,+,\cdot ,0)} nazywa się pierścieniem (łącznym) jeśli

  • ( R , + , 0 ) {\displaystyle (R,+,0)} jest grupą przemienną,
  • ( R , ) {\displaystyle (R,\cdot )} jest półgrupą,

ponadto mnożenie jest rozdzielne względem dodawania, tzn. dla każdych a , b , c R {\displaystyle a,b,c\in R}

a ( b + c ) = a b + a c , {\displaystyle a\cdot (b+c)=a\cdot b+a\cdot c,}
( a + b ) c = a c + b c . {\displaystyle (a+b)\cdot c=a\cdot c+b\cdot c.}

Zobacz też

Zobacz publikację
Algebra abstrakcyjna w Wikibooks
Zobacz hasło algebra w Wikisłowniku

Przypisy

  1. А.Г. Курош: Общая алгебра. Лекции 1969–1970 учебного года. Wyd. 1. Наука, 1974, s. 11.
  2. Л.А. Скорняков: Элементы общей алгебры. Wyd. 1. Наука, 1983, s. 31, 32.
  3. Algebrom tym poświęcone są: rozdz. XIV, § 7 w książce: H. Rasiowa, Wstęp do matematyki współczesnej, Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1968 oraz § 5.5 w książce: Zbigniew Semadeni, Antoni Wiweger: Wstęp do teorii kategorii i funktorów. Wyd. 2. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1978, seria: Biblioteka Matematyczna. Tom 45.
  4. a b c d e Guzicki i Zakrzewski 2012 ↓.

Bibliografia

  • Wojciech Guzicki, Piotr Zakrzewski: Wykłady ze wstępu do matematyki. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012.

Linki zewnętrzne

  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać General algebra (ang.), Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org, [dostęp 2023-10-10].
  • p
  • d
  • e
Struktury algebraiczne
z jednym działaniem wewnętrznym –
grupoidy (magmy)
półgrupa
quasi-grupa
z dwoma działaniami wewnętrznymi
półpierścień
  • pierścień
    • ciało
półkrata
z działaniem wewnętrznym i zewnętrznym
z dwoma działaniami wewnętrznymi i zewnętrznym
inne
Kontrola autorytatywna (pojęcie matematyczne):
  • GND: 4001166-5
  • BNCF: 17841
  • NKC: ph118347
  • Britannica: topic/algebraic-structure
  • Universalis: structures-algebriques
  • Catalana: 0267702
  • DSDE: algebraisk_struktur