Wallada bint al-Mustakfi
| Data i miejsce urodzenia | 994 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 26 marca 1091 |
| Język | arabski |
| Dziedzina sztuki | poezja |
| Epoka | średniowiecze |
Wallada właściwie Wallada bint al-Mustakfi (arab. ولادة بنت المستكفي, ur. 994 w Kordobie – zm. 26 marca 1091[1]) – arabska poetka i pisarka.
Księżniczka z Kordoby, córka jednego z ostatnich kalifów umajjadzkich Muhammada III al-Mustakfiego z Kordoby i chrześcijańskiej niewolnicy o imieniu Sukari. Była andaluzyjską poetką, pisała w języku arabskim. Po śmierci ojca w 1025 r. odziedziczyła jego majątek, który przypadł jej z powodu braku męskiego dziedzica. Spadek ten umożliwił jej niezależność oraz otworzenie „salonu literackiego” w Kordobie, gdzie gościła słynnych andaluzyjskich poetów i muzyków, nauczała też chętne kobiety, w tym niewolnice (m.in. Muhja bint al-Tajjani, córka sprzedawcy fig). Była symbolem wyzwolenia dla kobiet swoich czasów. Była blondynką, o jasnej karnacji i niebieskich oczach. Bardzo dumna ze swojej urody nie nosiła hidżabu. Nosiła przeźroczyste tuniki, wzbudzając swoim zachowaniem zgorszenie i kontrowersje. Przez wielu była krytykowana, jednak miała również swoich zwolenników. Jednym z wyrazów jej wolności było swobodne zachowanie seksualne. Nie ukrywała swoich związków z mężczyznami, w tym ze znanym poetą Ibn Zajdunem, czy z Ibn Abdūsem oraz Muhǧą. Nigdy nie wyszła za mąż, chociaż spędziła życie przy boku Ibn Abdūsem. Zmarła w jego pałacu[2][1].
Kiedy filozof mauretański i sędzia najwyższy miasta Ibn Rushd Awerroes, oskarżył ją o zachowanie nierządnicy, odpowiedziała aktem buntu. Na ramionach swojej sukienki miała wyhaftowany jeden ze swoich wierszy:
وأمشي مشيتي وأتيه تيهاً
وأعطي قبلتي من يشتهيها
Niestety zachowało się niewiele jej poezji. Spośród dziesięciu wierszy, które przetrwały, osiem związanych jest z Ibn Zajdunem[3][4].
W 1971 r. na placu El Campo Santo de los Mártires w Kordobie został umieszczony Pomnik Kochanków lub Kochankowie, będący symbolicznym przedstawieniem rąk Ibn Zajduna i Wallady w 900 rocznicę śmierci poety[5].
Przypisy
- ↑ a b EwaE. Łukaszyk EwaE., Wokół Wallady. Poezja i miłość w Al-Andalus w XI wieku [online] .
- ↑ WALLADA: Una mujer fatal del siglo XI [online], www.segundarepublica.com [dostęp 2020-12-14] .
- ↑ The Lovers, Wallada bint al-Mustakfi (1010-1091) & Ibn Zaydún (1003-1071) [online] [dostęp 2020-12-14] .
- ↑ Wallada bint al-Mustakfi, Poetic Princess [online], HeadStuff, 14 listopada 2016 [dostęp 2020-12-14] (ang.).
- ↑ The Monument of The Lovers - Cordoba, Spain [online], The Monument of The Lovers - Cordoba, Spain [dostęp 2020-12-14] .
Bibliografia
- Ewa Łukaszyk: Wokół Wallady. Poezja i miłość w Al-Andalus w XI wieku.
- Sobh, M. Poetisas arábigo-andaluzas. Granada, Diputación Provincial, 1994.
- Ciaran Conliffe: Wallada Bint Al-Mustakfi, Poetic Princess. headstuff.org.
Linki zewnętrzne
- Andalucia.com artykuł
- Federico Jiménez Losantos: WALLADA: Una mujer fatal del siglo XI.
- Rojek Lidia, Wallada bint al-Mustakfi. Życie, twórczość oraz romanse ostatniej księżniczki umajjadzkiej, praca magisterska z 2019.
