Vilgefortz z Roggeveen

Ten artykuł od 2015-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Vilgefortz – fikcyjna postać, główny antagonista cyklu powieści Andrzeja Sapkowskiego o wiedźminie Geralcie^[1].

Opis

Pochodził z Roggeveen. Był czarodziejem, członkiem Kapituły. Wyjątkowo uzdolniony, i jak na czarodzieja, młody – nie miał więcej niż sto lat, wyglądał zaś na około trzydzieści pięć. Jako dziecko został porzucony przez rodziców, z których przynajmniej jedno było czarodziejem, został wychowany przez druidów. W młodości był najemnym żołnierzem. Podczas bitwy o Sodden walczył przeciwko Nilfgaardowi – był przywódcą magów na Sodden. Dzięki swojemu talentowi, po wojnie został przewodniczącym czarodziejskiej Kapituły.

Oficjalnie był przyjacielem Emhyra var Emreisa (choć obydwaj uważali, że ten drugi jest jedynie marionetką w jego rękach). Współpraca znacznie osłabła po tym, jak we wsysaczu zginęła Pavetta, żona Emhyra. Jednocześnie były to działania, których inni czarodzieje długo nie zdołali wykryć. Dopiero w czasie zjazdu na Thanedd został oskarżony o zdradę i zakuty w kajdany z dwimerytu. Kiedy Tissaia de Vries zdjęła magiczną barierę i doszło do rzezi, chciał porwać Ciri, gdyż potrzebna mu była jej krew. Ciri była bowiem dzieckiem Starszej Krwi posiadającym gen Lary, co Vilgefortz mógł wykorzystać. By ją złapać, Vilgefortz walczył z Geraltem i go pokonał, łamiąc mu kości, jednak pozostawiając wiedźmina żywym, po czym ruszył, by złapać Ciri do Tor Lara. Nie udało mu się tego dokonać – Ciri uciekła przez spaczony teleport, ten zaś eksplodując, ciężko ranił czarodzieja. Oko Vilgefortza zostało zniszczone, próbował je potem zrekonstruować.

Nie zrezygnował z prób złapania Ciri – współpracował w tym celu ze Stefanem Skellenem, zwanym Puszczykiem, oraz Leo Bonhartem, łowcą nagród. W międzyczasie prowadził również eksperymenty na porwanych ciężarnych dziewczynach. Zdołał uwięzić Yennefer z Vengerbergu, która wypłynęła statkiem z Wysp Skellige na Głębię Sedny i została wciągnięta przez wsysacz prosto w ręce Vilgefortza. Czarodziej torturował ją, ale ona nie wydała tzw. matrycy empatycznej Ciri, tylko (nieumyślnie) Geralta. Udało mu się osiągnąć swój cel w sposób niezamierzony – dziewczyna sama przyjechała do jego zamku.

Ostatecznie doszło do ponownego starcia między czarodziejem a wiedźminem. Vilgefortz, nie będąc w pełni sprawny po wypadku z teleportem, dodatkowo zmylony mocą nowego amuletu wiedźmina, podarowanemu mu przez Fringillę Vigo, zginął z ręki Geralta z Rivii we własnej cytadeli Stygga.

Vilgefortz był również mistrzem i protektorem Rience'a – niedoszłego czarodzieja wyrzuconego z Akademii za kradzieże i półelfa Schirrú.

Inne źródła

Vilgefortz występuje we wszystkich (poza epizodem Essi) scenach opery rockowej Droga z której się nie wraca zespołu Esse, w wątkach zaczerpniętych z cyklu powieści A. Sapkowskiego. Sanimi rozmowa Vilgefortza z Geraltem, walka ludzi z jego magami, pokonanie Geralta przez Vilgefortza (Czas pogardy); uwięzienie przez niego Yennefer (Wieża Jaskółki); starcie w cytadeli Stygga (Pani Jeziora)^[2].

W prologu gry komputerowej Wiedźmin Triss Merigold porównuje Azara Javeda do Vilgefortza słowami: „Rośnie nam tu drugi Vilgefortz”, jednak Geralt, który stracił pamięć, nie ma pojęcia, o kim ona mówi.

W serialu Wiedźmin Vilgefortza gra Mahesh Jadu^[3].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Postać na stronie wiedzmin.wikia.com