Traktat pokojowy izraelsko-egipski

Traktat pokojowy izraelsko-egipski
Proces pokojowy w konflikcie izraelsko-egipskim
Ilustracja
Izrael i Egipt
Data

26 marca 1979

Miejsce

Waszyngton, USA

Wynik

zakończenie wojny izraelsko-egipskiej,
stabilizacja na granicy

Strony traktatu
 Izrael  Egipt
Przywódcy
Menachem Begin Anwar as-Sadat

Traktat pokojowy izraelsko-egipski (arab. ‏معاهدة السلام المصرية الإسرائيلية‎, Mu'ahadat as-Salam al-Masrija al-Israjlijja; hebr. ‏הסכם שָׂלוֹם יִשְׂרָאֵל-מִצְרַיִם‎, Heskem Salom Jisra'el-Micrajim) został podpisany przez egipskiego prezydenta Anwara Sadata i izraelskiego premiera Menachema Begina w Waszyngtonie (Stany Zjednoczone) w dniu 26 marca 1979. Był to wynik procesu pokojowego i Porozumień Camp David. Zakończył on serię wojen izraelsko-egipskich, które rozpoczęły się w 1948 od I wojny izraelsko-arabskiej. W wyniku zawarcia traktatu pokojowego Izrael wycofał swoje wojska i cywili z Półwyspu Synaj, który zajął podczas wojny sześciodniowej 1967. Traktat gwarantował prawo swobodnej żeglugi dla izraelskich statków przepływających przez Kanał Sueski, Zatokę Akaba, Cieśninę Tirańską i wody międzynarodowe.

Egipt był pierwszym arabskim państwem, które uznało fakt istnienia państwa żydowskiego w Palestynie i zawarło traktat pokojowy z Izraelem. W 1994 podobny pokój zawarła Jordania.

Dzięki zawartemu traktatowi, Siły Obronne Izraela obniżyły poziom gotowości bojowej na południu kraju. Przez następne lata na granicy izraelsko-egipskiej utrzymywał się „zimny pokój”. 27 maja otworzono granicę egipsko-izraelską, a 30 kwietnia pierwszy izraelski frachtowiec swobodnie przepłynął przez Kanał Sueski. Jednak pełna normalizacja stosunków izraelsko-egipskich nastąpiła dopiero w lutym 1980, kiedy oba państwa wymieniły się ambasadorami[1]. W marcu 1980 uruchomiono regularne połączenia lotnicze.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ „The Continuum Political Encyclopedia of the Middle East” str. 100

Linki zewnętrzne

  • Tekst Traktatu. mfa.gov.eg. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-10)]. Ministerstwo Spraw Zagranicznych Egiptu.
  • Tekst Traktatu Ministerstwo Spraw Zagranicznych Izraela.
  • Kryzys izraelsko-egipski Sally Buzbee, Associated Press.
  • p
  • d
  • e
Dokumenty, umowy i porozumienia izraelsko-arabskie
Lata 1910–1919
Lata 20. XX wieku
Lata 30. XX wieku
Lata 40. XX wieku
Lata 50. XX wieku
  • Program Alfa (1955)
Lata 60. XX wieku
Lata 70. XX wieku
  • Tajne rozmowy izraelsko-jordańskie (lata 70.)
  • Drugi Plan Rogersa (1970)
  • Trzeci Plan Rogersa (1971)
  • Plan Federacji (1972)
  • Rezolucja RB nr 338 (1973)
  • Rezolucja RB nr 339 (1973)
  • Konferencja Genewa (1973)
  • Traktat o rozdzieleniu wojsk izraelsko-egipskich (1974)
  • Traktat o rozdzieleniu wojsk izraelsko-syryjskich (1974)
  • Rezolucja RB nr 350 (1974)
  • Traktat przejściowy Synaj (1975)
  • Rezolucja RB nr 425 (1978)
  • Porozumienie z Camp David (1978)
  • Rezolucja RB nr 446 (1979)
  • Traktat pokojowy izraelsko-egipski (1979)
  • Rezolucja RB nr 452 (1979)
  • Plan Autonomii (1979)
Lata 80. XX wieku
Lata 90. XX wieku
Lata 2000–2009
  • Konferencja Shepherdstown (2000)
  • Szczyt Camp David (2000)
  • Propozycje Clintona (2000)
  • Konferencja w Tabie (2001)
  • Arabska Inicjatywa Pokojowa (2002)
  • Mapa drogowa (2002)
  • Kwartet bliskowschodni (2002)
  • Hudna (2003)
  • Inicjatywa genewska (2003)
  • Konferencja Szarm el-Szejk (2005)
  • Tahdiah (2005)
  • Rezolucja RB nr 1583 (2005)
  • Jednostronny izraelski plan wycofania się (2005)
  • Dokumenty palestyńskich więźniów (2006)
  • Rezolucja RB nr 1701 (2006)
  • Konferencja Annapolis (2007)
  • Rozmowy izraelsko-syryjskie (2008)
Lata 2010–2019
  • Bezpośrednie negocjacje izraelsko-palestyńskie (2010)
2020