Toshi Ichiyanagi

Toshi Ichiyanagi
一柳 慧
Ilustracja
Toshi Ichiyanagi
Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1933
Kobe

Pochodzenie

japońskie

Data śmierci

7 października 2022

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Aktywność

1954-2008

Odznaczenia
Złote Promienie z Rozetą Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia) Kawaler Orderu Sztuki i Literatury (Francja)
Multimedia w Wikimedia Commons

Toshi Ichiyanagi (jap. 一柳 慧 Ichiyanagi Toshi; ur. 4 lutego 1933 w Kobe[1], zm. 7 października 2022[2]) – japoński kompozytor.

Życiorys

Uczył się muzyki prywatnie u Tomojirō Ikenouchiego i Chieko Hary[1]. W latach 1952–1961 przebywał w Nowym Jorku, gdzie studiował na Juilliard School of Music i poznał Johna Cage’a, pod wpływem którego zwrócił się ku awangardzie[1]. Po powrocie do Japonii założył w 1963 roku zespół The New Directions Group, a w 1966 roku zorganizował Orchestral Space Festival[1]. Związany był z ruchem artystycznym Fluxus[3]. W latach 1956–1962 był żonaty z Yoko Ono[4].

Wśród dorobku muzycznego Ichiyanagiego znajduje się sześć symfonii, cztery koncerty smyczkowe, cztery koncerty fortepianowe, muzyka na taśmę (Music for Tinguely, 1963 i Appearance, 1967), opery The Last Will of Fire (1995), Momo (1995) i Hikari (2002). Tworzył także utwory z udziałem tradycyjnych instrumentów japońskich, m.in. Engen na koto i orkiestrę (1982), Ten, Zui, Ho, Gyaku na shakuhachi i fale Martenota (1988), Cosmos Ceremony na ryūteki (rodzaj fletu bambusowego), shō i orkiestrę (1993)[3].

W 1985 roku został kawalerem francuskiego Orderu Sztuki i Literatury[5], a w 2005 roku otrzymał Order Wschodzącego Słońca klasy Złote Promienie z Rozetą[6].

Przypisy

  1. ↑ a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 403. ISBN 0-674-37299-9.
  2. ↑ 現代音楽界をリード、作曲家の一柳慧さん８９歳で死去…オノ・ヨーコさんと一時期結婚. yomiuri.co.jp, 2022-10-08. [dostęp 2022-10-08]. (jap.).
  3. ↑ a b Nicole V. Gagné: Historical Dictionary of Modern and Contemporary Classical Music. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 135–136. ISBN 978-0-8108-6765-9.
  4. ↑ Nick Johnstone: Yoko Ono „Talking”. London: Omnibus Press, 2005, s. 9. ISBN 1-84609-101-2.
  5. ↑ 日仏現代音楽交流年譜. Nichifutsu Gendai Ongaku Kyōkai. [dostęp 2018-04-09]. (jap.).
  6. ↑ 一柳慧 略歴. Schott Music. [dostęp 2018-04-09]. (jap.).
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000110052005
  • VIAF: 111908445
  • ULAN: 500125482
  • LCCN: n78076023
  • GND: 129290343
  • NDL: 00142750
  • BnF: 147638541
  • SUDOC: 125372817
  • NLA: 35424297
  • BNE: XX5762986
  • NTA: 096713216
  • BIBSYS: 12041997
  • CiNii: DA05661790
  • PLWABN: 9810588443205606
  • NUKAT: n2009700876
  • J9U: 987007439303105171
  • LNB: 000053950
  • CONOR: 133810787
  • LIH: LNB:BPHl;=Bc
Encyklopedia internetowa:
  • PWN: 3913795
  • DSDE: Ichiyanagi_Toshi