Tamka-Kałęczyn

Ten artykuł od 2011-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Tamka-Kałęczyn – jurydyka założona w w 1659 roku na gruntach Kałęczyna przez siostry szarytki.

Opis

W 1659 królowa Maria Ludwika sprowadziła do Polski z Francji siostry miłosierdzia św. Wincentego á Paulo, które u podnóża Zamku Ostrogskich zakładają przytułek dla sierot pod wezwaniem Św. Kazimierza. Budynki szpitala, kaplica, klasztor i gospodarcze wzniesione zostały wzdłuż wąskiej drogi, a grunty stanowiące uposażenie klasztoru wzdłuż tej drogi zostały rozparcelowane wśród osadników, tworząc jurydykę. Budynki rozlokowane były równolegle do drogi. W 1743 po raz pierwszy wymieniana jest nazwa Tamka - przyjęta od licznych grobli i tam na terenie podmokłym, przez który przechodziła droga ze Starej Warszawy na Solec. Teren jurydyki obejmował późniejsze ulice Tamka, Czerwonego Krzyża i Solec.

Tak jak pozostałe warszawskie jurydyki została zniesiona w 1791 roku przez ustawę – Prawo o miastach, która zaczęła obowiązywać od 1794 roku^[1].

Przypisy