Szczara
 | |
| Kontynent | Europa |
|---|---|
| Państwo | |
| Rzeka | |
| Długość | 325 km |
| Powierzchnia zlewni | 6 990 km² |
| Źródło | |
| Miejsce | jezioro Kołdyczewo |
| Współrzędne | 53°16′02″N 26°04′29″E/53,267222 26,074722 |
| Ujście | |
| Recypient | Niemen |
| Współrzędne | 53°26′24,7″N 24°44′19,7″E/53,440200 24,738800 |
| Mapa | |
 | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 | Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Szczara |
Szczara – rzeka w obwodzie brzeskim і grodzieńskim Białorusi, lewy dopływ Niemna, wchodząca w system Kanału Ogińskiego. Długość - 325 km, powierzchnia zlewni - 6990 km², średnie nachylenie - 0,2‰, spadek - 77,7 m.
Wypływa z jeziora Kołdyczewo na Wyżynie Nowogródzkiej, wpada do Niemna 2 km na północny wschód od wsi Daszkowce rejonu mostowskiego.
Przez Jezioro Wyganowickie (Święcickie) łączy Kanał Ogińskiego z Jasiołdą w zlewni Prypeci z kolei wpadającej do Dniepru.
Większe dopływy
- prawe: Kołpienica, Lipnica, Myszanka, Łachozwa, Issa i inne
- lewe: Brodnica, Kanał Ogińskiego, Grzywda, Klimówka, Bereza i inne
Historia
W marcu 1919 roku na rzece Szczara znajdowała się linia frontu między Wojskiem Polskim i Armią Czerwoną[1].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Lech Wyszczelski: Wstępna faza walk. W: Lech Wyszczelski: Wojna polsko-rosyjska 1919–1920. Wyd. 1. Warszawa: Bellona, 2010, s. 65. ISBN 978-83-11-11934-5.
Linki zewnętrzne
- Szczara, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 818 .
- Limonia, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 233 .
