Stanisław Oślizło
Stanislaw Oślizło (2011) | |||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | 13 listopada 1937 | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obywatelstwo | niemieckie, polskie | ||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 178 cm | ||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | obrońca | ||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||
|
Stanisław Oślizło (ur. 13 listopada 1937 w Jedłowniku[a]) – polski piłkarz, występujący na pozycji obrońcy. Wychowanek Kolejarza Wodzisław, kapitan reprezentacji Polski i Górnika Zabrze, strzelec jedynej bramki w historii polskiej piłki w finale Pucharu Zdobywców Pucharów w meczu z Manchesterem City.
Życiorys
Pochodzi z dzielnicy Wodzisławia Śląskiego Jedłownika, jest absolwentem Liceum Ogólnokształcącego w Wodzisławiu Śląskim, wychowankiem, i byłym zawodnikiem Odry Wodzisław Śląski (ówcześnie Kolejarza Wodzisław Śl.). Następnie grał dla Kolejarza Katowice (1954-1955), i Górnika Radlin (1956-1959) z którym dwukrotnie awansował i spadał z Ekstraklasy. Następnie został zawodnikiem Górnika Zabrze (1960-1972). Oślizło to 57-krotny reprezentant Polski (1961-1971) – zdobywca 1 bramki, kapitan reprezentacji, 8-krotny mistrz Polski (1961-1972), 6-krotny zdobywca Pucharu Polski (1965, 1968, 1969, 1970, 1971, 1972), finalista Pucharu Zdobywców Pucharów (1970).
Zasłużony Mistrz Sportu. Czterokrotny laureat Złotych Butów w plebiscycie Sportu (1961, 1962/63, 1966/67 i 1967/68).
Jako trener prowadził m.in. GKS Katowice (runda wiosenna sezonu 1978/1979 i jesienna sezonu 1979/1980 – został zwolniony przed końcem rundy), Odrę Wodzisław Śląski, Piasta Gliwice, Carbo Gliwice i Górnika Zabrze. Sześciokrotnie podnosił Puchar (krajowy) Polski jako jedyny zawodnik w Europie i zdobył go z Górnikiem Zabrze na własność (jedyna drużyna w Polsce, która tego dokonała). Był twarzą jubileuszu 60-lecia Górnika Zabrze. Pełnił funkcję rzecznika zabrzańskiego klubu.
Postanowieniem prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego z 7 listopada 2001 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla rozwoju sportu piłkarskiego, za działalność społeczną[1].
Od 2014 członek Klubu Wybitnego Reprezentanta[2].
Przypisy
- ↑ Obecnie dzielnica Wodzisławia Śląskiego.
Linki zewnętrzne
- Artykuł w austriackiej gazecie „ballesterer”
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
1966–1970 | |
---|---|
1971–1980 |
|
1981–1990 |
|
1991–2000 | |
2001–2010 |
|
2011–2020 |
|
od 2021 |
|
- p
- d
- e
1957–1960 |
|
---|---|
1961–1970 |
|
1971–1980 | |
1981–1990 | |
1991–2000 | |
2001–2010 | |
2011–2020 | |
od 2021 |
|
- PWN: 3952625