Silvester Takač

Silvester Takač
Силвестер Такач
Data i miejsce urodzenia

8 listopada 1940
Đurđevo

Wzrost

168 cm

Pozycja

pomocnik/napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1958–1967 Vojvodina 182 (62)
1967–1969 Stade Rennais 85 (37)
1969–1974 Standard Liège 111 (44)
W sumie: 378 (143)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1960–1966  Jugosławia 15 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1975–1978 DJK Konstanz
1979–1982 RFC Liège
1982–1984 1. FC Köln (asystent)
1984–1985 FC Sochaux-Montbéliard
1986 Racing Club de France
1987–1994 FC Sochaux-Montbéliard
1996 US Créteil-Lusitanos
1996–1997 OGC Nice
1998 OGC Nice
2001 Raja Casablanca
2001–2002 CS Sfaxien
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
złoto Rzym 1960 piłka nożna

Silvester Takač (cyr.: Силвестер Такач, ur. 8 listopada 1940 w Đurđevie) – serbski piłkarz występujący na pozycji pomocnika lub napastnika. Reprezentant Jugosławii. Trener piłkarski.

Kariera klubowa

Takač karierę rozpoczynał w sezonie 1958/1959 w pierwszoligowej zespole Vojvodinie. W sezonie 1961/1962 wywalczył z nią wicemistrzostwo Jugosławii, a w sezonie 1965/1966 mistrzostwo Jugosławii. Na początku 1967 roku przeszedł do francuskiego Stade Rennais. W Division 1 zadebiutował 8 stycznia 1967 w przegranym 0:4 meczu z Sedanem. 22 stycznia 1967 w wygranym 3:0 pojedynku z RC Lens strzelił swojego pierwszego gola w Division 1. Graczem Stade Rennais był do końca sezonu 1968/1969.

W 1969 roku Takač odszedł do belgijskiego Standardu Liège. W sezonach 1969/1970 oraz 1970/1971 wywalczył z nim mistrzostwo Belgii, a w sezonie 1972/1973 wicemistrzostwo Belgii. Dwukrotnie dotarł też do finału Pucharu Belgii (1972, 1973). W 1974 roku zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Jugosławii Takač zadebiutował 10 kwietnia 1960 w przegranym 1:2 meczu kwalifikacji Letnich Igrzysk Olimpijskich z Izraelem. W tym samym roku zdobył złoty medal na tych igrzyskach. W 1964 roku ponownie wziął udział w Letnich Igrzyskach Olimpijskich, tym razem zakończonych przez Jugosławię na ćwierćfinale.

W latach 1960–1966 w drużynie narodowej Takač rozegrał 15 spotkań i zdobył 2 bramki.

Kariera trenerska

W swojej karierze trenerskiej Takač prowadził zespoły DJK Konstanz, RFC Liège, FC Sochaux-Montbéliard, Racing Club de France, US Créteil-Lusitanos, OGC Nice, Raja Casablanca oraz CS Sfaxien. W 1988 roku wraz z Sochaux dotarł do finału Pucharu Francji.

Bibliografia

  • Silvester Takač w bazie EU.FOOTBALL (ang.)
  • Silvester Takač w bazie Weltfussball (niem.)
  • Silvester Takač w bazie National Football Teams (ang.)
  • p
  • d
  • e
Kariera szkoleniowa
  • p
  • d
  • e
  • Bailly (1928–29)
  • Gibson (1929–34)
  • Bailly (1934)
  • Ross (1934–36)
  • Abegglen & Ross (1936)
  • Ross (1936–39)
  • Wartel (1939–44)
  • Mattler (1944–46)
  • Wartel (1946–52)
  • Dormois (1952–60)
  • Wartel (1960)
  • Dupal (1960–62)
  • Hug (1962–67)
  • Vuillaume (1967)
  • Krstić (1967–69)
  • Barret (1969–75)
  • Fauvergue (1975–81)
  • Mosca (1981–84)
  • Takač (1984–85)
  • Fauvergue (1985–87)
  • Barret (1987)
  • Takač (1987–94)
  • Santini (1994–95)
  • Notheaux (1995–96)
  • Hadžibegić (1996–98)
  • Anziani (1998–99)
  • Fernandez (1999–2002)
  • Lacombe (2002–05)
  • Bijotat (2005–06)
  • Perrin (2006–07)
  • Hantz (2007)
  • Ruty (2007)
  • Gillot (2008–11)
  • Baždarević (2011–12)
  • Hély (2012–13)
  • Daf (2013) (t)
  • Renard (2013–14)
  • Echouafni (2014–15)
  • Daf (2015) (t)
  • Cartier (2015–17)
  • Zeidler (2017–18)
  • Aira (2018)
  • Daf (2018–)
  • p
  • d
  • e
  • McDewitt (1932–33)
  • Bell, Kramer, McDewitt & Tandler (1933–34)
  • Lowy (1935–37)
  • Kudrna (1937)
  • Zamora (1937–38)
  • Samitier (1938–42)
  • Valle (1944–46)
  • Castro (1946)
  • Lardi (1946–47)
  • Marek (1947–49)
  • Veinante (1949–50)
  • Rous (1950)
  • Lardi (1950–51)
  • Andoire (1951–52)
  • Zatelli (1952–53)
  • Berry (1953–55)
  • Carniglia (1955–57)
  • Luciano (1957–62)
  • Andoire (1962–64)
  • Gonzáles (1964–69)
  • Rossi (1969–71)
  • Snella (1971–74)
  • Marković (1974–76)
  • Guillou (1976–77)
  • Rossi (1977–78)
  • Kocsur (1978–79)
  • Batteux (1979)
  • Rossi (1979–80)
  • Marković (1980–81)
  • Domingo (1981–82)
  • Sérafin (1982–87)
  • Bjeković (1987–89)
  • Alonzo (1989)
  • Bianchi (1989–90)
  • Fernandez (1990–91)
  • Huck (1991–92)
  • Emon (1992–96)
  • Sanchez (1996)
  • Takač (1996–97)
  • Renquin (1997–98)
  • Takač (1998)
  • Zvunka (1998–99)
  • David (1999)
  • Buffat & David (1999)
  • Fleury (1999)
  • Damiano (1999)
  • David (1999–2000)
  • Salvioni (2000–02)
  • Rohr (2002–05)
  • Buscher (2005)
  • Antonetti (2005–09)
  • Ollé-Nicolle (2009–10)
  • Roy (2010–11)
  • Marsiglia (2011–12)
  • Puel (2012–16)
  • Favre (2016–18)
  • Vieira (2018–20)
  • Ursea (2020–21)
  • Galtier (2021–22)
  • Favre (2022–23)
  • Digard [A] (2023)
  • Farioli (od 2023)
  1. ↑ trener tymczasowy
  • p
  • d
  • e
Osiągnięcia i nagrody
  • p
  • d
  • e
Puchar Europy
Liga Mistrzów


złoto

  • p
  • d
  • e