Ropień mózgu

Ten artykuł od 2018-07 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ropień mózgu

abscessus cerebri
Ropień mózgu u pacjenta z drenem do układu komorowego.
Klasyfikacje
ICD-10	G06.0 Ropień i ziarniniak śródczaszkowy
DiseasesDB	6880
MedlinePlus	000783
MeSH	D001922

Ropień mózgu (łac. abscessus cerebri) spowodowany jest zapaleniem i zbieraniem się zakażonego materiału pochodzącego z ropnia podśluzówkowego, infekcji: zatok, ucha, wyrostka sutkowatego, z narządów wewnętrznych, urazu głowy albo zabiegu chirurgicznego. U małych dzieci ropień mózgu jest zwykle związany z wrodzoną wadą serca. Śmiertelność szacuje się na 5 do 20%.

Objawy

Związane są ze:

• wzmożonym ciśnieniem śródczaszkowym z powodu przestrzeni zajmowanej przez ropień - ból głowy, wymioty, dezorientacja, śpiączka;
• infekcją – gorączka, zmęczenie;
• uszkodzeniem mózgu – niedowład połowiczy, zaburzenia mowy itp. w zależności od lokalizacji ropnia.

Etiopatogeneza

Wśród czynników ryzyka powstania ropnia mózgu wymienia się: zapalenie zatok przynosowych, ucha środkowego, wyrostka sutkowatego, infekcje zębopochodne, upośledzoną odporność komórkową, AIDS, infekcyjne zapalenie wsierdzia, urazy czaszki penetrujące do mózgu, zakażenia pooperacyjne, rozstrzenie oskrzeli, ropień płuca, sepsę.

W zależności od punktu wyjścia pierwotnego zakażenia można podejrzewać różne czynniki etiologiczne: paciorkowce tlenowe i beztlenowe, Bacteroides (zapalenie zatok przynosowych, ucha środkowego i wyrostka sutkowatego), Haemophilus, Fusobacterium (zapalenie zatok przynosowych), Enterobacteriaceae (zwłaszcza Proteus), Pseudomonas aeruginosa (zapalenie ucha środkowego i wyrostka sutkowatego), Streptococcus viridans (infekcyjne zapalenie wsierdzia), Staphylococcus aureus (urazy), grzyby – Candida, Cryptococcus neoformans, Aspergillus (upośledzona odporność komórkowa), pierwotniaki – Toxoplasma gondii (AIDS)^[1].

Diagnoza

Stawiana jest w oparciu o tomografię komputerową z kontrastem. Świeże zmiany są trudne do rozróżnienia, lecz po 4-5 dniach zapalenie i martwa zanieczyszczona tkanka jest w otoczce nieprzepuszczalnej dla kontrastu, który gromadzi się dookoła, co daje obraz pierścienia otaczającego ciemniejszy obszar. Nakłucie lędźwiowe jest przeciwwskazane, jak przy innych przestrzennych zmianach w mózgu, ponieważ zmniejszenie objętości płynu mózgowo-rdzeniowego może zmienić ciśnienie śródczaszkowe prowadzące do przemieszczenia się części mózgu (wgłobienie mózgu). Obraz pierścienia widoczny jest także w przypadku krwawienia i niektórych nowotworów, jednak w sytuacji szybkiego pogarszania się stanu chorego z gorączką, zlokalizowanymi dolegliwościami neurologicznymi i objawami zwiększającego się ciśnienia śródczaszkowego, najbardziej prawdopodobny jest ropień.

Leczenie

Polega na obniżeniu ciśnienia śródczaszkowego, podawaniu antybiotyków, chirurgicznym usunięciu ropnia i usunięciu pierwotnego źródła zakażenia. Zapalenie opon mózgowych przez Haemophilus influenzae zwykle związane jest z wodniakiem podtwardówkowym (mylonym z ropniem podtwardówkowym), który nie wymaga interwencji chirurgicznej, wystarczają antybiotyki.

Przypisy