Raymond Moore
 | Zobacz też: Raymond Moore (geolog). |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 24 sierpnia 1946 |
| Wzrost | 183 cm |
| Gra | praworęczny, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny | 1963 |
| Zakończenie kariery | 1983 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 34 (24 sierpnia 1976) |
| Australian Open | 4R (1969, 1976) |
| Roland Garros | 4R (1972) |
| Wimbledon | QF (1968) |
| US Open | QF (1977) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 8 |
| Najwyżej w rankingu | 137 (2 stycznia 1984) |
| Australian Open | SF (1969) |
| Roland Garros | QF (1981) |
| Wimbledon | 3R (1969, 1971, 1983) |
| US Open | QF (1974) |
Raymond J. Moore (ur. 24 sierpnia 1946 w Johannesburgu) – południowoafrykański tenisista, zdobywca Pucharu Davisa 1974.
Kariera tenisowa
Moore w ciągu swojej kariery sukcesy odnosił głównie jako deblista. W konkurencji tej wygrał 8 turniejów zawodowych i w dalszych 12 awansował do finału. W rozgrywkach wielkoszlemowych w deblu najdalej doszedł w 1969 roku do półfinału Australian Open, w parze z Martym Riessenem.
W latach 1967–1976 reprezentował swój kraj w 12 pojedynkach Pucharu Davisa w tym w zwycięskim dla RPA finale w 1974 roku.
Finały w turniejach ATP World Tour
Gra podwójna (8–12)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 1969 | Toronto | Ceglana |  Butch Buchholz | Ron Holmberg John Newcombe | 3:6, 6:4 |
| Finalista | 2. | 1971 | Auckland | Twarda |  Brian Fairlie | Bob Carmichael Ray Ruffels | 3:6, 7:6, 4:6, 6:4, 3:6 |
| Finalista | 3. | 1973 | Londyn | Trawiasta | Ray Keldie |  Tom Okker Marty Riessen | 4:6, 5:7 |
| Finalista | 4. | 1973 | Aptos | Twarda | Onny Parun | Jeff Austin Fred McNair | 2:6, 1:6 |
| Zwycięzca | 1. | 1974 | Tokio WCT | Onny Parun |  Juan Gisbert Sr. Roger Taylor | 4:6, 6:2, 6:4 | |
| Zwycięzca | 2. | 1974 | Wiedeń | Twarda |  Andrew Pattison |  Bob Hewitt Frew McMillan | 6:4, 5:7, 6:4 |
| Finalista | 5. | 1975 | Tucson | Twarda | Dennis Ralston | William Brown Raúl Ramírez | 6:2, 6:7, 4:6 |
| Zwycięzca | 3. | 1975 | Montreal | Twarda | Cliff Drysdale |  Jan Kodeš Ilie Năstase | 6:4, 5:7, 7:6 |
| Finalista | 6. | 1976 | Palm Springs | Twarda | Erik Van Dillen | Colin Dibley Sandy Mayer | 4:6, 7:6, 6:7 |
| Finalista | 7. | 1976 | Düsseldorf | Ceglana | Bob Carmichael |  Wojciech Fibak Karl Meiler | 4:6, 6:4, 4:6 |
| Zwycięzca | 4. | 1976 | Maui | Twarda | Allan Stone | Dick Stockton Roscoe Tanner | 6:7, 6:3, 6:4 |
| Finalista | 8. | 1977 | Johannesburg | Twarda | Peter Fleming | Bob Lutz Stan Smith | 3:6, 5:7, 7:6, 6:7 |
| Zwycięzca | 5. | 1978 | Palm Springs | Twarda | Roscoe Tanner | Bob Hewitt Frew McMillan | 6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 6. | 1978 | Johannesburg | Twarda | Peter Fleming | Bob Hewitt Frew McMillan | 6:3, 7:6 |
| Finalista | 9. | 1979 | Johannesburg | Twarda | Ilie Năstase | Colin Dowdeswell Heinz Günthardt | 3:6, 6:7 |
| Zwycięzca | 7. | 1979 | Atlanta | Twarda | Ilie Năstase | Steve Docherty Eliot Teltscher | 6:4, 6:2 |
| Finalista | 10. | 1980 | Nowy Orlean | Dywanowa | Robert Trogolo | Terry Moor Eliot Teltscher | 6:7, 1:6 |
| Finalista | 11. | 1980 | Paryż | Dywanowa | Brian Gottfried |  Paolo Bertolucci Adriano Panatta | 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 8. | 1981 | Johannesburg | Twarda | Bernard Mitton | Bob Hewitt Frew McMillan | 7:5, 3:6, 6:1 |
| Finalista | 12. | 1981 | Hilversum | Ceglana | Andrew Pattison | Heinz Günthardt Balázs Taróczy | 0:6, 2:6 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-01-29] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-01-29] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-01-29] (ang.).
