Pseudogaltonia
 Pseudogaltonia clavata | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | rośliny | ||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | okrytonasienne | ||
| Klasa | Magnoliopsida | ||
| Nadrząd | liliopodobne (≡ jednoliścienne) | ||
| Rząd | szparagowce | ||
| Rodzina | szparagowate | ||
| Rodzaj | Pseudogaltonia | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Pseudogaltonia (Kuntze) Engl. H.G.A.Engler & K.A.E.Prantl, Nat. Pflanzenfam. 2 (5): 158 (1888)[3] | |||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| P. pechuelii (Kuntze) Engl.[4] ≡ P. clavata (Baker ex Mast.) E.Phillips[3] | |||
| Synonimy | |||
| |||
| |||
| |||
Pseudogaltonia (Kuntze) Engl. – rodzaj roślin z rodziny szparagowatych. Obejmuje dwa gatunki występujące w Południowej Afryce, Botswanie i Namibii[3].
Morfologia i biologia
- Pokrój
- Duże, wieloletnie rośliny zielne[5].
- Pęd
- Podziemna, duża cebula z chrząstkowatą i włóknistą okrywą[5].
- Kwiaty
- Zebrane w luźne, stożkowate grono, zwisłe. Podsadki równowąskie, stopniowo zaostrzone. Podkwiatki obecne. Listki okwiatu białe z zielonkawymi lub szarawymi, podłużnymi paskami, zrośnięte na ⅔ długości (ok. 3 cm) w rurkę, u nasady nieco zgrubiałe. Nitki pręcików wyrastające ponad okwiat, płaskie, osadzone u gardzieli rurki okwiatu. Szyjka słupka nitkowata i długa[5].
- Owoce
- Kwadratowe, ucięte i głęboko trójklapowane torebki, zawierające spłaszczone, dyskowate nasiona[5].
- Cechy fitochemiczne
- Rośliny z gatunku P. clavata są silnie toksyczne dla owiec[6].
Systematyka
- Pozycja systematyczna
- Rodzaj z plemienia Ornithogaleae, podrodziny Scilloideae z rodziny szparagowatych Asparagaceae[7]. Stanowi klad siostrzany dla rodzaju Dipcadi[5]. W niektórych ujęciach włączany do rodzaju śniedek (Ornithogalum L.)[7].
- Wykaz gatunków[3]
- Pseudogaltonia clavata (Baker ex Mast.) E.Phillips
- Pseudogaltonia liliiflora J.C.Manning & Goldblatt
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-05] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-05] (ang.).
- ↑ a b c d e Plants of the World Online. The Royal Botanic Gardens, Kew, 2019. [dostęp 2021-03-15]. (ang.).
- ↑ Farr E. R., Zijlstra G. (ed.): Index Nominum Genericorum (Plantarum). Smithsonian Institution, 1996–. [dostęp 2021-03-15]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Mario Martínez-Azorín, Manuel B. Crespo, Ana Juan, Michael F. Fay. Molecular phylogenetics of subfamily Ornithogaloideae (Hyacinthaceae) based on nuclear and plastid DNA regions, including a new taxonomic arrangement. „Annals of Botany”. 107 (1), s. 1–37, 2011-01. DOI: 10.1093/aob/mcq207.
- ↑ Peter R. Cheeke: Toxicants of plant origin. Boca Raton, Fla.: CRC Press, 1989. ISBN 978-0-8493-6991-9.
- ↑ a b USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. 2020. Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy). National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. [dostęp 2021-03-15]. (ang.).
