Przemysław Grudziński

Przemysław Grudziński

Przemysław Grudziński, drugi od prawej (2004)
Data i miejsce urodzenia	30 października 1950 Toruń
Podsekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej
Okres	od 1992 do 1993
Podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych
Okres	od 1998 do 2000
Ambasador RP w Stanach Zjednoczonych
Okres	od 2000 do kwietnia 2005
Poprzednik	Jerzy Koźmiński
Następca	Janusz Reiter
Podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych
Okres	od sierpnia 2008 do kwietnia 2009
Stały przedstawiciel RP przy Biurze NZ w Wiedniu
Okres	od 2009 do listopada 2014
Poprzednik	Jacek Bylica
Następca	Adam Bugajski
Ambasador RP w Finlandii
Okres	od października 2015 do kwietnia 2017
Poprzednik	Janusz Niesyto
Następca	Jarosław Suchoples
Multimedia w Wikimedia Commons

Przemysław Grudziński (ur. 30 października 1950 w Toruniu) – polski historyk, dyplomata i urzędnik państwowy.

Podsekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej (1992–1993) i Ministerstwie Spraw Zagranicznych (1998–2000, 2008–2009), ambasador RP w Stanach Zjednoczonych (2000–2005), stały przedstawiciel RP przy Biurze ONZ w Wiedniu (2009–2014) i ambasador RP w Finlandii (2015–2017).

Życiorys

Wykształcenie i praca naukowa

Ukończył w 1972 studia w Instytucie Historii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (magisterium uzyskał na podstawie pracy pt. Wojna amerykańsko-meksykańska, 1846–1848), tam też pracował jako asystent do 1976. W 1977 obronił doktorat w Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk (praca pt. Przyszłość Europy w koncepcjach prezydenta Franklina D. Roosevelta), a pięć lat później w tej samej jednostce habilitował się w oparciu o rozprawę zatytułowaną Strategia nuklearna Stanów Zjednoczonych, 1939–1945. Do 1996 pracował jako adiunkt i docent Instytutu Historii PAN. Od 1994 do 1997 i ponownie w okresie 2005–2008 był profesorem w George C. Marshall European Center for Security Studies w Niemczech. Profesor wizytujący m.in. na University of Southern California (1989), UCLA (1989), Princeton University (1979) oraz George Washington University (1980).

Kariera dyplomatyczna

W latach 1991–1992 pełnił funkcję dyrektora Biura Studiów i Ekspertyz w Kancelarii Sejmu, później przez rok był podsekretarzem stanu do spraw polityki obronnej w Ministerstwie Obrony Narodowej. Powrócił do pracy w administracji publicznej w 1998, obejmując urząd podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Od 2000 do 2005 był ambasadorem RP w Stanach Zjednoczonych. W sierpniu 2008 ponownie został wiceministrem spraw zagranicznych. Odszedł z tego stanowiska w kwietniu 2009, kiedy to powołano go na stałego przedstawiciela RP przy Biurze NZ w Wiedniu. Misję dyplomatyczną zakończył w listopadzie 2014^[1]. W październiku 2015 powołany na stanowisko ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego RP w Finlandii^[2]. Odwołano go z końcem kwietnia 2017^[3].

Życie prywatne

Jest synem mediewisty, profesora Tadeusza Grudzińskiego^[4]. Z Marią Hebanowską ma dwie córki: Justynę i Katarzynę^[5].

Zna język angielski, rosyjski i niemiecki^[6].

Wybrane publikacje

• Przyszłość Europy w koncepcjach Franklina D. Roosevelta, 1933–1945, Ossolineum, Warszawa 1980, ISBN 83-04-00668-5.
• Teologia bomby. Geneza nuklearnego odstraszania, PWN, Warszawa 1988, ISBN 83-01-08324-7.
• Uczeni i barbarzyńcy. Strategia nuklearna Stanów Zjednoczonych, 1939–1945, PWN, Warszawa 1987, ISBN 83-01-05966-4.
• Państwo inteligentne. Polska w poszukiwaniu międzynarodowej roli, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2008, ISBN 978-83-7441-985-7.

Przypisy

Bibliografia

• Podsekretarz Stanu Przemysław Grudziński, msz.gov.pl, 13 sierpnia 2008 [zarchiwizowane 2009-04-17] .
• Dr hab. Przemysław Grudziński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-10-14] .

Linki zewnętrzne

• Przemysław Grudziński [online], PrzemyslawGrudzinski.pl [dostęp 2019-04-30] .strona główna serwisu