Parmentiera kolczasta
 | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | rośliny | ||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | okrytonasienne | ||
| Klasa | Magnoliopsida | ||
| Nadrząd | astropodobne | ||
| Rząd | jasnotowce | ||
| Rodzina | bignoniowate | ||
| Rodzaj | parmentiera | ||
| Gatunek | parmentiera kolczasta | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Parmentiera aculeata (Kunth) Seem. Bot. Voy. Herald 183 1854[3] | |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
 najmniejszej troski | |||
| |||
Parmentiera kolczasta (Parmentiera aculeata) – gatunek drzewa z rodziny bignoniowatych. Gatunek pochodzi z Ameryki Środkowej[5], sadzone powszechnie w tropikach. Lokalna nazwa hiszpańska: cuajilote.
Morfologia
- Pokrój
- Drzewo osiągające do 10 m wysokości, korona szeroka. Gałęzie pokryte krótkimi cierniami.
- Liście
- Naprzeciwległe, z trzema eliptycznymi listkami o długości do 7 cm, brzegi blaszek liściowych piłkowane.
- Kwiaty
- Wyrastają na końcach pędów oraz na pniu. Rurka korony długości do 7 cm. Płatki zielonkawobiałe, pomarszczone, z czerwonymi żyłkami. Słupek oraz 2 dłuższe pręciki nieco wystają z kielicha kwiatu. Kwitną nocą, wydzielają słodki zapach przywabiający nietoperze.
- Owoce
- Podłużne, żółtozielone, podłużnie żebrowane, o długości do 25 cm. Miąższ szklisty, liczne płaskie nasiona. Owoce przypominają z wyglądu ogórki, w smaku zaś bardziej groch.
Zastosowanie
- Owoce są jadalne zarówno na surowo, jak i po ugotowaniu.
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2012-03-07] (ang.).
- ↑ The Plant List. [dostęp 2012-03-07].
- ↑ Parmentiera aculeata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2012-03-07].
Bibliografia
- Jens G.J.G. Rohwer Jens G.J.G., Atlas roślin tropikalnych, MałgorzataM. Świdzińska (tłum.), Warszawa: HORYZONT, 2002, ISBN 83-7311-378-9, OCLC 68634821 .
- Kirsten AlbrechtK.A. Llamas Kirsten AlbrechtK.A., Tropical Flowering Plants, Portland: Timber Press, 2008, ISBN 978-0-88192-585-2 .
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
