Orłan-2
 | |||
| Dane podstawowe | |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Producent | Specjalne Centrum Technologiczne | ||
| Konstruktor | Specjalne Centrum Technologiczne | ||
| Typ | |||
| Załoga | 0 | ||
| Dane techniczne | |||
| Napęd | silnik elektryczny | ||
| Wymiary | |||
| Rozpiętość | 1,5 m | ||
| Długość | 1,2 m | ||
| Masa | |||
| Startowa | 7 kg | ||
| Osiągi | |||
| Prędkość maks. | 120 km/h | ||
| Prędkość przelotowa | 100 km/h | ||
| Pułap | 4 100 m | ||
| Zasięg | 40 km | ||
| Dane operacyjne | |||
| Użytkownicy | |||
 Rosja | |||
| |||
Orłan-2 (ros. Орлан-2) – rosyjski wojskowy bezzałogowy statek powietrzny opracowany i produkowany przez Specjalne Centrum Technologiczne (ros. OOO Специальный технологический центр).
Historia
Dron powstał jako rozwinięcie UAV Orłan-1, przyjęte rozwiązania konstrukcyjne pozwalały na zastosowanie maszyny zarówno do celów cywilnych jak i wojskowych. Przenoszone wyposażenie pozwalało na prowadzenie rozpoznania, obserwacji i wykonywanie lotów patrolowych. W trakcie lotu dron dostarczał do naziemnego stanowiska kontrolni zdjęcia lotnicze. Dron był dostosowany do operowania z terenów przygodnych. Start odbywał się z wykorzystaniem katapulty pneumatycznej, kompaktowe wymiary pozwalały na jego łatwy transport[1].
Dron nie został wdrożony do produkcji seryjnej. Oznaczenie Orłan-2 zostało później nadane śmigłowcowi[2].
Przypisy
- p
- d
- e
Radzieckie i rosyjskie bezzałogowe statki powietrzne
