Oldřich Kaiser

Oldřich Kaiser
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1955
Liberec

Zawód

aktor, piosenkarz, komik

Współmałżonek

Naďa Konvalinková
(1980–2005; rozwód)

Lata aktywności

od 1971

podpis

Oldřich Kaiser (ur. 16 kwietnia 1955 w Libercu) – czeski aktor, piosenkarz i komik.

Trzykrotny laureat Czeskiego Lwa dla najlepszego aktora drugoplanowego; jako Edvard Beneš w dramacie biograficznym Masaryk (2016), wujek Edy – Wilk w komedii wojennej Jana Svěráka Boso po ściernisku (Po strništi bos, 2017) i Julo w komediodramacie Martina Šulíka Człowiek z zajęczymi uszami (Muž se zaječíma ušima, 2020)[1].

Życiorys

Urodził się i wychował w Libercu, gdzie w Podstawowej Szkole Artystycznej (Základní umělecká škola) uczęszczał do koła teatralnego. W 1973 ukończył w Konserwatorium w Brnie, gdzie studiował aktorstwo[1]. W 1978 ukończył studia na Wydziale Teatralnym Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze.

W latach 1977–1985 pracował w Teatrze na Vinohradach, gdzie grał głównie role charakterystyczne, w tym Romea w tragedii Williama Szekspira Romeo i Julia, Dobczyńskiego w sztuce Nikołaja Gogola Rewizor (1982) czy Markiza Dorseta w Ryszardzie III (1983). W 1985 dołączył do Studia Ypsilon w Libercu, gdzie stworzył postać Siemiona Siemionowicza Podsiekalnikowa w komedii Nikołaja Erdmana Samobójca (1988) czy tytułowego bohatera komedii Matěj Poctivý. W latach 1993–1999 grał w Teatrze Narodowym w Pradze, m.in. Jago w Otellu (1998). Następnie związał się z praskim Teatrem Kalich.

Od 1979 wspólnie z Jiřím Lábusem tworzył komediowy i nierozłączny duet. Zrealizowali razem kilka spektakli, m.in.: Może przyjdzie magik (1982) czy improwizowana Rosyjska ruletka (1994). Występował także we własnych programach: Pachtění (1987) i Jsme sví (1988). Kaiser i Lábus stworzyli również odnoszący sukcesy program telewizyjny Zemekoule (2000), w którym parodiowali spikerów telewizyjnych. Od 1991 realizowali niekończące się improwizowane słuchowisko radiowe Tlučhořovi, które w 2015 przekroczyło tysiąc odcinków.

Życie prywatne

W latach 1980–2005 Kaiser był żonaty z czeską aktorką Naďą Konvalinkovą, z którą ma córkę Karolínę (ur. 25 marca 1983)[2]. W 2020 ożenił się z piosenkarką Dášą Vokatą[3].

Filmografia

  • 1980: Trzydzieści przypadków majora Zemana jako Petr
  • 1981: Szpital na peryferiach jako dr Peterka
  • 1984: Rumburak jako inżynier Zachariasz
  • 1988: Sagarmatha jako Jan, syn
  • 2001: Ciemnoniebieski świat (Tmavomodrý svět) jako Machatý
  • 2006: Obsługiwałem angielskiego króla (Obsluhoval jsem anglického krále) jako Jan Díte (starszy)
  • 2009: Związani (Pouta) jako major Janeček
  • 2010: Kuki powraca (Kuky se vrací) jako bezdomny
  • 2012: Całujesz jak szatan (Líbáš jako ďábel) jako František
  • 2015: Pięćdziesiątka (Padesátka) jako dziadek Bulán
  • 2016: Czerwony kapitan jako Vlastimil Miloucký / Czerwony kapitan

Przypisy

  1. a b Oldřich Kaiser. ČSFD. [dostęp 2023-02-22]. (cz.).
  2. Oldřich Kaiser. FDb.cz. [dostęp 2023-02-22]. (cz.).
  3. Oldřich Kaiser se v tichosti znovu oženil. Stal se z něj podpantoflák?. iPrima.cz. [dostęp 2021-11-24]. (cz.).

Bibliografia

  • Oldřich Kaiser w bazie Filmweb
  • Oldřich Kaiser w bazie Kinobox.cz (cz.)
  • Oldřich Kaiser w bazie IMDb (ang.)
  • p
  • d
  • e
Czeski Lew dla najlepszego aktora drugoplanowego
  • Wikiprojekt:Filmy
  • ISNI: 0000000114675314
  • VIAF: 9534289
  • LCCN: no2003057694
  • GND: 1061284239
  • SUDOC: 160432480
  • NKC: jn19990209336
  • BNE: XX6080882
  • BIBSYS: 9073161
  • PLWABN: 9810675360705606
  • NUKAT: n2014061258