Nagroda Goya dla najlepszej aktorki drugoplanowej

Nagroda Goya dla najlepszej aktorki drugoplanowej

Przyznający	Hiszpańska Akademia Sztuki Filmowej
Państwo	Hiszpania
Pierwsze rozdanie	1987
Multimedia w Wikimedia Commons

Nagroda Goya dla najlepszej aktorki drugoplanowej (hiszp. Premio Goya a la mejor interpretación femenina de reparto) – nagroda filmowa przyznawana od 1987 r. przez Hiszpańską Akademię Sztuki Filmowej.

Najwięcej nagród w tej kategorii - po dwie - zdobyły dotychczas: Verónica Forqué, María Barranco, Rosa María Sardà i Candela Peña.

Zwyciężczynie i nominowane

1987–1990

1987: Verónica Forqué – Rok przebudzenia

• Chus Lampreave – Rok przebudzenia
• María Luisa Ponte – El hermano bastardo de Dios

1988: Verónica Forqué – Moros y cristianos

• Marisa Paredes – Biała maseczka
• Terele Pávez – Laura, del cielo llega la noche

1989: María Barranco – Kobiety na skraju załamania nerwowego

• Laura Cepeda – Baton Rouge
• Terele Pávez – Zimowy dziennik
• Chus Lampreave – Oczekiwanie w niebie
• Julieta Serrano – Kobiety na skraju załamania nerwowego

1990: María Asquerino – Morze i czas

• Chus Lampreave – Zagraniczne zakupy
• María Barranco – Przedmioty miłości
• Amparo Rivelles – Markiz Esquilache
• Concha Velasco – Markiz Esquilache

1991–2000

1991: María Barranco – Lulu

• Rosario Flores – Pod wiatr
• Loles León – Zwiąż mnie

1992: Kiti Manver – Todo por la pasta

• María Barranco – Oniemiały król
• Cristina Marcos – Wysokie obcasy

1993: Chus Lampreave – Belle époque

• Mary Carmen Ramírez – Belle époque
• Pastora Vega – Demasiado corazón

1994: Rosa María Sardà – Dlaczego nazywają to miłością, jeśli to seks?

• María Barranco – Ruda wiewiórka
• Rossy de Palma – Kika

1995: María Luisa Ponte – Kołysanka

• Candela Peña – Policzone dni
• Silvia Munt – Namiętność po turecku

1996: Pilar Bardem – Po śmierci o nas zapomną

• Chus Lampreave – Kwiat mego sekretu
• Rossy de Palma – Kwiat mego sekretu

1997: Mary Carrillo – Po drugiej stronie ogrodu

• Maribel Verdú – Celestyna
• Loles León – Anarchistki

1998: Charo López – Sekrety serca

• Ángela Molina – Drżące ciało
• Vicky Peña – Sekrety serca

1999: Adriana Ozores – Godzina odważnych

• Alicia Sánchez – Dzielnica
• Loles León – Dziewczyna marzeń
• Rosa María Sardà – Dziewczyna marzeń

2000: María Galiana – Samotne

• Adriana Ozores – Bądźcie znowu razem
• Julieta Serrano – Bądźcie znowu razem
• Candela Peña – Wszystko o mojej matce

2001–2010

2001: Julia Gutiérrez Caba – You’re the One

• Chusa Barbero – Buziaki dla wszystkich
• Terele Pávez – Kamienica w Madrycie
• Ana Fernández – You’re the One

2002: Rosa María Sardà – Bez wstydu

• Rosana Pastor – Joanna Szalona
• Elena Anaya – Lucia i seks
• Najwa Nimri – Lucia i seks

2003: Geraldine Chaplin – Miasto bez granic

• María Esteve – Po drugiej stronie łóżka
• Mar Regueras – Uraza
• Tina Sainz – Historia pocałunku

2004: Candela Peña – Moimi oczami

• María Botto – Żołnierze spod Salaminy
• Mónica López – W mieście
• María Pujalte – Nie ugniemy się

2005: Mabel Rivera – W stronę morza

• Silvia Abascal – Wilk
• Victoria Abril – Siódmy dzień
• Mercedes Sampietro – Nieświadomi

2006: Elvira Mínguez – Tapas

• Marta Etura – Pamiętaj o mnie
• Pilar López de Ayala – Obaba
• Verónica Sánchez – Camarón

2007: Carmen Maura – Volver

• Ariadna Gil – Kapitan Alatriste
• Lola Dueñas – Volver
• Blanca Portillo – Volver

2008: Amparo Baró – Siedem stołów bilardowych

• Geraldine Chaplin – Sierociniec
• Nuria González – Detektywi w spódnicach
• María Vázquez – Detektywi w spódnicach

2009: Penélope Cruz – Vicky Cristina Barcelona

• Elvira Mínguez – Tchórze
• Rosana Pastora – Spisek w Eskurialu
• Tina Sainz – Sangre de mayo

2010: Marta Etura – Cela 211

• Pilar Castro – Grubasy
• Verónica Sánchez – Grubasy
• Vicky Peña – El cónsul de Sodoma

2011–2020

2011: Laia Marull – Czarny chleb

• Pilar López de Ayala – Lope
• Terele Pávez – Hiszpański cyrk
• Ana Wagener – Biutiful

2012: Ana Wagener – Uśpiony głos

• Pilar López de Ayala – Intruzi
• Goya Toledo – Maktub
• Maribel Verdú – Nie zrywa się kwiatów

2013^[1]: Candela Peña – Wieczni kowboje

• Chus Lampreave – Artysta i modelka
• María León – Wybuchowa Carmina
• Ángela Molina – Śnieżka

2014^[2]: Terele Pávez – Wredne jędze

• Nathalie Poza – Jego wszystkie kobiety
• Susi Sánchez – 10.000 nocy
• Maribel Verdú – 15 lat i 1 dzień

2015^[3]: Carmen Machi – Jak zostać Baskiem

• Bárbara Lennie – 9 mil
• Mercedes León – Stare grzechy mają długie cienie
• Goya Toledo – Marsella

2016^[4]: Luisa Gavasa – Krwawe gody

• Marian Álvarez – Szczęśliwych 140
• Elvira Mínguez – Nieznany
• Nora Navas – Szczęśliwych 140

2017^[5]: Emma Suárez – Kolejna skóra

• Terele Pávez – Przez otwarte drzwi
• Candela Peña – Kiki i sekrety seksu
• Sigourney Weaver – Siedem minut po północy

2018^[6]: Adelfa Calvo – Autor

• Anna Castillo – Powołanie
• Belén Cuesta – Powołanie
• Lola Dueñas – Trudno powiedzieć żegnaj

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Premios Goya (hiszp.)
• IMdB Nagroda Goya (ang.)