Macierz odwrotna

Macierz odwrotna – element odwrotny w pierścieniu macierzy kwadratowych. Uogólnieniem pojęcia macierzy odwrotnej jest tzw. uogólniona macierz odwrotna.

Definicja

Niech A {\displaystyle A} będzie macierzą kwadratową ustalonego stopnia. Macierz A {\displaystyle A} jest odwracalna, jeśli istnieje taka macierz B , {\displaystyle B,} że zachodzi

A B = B A = I , {\displaystyle AB=BA=I,}

gdzie I {\displaystyle I} jest macierzą jednostkową. Macierz B {\displaystyle B} nazywa się wówczas macierzą odwrotną do macierzy A {\displaystyle A} i oznacza się przez A 1 {\displaystyle A^{-1}} [1].

Jeżeli taka macierz B {\displaystyle B} nie istnieje, to macierz A {\displaystyle A} nazywamy nieodwracalną.

Macierze kwadratowe ustalonego stopnia tworzą pierścień (łączny, nieprzemienny z jedynką), powyższe definicje określają więc element odwracalny oraz odwrotny do danego w tym pierścieniu. Należy pamiętać, że jeżeli w pierścieniu łącznym element odwrotny do danego istnieje, to jest wyznaczony jednoznacznie.

Pełna grupa liniowa

 Osobny artykuł: pełna grupa liniowa.

Dla danego pierścienia R {\displaystyle R} zbiór wszystkich macierzy odwracalnych stopnia n {\displaystyle n} jest grupą ze względu na mnożenie macierzy. Grupę tę nazywa się pełną (ogólną) grupą liniową stopnia n {\displaystyle n} nad R {\displaystyle R} i oznacza GL n ( R ) . {\displaystyle \operatorname {GL} _{n}(R).}

Odwracalność a nieosobliwość

Definicja wyznacznika macierzy kwadratowej ma sens, o ile pierścień R , {\displaystyle R,} nad którym zbudowana jest macierz, jest przemienny. Macierzą nieosobliwą bądź niezdegenerowaną nazywa się każdą macierz o odwracalnym wyznaczniku (jeżeli R {\displaystyle R} jest ciałem, to jest to równoważne temu, że jest on różny od zera). Macierzą osobliwą albo zdegenerowaną nazywa się macierz o wyznaczniku nieodwracalnym (zerowym) – są one dzielnikami zera w pierścieniu macierzy ustalonego stopnia.

Z własności macierzy dołączonej wynika, że macierz kwadratowa nad pierścieniem przemiennym jest odwracalna wtedy i tylko wtedy, gdy jest ona nieosobliwa. Tak więc nieosobliwość macierzy staje się kryterium odwracalności macierzy.

Jeżeli pierścień R {\displaystyle R} nie jest przemienny, to określenie wyznacznika staje się niemożliwe i nie istnieje prosta metoda rachunkowa pozwalająca stwierdzić odwracalność macierzy. Wyjątek stanowią algebry centralne proste R {\displaystyle R} i określany w nich wyznacznik Dieudonné (o wartościach w abelianizacji R , {\displaystyle R^{*},} czyli grupie R / [ R , R ] {\displaystyle R^{*}/[R^{*},R^{*}]} ).

Własności

  • Macierz odwrotna do macierzy odwracalnej jest odwracalna, operacja odwracania macierzy jest inwolucją:
    ( A 1 ) 1 = A . {\displaystyle \left(A^{-1}\right)^{-1}=A.}
  • Iloczyn macierzy odwracalnych jest macierzą odwracalną,
    ( A B ) 1 = B 1 A 1 {\displaystyle \left(AB\right)^{-1}=B^{-1}A^{-1}} (kolejność macierzy jest istotna, gdyż mnożenie macierzy nie jest przemienne!).
  • Jeżeli macierz A {\displaystyle A} jest odwracalna, to także A T {\displaystyle A^{T}} jest odwracalna,
    ( A T ) 1 = ( A 1 ) T . {\displaystyle \left(A^{T}\right)^{-1}=\left(A^{-1}\right)^{T}.}

Uwagi

  • Macierz jednostkowa I {\displaystyle I} jest odwracalna oraz I 1 = I {\displaystyle I^{-1}=I} (wynika wprost z definicji).
  • Macierz zerowa Θ {\displaystyle \Theta } jest nieodwracalna, ogólnie – każda macierz osobliwa jest nieodwracalna.
  • Suma macierzy odwracalnych nie musi być macierzą odwracalną, niech A {\displaystyle A} będzie odwracalna, wówczas A + ( A ) = Θ . {\displaystyle A+(-A)=\Theta .}
  • Dla nieosobliwej macierzy A {\displaystyle A} zachodzi równość det A 1 = 1 det A . {\displaystyle \det A^{-1}={\tfrac {1}{\det A}}.}

Przykłady

Macierz

A = [ 8 5 13 8 ] M 2 ( Z ) {\displaystyle A={\begin{bmatrix}8&5\\13&8\end{bmatrix}}\in M_{2}(\mathbb {Z} )}

ma wyznacznik równy 1 , {\displaystyle -1,} którego odwrotność w pierścieniu Z {\displaystyle \mathbb {Z} } również wynosi 1. {\displaystyle -1.} Zatem macierz A {\displaystyle A} ma macierz odwrotną w M 2 ( Z ) . {\displaystyle M_{2}(\mathbb {Z} ).}

Rzeczywiście,

[ 8 5 13 8 ] [ 8 5 13 8 ] = [ 1 0 0 1 ] = [ 8 5 13 8 ] [ 8 5 13 8 ] , {\displaystyle {\begin{bmatrix}8&5\\13&8\end{bmatrix}}{\begin{bmatrix}-8&5\\13&-8\end{bmatrix}}={\begin{bmatrix}1&0\\0&1\end{bmatrix}}={\begin{bmatrix}-8&5\\13&-8\end{bmatrix}}{\begin{bmatrix}8&5\\13&8\end{bmatrix}},}

a więc

A 1 = [ 8 5 13 8 ] . {\displaystyle A^{-1}={\begin{bmatrix}-8&5\\13&-8\end{bmatrix}}.}

Macierz

B = [ 1 1 1 4 ]   M 2 ( Z 8 ) {\displaystyle B={\begin{bmatrix}1&1\\1&4\end{bmatrix}}\ \in M_{2}(\mathbb {Z} _{8})} gdzie Z 8 {\displaystyle \mathbb {Z} _{8}} jest pierścieniem reszt modulo 8

ma wyznacznik równy 3, który w pierścieniu Z 8 {\displaystyle \mathbb {Z} _{8}} jest odwracalny (jego odwrotność też wynosi 3 {\displaystyle 3} ).

Macierz B {\displaystyle B} jest więc odwracalna, a macierzą odwrotną do niej jest

B 1 = [ 4 5 5 3 ] . {\displaystyle B^{-1}={\begin{bmatrix}4&5\\5&3\end{bmatrix}}.}

Wyznaczanie

Metoda dopełnień algebraicznych

 Osobny artykuł: dopełnienie algebraiczne.

Macierz odwrotną do nieosobliwej macierzy A {\displaystyle A} obliczamy następująco:

A 1 = A D det A , {\displaystyle A^{-1}={\frac {A^{D}}{\det A}},}

gdzie A D {\displaystyle A^{D}} jest macierzą dołączoną do macierzy A {\displaystyle A} (czyli transponowaną macierzą dopełnień algebraicznych).

Metoda ta zakłada równoważność nieosobliwości i odwracalności.

Metoda eliminacji Gaussa-Jordana

 Osobny artykuł: metoda eliminacji Gaussa.

Metoda eliminacji Gaussa-Jordana jest jedną z metod wyznaczania macierzy odwrotnej metodami bezwyznacznikowymi.

Niech X M i × j ( K ) , {\displaystyle X\in M_{i\times j}(K),} zaś Y M i × k ( K ) . {\displaystyle Y\in M_{i\times k}(K).} Przez [ X | Y ] M i × ( j + k ) ( K ) {\displaystyle \left[X|Y\right]\in M_{i\times (j+k)}(K)} rozumieć będziemy macierz klatkową, której pierwsze j {\displaystyle j} kolumn jest kolumnami macierzy X , {\displaystyle X,} a następne k {\displaystyle k} kolumn jest kolumnami macierzy Y {\displaystyle Y} (kreska między nimi służy oddzieleniu tych podmacierzy od siebie).

Aby znaleźć macierz odwrotną do A , {\displaystyle A,} należy rozwiązać układ równań A B = I {\displaystyle AB=I} względem macierzy B , {\displaystyle B,} która jest szukaną macierzą odwrotną. Należy więc do obu podmacierzy macierzy [ A | I ] {\displaystyle \left[A|I\right]} domnożyć macierz B {\displaystyle B} (z definicji wynika, że nie ma różnicy czy prawo-, czy lewostronnie) otrzymując w ten sposób macierz [ A B | I B ] {\displaystyle \left[AB|IB\right]} (lub [ B A | B I ] {\displaystyle \left[BA|BI\right]} ). Ponieważ B = A 1 {\displaystyle B=A^{-1}} to ostatecznie możemy interpretować tę operację jako [ A | I ] [ I | A 1 ] . {\displaystyle \left[A|I\right]\mapsto \left[I|A^{-1}\right].}

Operacja mnożenie macierzy nie jest prosta i dodatkowo nie znamy wartości macierzy B , {\displaystyle B,} wystarczy jednak w sposób zachowujący rozwiązania tego układu równań przekształcić macierz [ A | I ] {\displaystyle \left[A|I\right]} w macierz [ I | A 1 ] . {\displaystyle \left[I|A^{-1}\right].} Sprowadza się to ostatecznie do przekształcenia podmacierzy A {\displaystyle A} w podmacierz jednostkową I {\displaystyle I} za pomocą neutralnych dla rozwiązań takiego układu operacji elementarnych na wierszach, działając przy tym na całej macierzy połączonej. Najszybszym zaś algorytmem wykorzystującym te operacje jest właśnie metoda eliminacji Gaussa-Jordana.

Przypadki szczególne

  • Macierz odwrotna do macierzy diagonalnej powstaje poprzez odwrócenie współczynników głównej przekątnej:
    diag ( λ 1 , , λ n ) 1 = diag ( 1 λ 1 , , 1 λ n ) . {\displaystyle \operatorname {diag} (\lambda _{1},\dots ,\lambda _{n})^{-1}=\operatorname {diag} ({\tfrac {1}{\lambda _{1}}},\dots ,{\tfrac {1}{\lambda _{n}}}).}
  • Macierz odwrotna do macierzy ortogonalnej Q {\displaystyle Q} jest równa jej transpozycji (przestawieniu):
    Q 1 = Q T . {\displaystyle Q^{-1}=Q^{T}.}
  • Macierz odwrotna do macierzy wymiaru 2 × 2 {\displaystyle 2\times 2} może być szybko wyznaczona według wzoru
    [ a b c d ] 1 = 1 a d b c [ d b c a ] . {\displaystyle {\begin{bmatrix}a&b\\c&d\end{bmatrix}}^{-1}={\frac {1}{ad-bc}}{\begin{bmatrix}d&-b\\-c&a\end{bmatrix}}.}

Zobacz też

Przypisy

  1. macierz odwrotna, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2024-06-22] .

Linki zewnętrzne

  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Krzysztof Kwiecień, nagrania dla Khan Academy na YouTube [dostęp 2024-06-22]:
    • Wprowadzenie do macierzy odwrotnych, 28 września 2018.
    • Kiedy macierz ma macierz odwrotną?, 29 września 2018.
  • Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Matrix Inverse, [w:] MathWorld, Wolfram Research  (ang.). [dostęp 2024-06-22].
  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Inverse matrix (ang.), Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org [dostęp 2024-06-22].
  • p
  • d
  • e
Niektóre
typy macierzy
Cechy niezależne
od bazy
Cechy zależne
od bazy
Operacje
na macierzach
jednoargumentowe
dwuargumentowe
Niezmienniki
liczbowe
inne
Inne pojęcia

  • p
  • d
  • e
pojęcia ogólne
typy (rodzaje)
macierze
przekształceń
działania
typy (rodzaje)
grupy liniowe
definiowane dla dowolnej przestrzeni liniowej
definiowane iloczynem skalarnym
inne struktury
algebraiczne
diagonalizacja
uogólnienia