Kunzyt

Ten artykuł od 2011-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kunzyt

Nieoszlifowany kryształ kunzytu
Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy	kuncyt, kunzit
Skład chemiczny	(LiAl2[SiO2O6])
Twardość w skali Mohsa	6–7
Gęstość minerału	3,16–3,20 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	różowa, fioletowa, fioletoworóżowa
Multimedia w Wikimedia Commons

Kunzyt (także: kuncyt, kunzit) – wysoko ceniona odmiana jubilerska spodumenu. Znana od 1902 roku. Nazwa pochodzi od amerykańskiego mineraloga G.F. Kunza, który odkrył ten minerał. Minerał ma zabarwienie przeważnie różowe, lub fioletowo-różowe wywołane obecnością manganu.

Występowanie

Miejsca występowania: Brazylia – Minas Gerais (okazy przekraczają 50 cm, a masa dochodzi do 7,5 kg), Afganistan – prowincja Nuristan, USA – Kalifornia, Madagaskar, Chiny, Rosja – Ural, Zabajkale, Finlandia, Sri Lanka – kamienie wykazują efekt kociego oka.

Zastosowanie

Bardzo poszukiwany i atrakcyjny kamień kolekcjonerski i jubilerski o pięknych, ciepłych barwach. Często stosowany do wyrobu biżuterii choć podatny jest na uszkodzenia mechaniczne. W Smithsonian Institution w Waszyngtonie są różowe kunzyty o masie 880 ct i 177 ct, okaz fioletowy o masie 336 ct. W Denver Museum w Kolorado różowofioletowy kunzyt o masie 297 ct.