Koriun

Koriun (ormiański Կորյուն lub Կորիւն) – pierwszy dziejopisarz używający języka ormiańskiego. Jego dzieło Żywot Mesropa zawiera wiele informacji dotyczących ewangelizacji Armenii i stworzenia alfabetu ormiańskiego. Niektórzy współcześni historycy uważają, że Koriun był z pochodzenia Gruzinem (Iberia Kaukaska lub miał mieszane pochodzenie, gruzińsko- ormiańskie^[1]. Koriun był wychowankiem Mesropa Masztoca. Wiadomo że nauki pobierał również w Bizancjum a do Armenii powrócił w 432 roku. Był bliskim przyjacielem Eznika z Kolb. Został mianowany biskupem Iberii i oprócz pracy duszpasterskiej i misjonarskiej zajmował się także przekładami na język ormiański. Przypisuje mu się przetłumaczenie trzech, apokryficznych ksiąg Machabeuszy. Koriun jako pierwszy podał informację jakoby Mesrop Mesztoc był twórcą alfabetu gruzińskiego^[1]. Po śmierci Masztoca Koriun współpracował z Howsepem, jednym z najważniejszych, ormiańskich liderów duchownych. Na jego polecenie zaczął spisywać biografię Mesropa. Zakończył prace jeszcze przed bitwą pod Awarajr, którą datuje się na 451 rok i która doprowadziła do znacznych zmian w regionie. Prace Koriuna zostały przetłumaczone między innymi na rosyjski, angielski, francuski i niemiecki.