Karl Theodor Sapper

Karl Teodor Sapper (ur. 6 lutego 1866 r. w Wittislingen, zm. 29 marca 1945 r. w Garmisch-Partenkirchen) – niemiecki podróżnik, archeolog, geograf, etnograf, lingwista.

Ukończył gimnazjum w Ravensburgu. Po ukończeniu studiów w Monachium na kierunku nauk przyrodniczych i geologii w roku 1888 wyruszył do Gwatemali, gdzie początkowo pracował na plantacji kawy swojego brata jako zarządca. W latach 1888 - 1900 prowadził szereg podróży i badań w Ameryce Środkowej. W roku 1893 pracował tymczasowo jako geolog w Meksyku. W 1900 r. habilitował się na Uniwersytecie Lipsku pod kierunkiem Friedricha Ratzel. W 1902 roku został profesorem nadzwyczajnym a w 1907 roku zwyczajnym na Uniwersytecie w Tybindze. W 1908 r. wyruszył w podróż badawczą na Archipelag Bismarcka wraz z etnologiem Georgiem Friederici. W 1910 r. zajął się nauczaniem na Uniwersytecie w Strasburgu. W roku 1919 rozpoczął pracę na Uniwersytecie w Würzburgu, gdzie założył Instytut Badań nad Ameryką^[1].

Karl Sapper opublikował szereg publikacji z zakresu wulkanologii, kartografii, etnologii oraz lingwistyki^[2]. Jego prace na temat niektórych plemion majańskich spopularyzowały wiedzę na ich temat w Europie^[1]. Jest autorem pierwszego etnograficznego opisu tradycyjnych rozrywek Indian Kekchi w tym tradycyjnej rytualnej gry Puluc^[3].

Przypisy