Jules Bastien-Lepage

Jules Bastien-Lepage

Data i miejsce urodzenia	1 listopada 1848 Damvillers
Data i miejsce śmierci	10 grudnia 1884 Paryż
Narodowość	francuska
Alma Mater	École nationale supérieure des beaux-arts w Paryżu
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	naturalizm
Ważne dzieła
La Chanson du Printemps Portrait du grand-père de l’artiste Joan of Arc
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Jules Bastien-Lepage (ur. 1 listopada 1848 w Damvillers, zm. 10 grudnia 1884 w Paryżu)^[1][2][3] – francuski malarz naturalista.

Życiorys

Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Paryżu u Alexandre Cabanela. Jego debiut w Salonie Paryskim w 1870 nie został szczególnie dobrze przyjęty przez krytykę^[1][2].

Podczas wojny francusko-pruskiej (1870–1871) wstąpił do pułku strzelców wyborowych i został ciężko ranny podczas oblężenia Paryża^[1][2]. Musiał przez dwa lata przebywać na rekonwalescencji w Damvillers^[2]. W 1872 wrócił do Paryża i bezskutecznie próbował znaleźć pracę jako ilustrator^[1][2].

W 1874 wystawił dwa płótna w Salonie Paryskim: pierwsze – La Chanson du Printemps (1874), zakupione przez państwo francuskie, okazało się jego pierwszym krokiem w kierunku stylu rustykalnego, dzięki któremu ostatecznie wyrobił sobie nazwisko, zaś drugie – Portrait du grand-père de l’artiste (1874) był pierwszym z długiej serii portretów, które stały się jego znakiem rozpoznawczym^[1][2]. W 1875 zdobył stypendium Prix de Rome i srebrny medal za L’Annonciation aux Bergers (1875), dzieło, które spotkało się z jednomyślnym uznaniem krytyków^[2].

W 1879 został odznaczony kawalerią Legii Honorowej^[4].

Twórczość

Bastien-Lepage wniósł duży wkład w styl naturalistyczny poprzez podniesienie motywów chłopskich i rustykalnych do rangi tematu głównego. Malował wieśniaków z Lotaryngii (Moza) w ich naturalnym środowisku i uchwycił istotę ich codziennego życia^[1][2][3]. Mimo że w jego obrazach dostrzec można wyraźne wpływy Jean-François Milleta, Gustave’a Courbeta, Jamesa McNeilla Whistler i prawdopodobnie Johna Singera Sargenta^[1][3], jego technika i tematyka jego obrazów nosiły rys nowoczesności, widoczny zwłaszcza w licznych portretach, często inspirowanych technikami fotograficznymi^[1]. Jako wybitny portrecista potrafił uchwycić nie tylko fizyczność, ale także duchowość portretowanej osoby. Wśród jego najlepszych portretów znajdują się wizerunki członków jego rodziny, a także takich osobistości, jak Sarah Bernhardt, André Theuriet, Juliette Drouet, Albert Edward, książę Walii, Léon Gambetta czy Albert Wolff^[2].

Galeria

• 
  Portrait du grand-père de l’artiste, 1874
• 
  Saison d’Octobre Récolte des pommes de terre, 1877
• 
  Sarah Bernhardt, 1879
• 
  Joanna d’Arc, 1879
• 
  Les Foins (Sianokosy), 1877
• 
  La Communiante (Pierwsza komunia), 1875
• 
  Le Père Jacques, 1881

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Art Renewal Center – biografia i galeria (ang.)
• Prace artysty w Artnet (ang.)
• Prace artysty w MutualArt (ang.)