Jan Szulik

Jan Szulik
Data i miejsce urodzenia

30 kwietnia 1893
Bottrop

Data i miejsce śmierci

10 września 1942
Auschwitz

Poseł na Sejm III kadencji (II RP)
Okres

od 1931
do 1935

Przynależność polityczna

Polskie Stronnictwo Chrześcijańskiej Demokracji

Poseł na Sejm Śląski II i III kadencji
Okres

od 1930
do 1935

Przynależność polityczna

Polskie Stronnictwo Chrześcijańskiej Demokracji

Odznaczenia
Śląski Krzyż Powstańczy

Jan Szulik (ur. 30 kwietnia 1893 w Bottropie, zm. 10 września 1942 w KL Auschwitz) – polski działacz społeczny i polityczny, komisarz plebiscytowy w Raciborzu, powstaniec śląski, poseł na Sejm III kadencji w II RP oraz na Sejm Śląski II i III kadencji.

Życiorys

Był synem Emanuela i Antoniny z domu Bielaczek. Od I wojny światowej mieszkał w Biertułtowach. Był aktywnym członkiem organizacji katolickich w Radlinie-Głożynach, które pielęgnowały polskie tradycje narodowe. W 1916 ożenił się z Walerią z domu Lach. Podczas plebiscytu w 1921 był komisarzem plebiscytowym w Raciborzu. W tym samym roku w trzecim powstaniu śląskim był członkiem kompanii wartowniczej w Radlinie-Głożynach. Po I wojnie światowej był początkującym górnikiem w kopalni w Rydułtowach, później obsługiwał maszynę wyciągową w tejże kopalni. Od 1928 był wójtem w miejscowości Czernica koło Rydułtów. Od 1930 do 1935 był posłem na Sejm Śląski, a w latach 1931–1935 posłem na Sejm RP III kadencji (do którego startował w 1930 w okręgu katowickim z listy Katolickiego Bloku Ludowego reprezentującego Polskie Stronnictwo Chrześcijańskiej Demokracji). Był prezesem chrześcijańskich związków zawodowych na powiat Rybnik.

Po wygaśnięciu jego mandatu w Sejmie RP wycofał się z życia politycznego i prowadził firmę transportową w Radlinie. Już w drugim dniu okupacji niemieckiej został aresztowany i zamknięty w piwnicach Urzędu Gminnego obok kopalni „Emma” w Radlinie, a po trzech dniach wypuszczony na wolność. Wstąpił do organizacji konspiracyjnej i współpracował ze Skowronkami z Biertułtów. 18 maja 1942 został ponownie aresztowany i przewieziony do więzienia w Rybniku (dzień wcześniej dokonano rewizji w jego domu i zabrano wszystkie polskie książki i materiały poselskie, śpiewniki oraz jego odznaczenia). 10 sierpnia 1942 przekazany został do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Auschwitz, gdzie zginął 10 września 1942. Według wystawionego aktu zgonu nr 29809/1942 – potwierdzonego przez lekarza obozowego, zmarł o godz. 8:25, określenie przyczyny zgonu to „Myocardinsuffizienz” (zapalenie mięśnia sercowego).

Otrzymał między innymi Gwiazdę Śląską i Śląski Krzyż Powstańczy.

Bibliografia

  • Jerzy Klistała, Martyrologium mieszkańców Ziemi Rybnickiej, Wodzisławia Śląskiego, Żor, Raciborza w latach 1939–1945. Słownik biograficzny, (Towarzystwo Opieki nad Oświęcimiem 2006, ISBN 83-916718-2-8)
  • Zbiory J. Delowicza (relacja Stanisława Szulika)
  • Archiwum Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau. Księga zgonów, t. 20, s. 1265, nr id. 28091