Jakub Frostig

Jakub Piotr Frostig, Jacob Peter Frostig (ur. 25 marca 1896 w Bełzie, zm. 21 października 1959 w Los Angeles) – polski i amerykański lekarz psychiatra, autor podręcznika psychiatrii, dyrektor szpitala psychiatrycznego „Zofiówka”, jeden z pionierów leczenia wstrząsami insulinowymi w Polsce i Stanach Zjednoczonych.

Życiorys

Pochodził z postępowej żydowskiej rodziny; jego rodzicami byli lekarz ogólny, praktykujący od 1897 roku w Bełzie, Henryk (Hersz) Frostig (1861–po 1926)[1][2] i Rachela Lea Frostig[3]. Uczęszczał do VI Gimnazjum we Lwowie, od 1906 do 1914 roku[4][5]. Maturę zdał z wyróżnieniem. Następnie rozpoczął studia lekarskie na Uniwersytecie Wiedeńskim. Z powodu wybuchu I wojny przerwał naukę; w 1916 roku powołany do wojska austriackiego i walczył na froncie rosyjskim, uzyskał stopień podporucznika i został odznaczony Srebrnym Medalem za Odwagę drugiej klasy[6]. Ukończył studia w roku 1921, uzupełniał studia w dziedzinie psychiatrii pod kierunkiem Juliusa Wagnera-Jauregga, Paula Schildera, Josefa Gerstmanna i Constantina Economo. Odbył krótką analizę u Ottona Fenichela. W latach 1922–1932 mieszkał we Lwowie i pracował w Oddziale Neurologiczno-Psychiatrycznym Szpitala Powszechnego oraz jako kierownik Oddziału Neurologiczno-Psychiatrycznego Szpitala Wojskowego DOK VI. 10 lipca 1924 roku nostryfikował dyplom w Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie. Opracował dwutomowy podręcznik psychiatrii (Psychjatrja), wydany w 1933 przez Zakład Narodowy im. Ossolińskich z przedmową Aleksandra Domaszewicza. Należał do komitetu wydawniczego „Rocznika Psychiatrycznego” i był członkiem Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego[7].

1 sierpnia 1932 został dyrektorem szpitala psychiatrycznego „Zofiówka” w Otwocku.

Jego najbardziej doniosłym osiągnięciem było zmodyfikowanie metody leczenia schizofrenii dużymi dawkami insuliny. Osobiście zebrał znaczny materiał i opublikował go z własnymi spostrzeżeniami m.in. ustalając optymalną dawkę leku. Był jednym z pionierów terapii elektrowstrząsowej. Przypisuje mu się również wprowadzenie elektronarkozy[8].

W 1938 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych, zaproszony dla zaprezentowania swej metody leczenia w Harlem Valley State Hospital i tam pozostał na stałe. Pracował nadal nad wstrząsami insulinowymi. Następnie przeniósł się do Kalifornii, gdzie pracował w Cedars of Lebanon Hospital, wykładał psychiatrię w College of Medical Evangelists i był konsultantem w Klinice Psychologii Uniwersytetu Południowej Kalifornii[9].

Zmarł w 1959 roku na chorobę wieńcową[10]. Pochowany jest na cmentarzu Forest Lawn Memorial Park (Glendale)[11].

Od 1924 roku żoną była Marianne Bellak (1906–1985), która opracowała znaną metodę edukowania dzieci mających kłopoty z nauką używając metod m.in. znanych z pedagogiki, psychologii czy neurologii[12]. W 1947 roku założyła w Pasadenie w Kalifornii szkołę Frostig Centre, działającą do dziś. Mieli syna Thomasa i córkę Ann Marie, zamężną za fizykiem Charlesem Robertem Millerem[13][14].

Do kręgu znajomych Frostiga zaliczali się Ludwik Fleck[15], Kazimierz Twardowski[16], Bruno Schulz[17] i Irena Solska[18].

Wybrane prace

  • Analiza tremy koncertowej jako przykład metody. Polska Gazeta Lekarska 5 (16, 17), 303–305, 325–327, 1926
  • Das Schizophrene Denken: Phänomenologische Studien zum Problem der Widersinnigen Sätze. Leipzig: Georg Thieme, 1929
  • Beitrag zur Phänomenologie der autistischen Gestalts- und Wortneubildung. „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”. 125 (1), s. 700–733, 1930. DOI: 10.1007/BF02880295. 
  • Versuch einer Pharmakotherapie psychovegetativer Symptome im Wege einer Umschaltungssperre. „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”. 142 (1), s. 245–263, 1932. DOI: 10.1007/BF02866134. 
  • „Nerwice” W: Almanach Lekarski na rok 1932. Warszawa, 1932 (ss. 111–116)
  • Psychjatrja. Lwów: Wydawnictwo Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, 1933
  • J. Frostig, H. Engelberg. Über die Beeinflussung der Ausscheidung von Veronal durch kleine Diuretindosen. „Zeitschrift für die gesamte experimentelle Medizin”. 87 (1), s. 132–136, 1933. DOI: 10.1007/BF02610478. 
  • „Psychopatologia dzieci i młodzieży” W: Łempicki S. (red.) Encyklopedia wychowania. T. 1. Wychowanie. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1933 (ss. 399–434)
  • O leczeniu schizofrenii stanami hipoglikemicznemi. Wiedza Lekarska 10 (9), 257–261, 1936
  • Frostig J., Kister J., Manasson W., Matecki W. Doświadczenia nad leczeniem insulinowem schizofrenji. Rocznik Psychiatryczny 28, 136–156, 1936
  • Vorläufige Richtlinien für eine systematische Anwendung der Hypoglykämiebehandlung bei Schizophrenen nach der Methode Dr. Sakel und für eine methodische Beschreibung des Verfahrens und der Ergebnisse. Wien: Ars Medici, 1937
  • Erfahrungen mit der Insulintherapie bei schizophrenen unter besonderer Berücksichtigung der klinischen Probleme. Schweizer Archiv für Neurologie und Psychiatrie 39 (Erg.-H.), 153–157, 1937
  • Frostig J., Kister J., Manasson A., Matecki W. W sprawie leczenia schizofrenii insuliną. Warszawskie Czasopismo Lekarskie 14 (3), 47–50, 1937
  • Frostig J.P., Wortis J.. Sakel's pharmacologic shock treatment for schizophrenia; tentative directions and system of recording. „Archives of Neurology and Psychiatry”. 39 (2), s. 219–231, 1938. DOI: 10.1001/archneurpsyc.1938.02270020009001. 
  • O leczeniu schizofrenii insuliną. Klinika Współczesna 6 (6), 344–346, 1938
  • Frostig J.P., Persyko J., Persyko H. The quotient of blood sugar fall. A contribution to the question of insulin sensitization. American Journal of Psychiatry 94, ss. 226–229, 1938
  • Technique of Insulin-Shock Therapy. San Francisco, 1939
  • Himwich H.E., Frostig J.P., Fazekas J.F., Haddidian Z. The Mechanism of the Symptoms of Insulin Hypoglycemia. American Journal of Psychiatry 96, 371–385, 1939
  • H. E. Himwich, J. P. Frostig, J. F. Fazekas, H. Hoagland, Z. Hadidian. Clinical, Electroencephalographic, and Biochemical Changes During Insulin Hypoglycemia. „Proceedings of the Society for Experimental Biology and Medicine”. 40 (3), s. 401–402, 1939. DOI: 10.3181/00379727-40-10431P. 
  • F.H. Lewy, H.E. Himwich, J.P. Frostig, T.D. Spies. The Effect of Cocarboxylase upon Metabolism and Neuro-Psychiatric Phenomena in Pellagrins with Beriberi. „Science”. 90 (2328), s. 141, 1939. DOI: 10.1126/science.90.2328.141. PMID: 17829078. 
  • Clinical Observations in the Insulin Treatment of Schizophrenia. Preliminary Report. American Journal of Psychiatry 96, 1167–1190, 1940
  • Frostig J.P., Spjes T.D. The Initial Nervoue Syndrome of Pellagra and Associated Defficiency Diseases.American Journal of the Medical Sciences 199 (2), 268–274, 1940
  • Frostig J.P., Schreiber J., Bennett C.R., Thomas G.F. Insulin convulsions, a method of prevention. American Journal of Psychiatry 98, 369–373, 1941
  • Frostig J.P., Rossman I.M., Cline W.B., Schwoerer O. Protracted shock: its cause and its prevention. American Journal of Psychiatry 98 (2), 192–195, 1941
  • Frostig J.P., Harreveld A., Reznick S., Tyler D.B., Wiersna C.A.G. Electronarcosis in animals and in man. Archives of Neurology and Psychiatry 51 3), 232–242, 1944

Przypisy

  1. ↑ Piotr Szarejko: Słownik lekarzy polskich XIX wieku. Tom 4. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper, 1997, s. 147–148. ISBN 83-86951-28-1.
  2. ↑ Almanach szkolnictwa żydowskiego w Polsce, t. 1. Warszawa, 1938 s. 565–566
  3. ↑ Gazeta Lwowska nr 258 (9.11.1912)
  4. ↑ Biographical directory of fellows and members of the American Psychiatric Association. New York, 1950 ss. 265-266
  5. ↑ Jaworski M: Gimnazyum VI im. Stanisława Staszica we Lwowie 1902–1927. Lwów: 1927, s. 127.
  6. ↑ Herczyńska G. Jakób Frostig (1896-1959). „Postępy Psychiatrii i Neurologii”. 16 (4), s. 275––280, 2007. 
  7. ↑ Spis członków P. Tow. Psych. (1926). Rocznik Psychiatryczny 5, 201, 1927
  8. ↑ M.P. Polak wprowadził elektronarkozę do psychiatrii. Problemy 6 (1), s. 65, 1950
  9. ↑ E Ziskind, E Somerfield-Ziskind. Peter Jacob Frostig, 1896–1959. „American Journal of Psychiatry”. 117, s. 479–480, 1960. DOI: 10.1176/appi.ajp.117.5.479. PMID: 13788644. 
  10. ↑ In Memoriam. California Medicine 93 (1), s. 54, 1960
  11. ↑ Jacob Peter Frostig (1896–1959) - Find A Grave Memorial. [dostęp 2013-04-30].
  12. ↑ The women of psychology. 2. Expansion and refinement. Schenkman Publishing Company, 1982 s. 172
  13. ↑ The San Bernardino County Sun 3.7.1942 s. 10
  14. ↑ Trinity Tripod 27.2.1968 [1]
  15. ↑ Cognition and Fact - Materials on Ludwik Fleck / Hrsg. R.S. Cohen ; Hrsg. Thomas Schnelle. Berlin: Springer Netherland, 1986, s. 8–9. ISBN 90-277-1902-0.
  16. ↑ Twardowski K: Dzienniki: 1928-1936. Polskie Towarzystwo Filozoficzne, 1997 s. 94
  17. ↑ Bruno Schulz, Jerzy Ficowski: Listy, fragmenty ; Wspomnienia o pisarzu. Kraków, Wrocław: Wydawnictwo Literackie, 1984, s. 65. ISBN 83-08-01095-4.
  18. ↑ NataliaN. Yakubova NataliaN., Reclaiming the Actress's Authority over Theatre Creation: The Autobiography of Polish Actress Irena Solska (1875-1958), „Aspasia”, 2 (1), 2008, DOI: 10.3167/asp.2008.020107 .
  • ISNI: 0000000403275245
  • VIAF: 299745833
  • NKC: xx0249875
  • PLWABN: 9810600955605606
  • NUKAT: n2013184064
  • WorldCat: viaf-299745833