Język selkupski

 Ten artykuł od 2013-05 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
шöйӄумый эты
Obszar

Rosja (Jamalsko-Nieniecki Okręg Autonomiczny, Obwód tomski, Kraj Krasnojarski)

Liczba mówiących

1023 (2010)[1]

Pismo/alfabet

cyrylica (alfabet selkupski)

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 5 rozwojowy↗
Kody języka
ISO 639-2 sel
ISO 639-3 sel
IETF sel
Glottolog selk1253
Ethnologue sel
GOST 7.75–97 сел 590
WALS skp
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język selkupski (dawniej określany jako język ostiak-samojedzki)[2] – język z grupy języków samojedzkich należących do rodziny uralskiej.

W 1989 r. podano, że ma 1800 użytkowników[3]. Według danych z 2010 r. posługuje się nim nieco ponad 1000 osób[4]. Dawniej służył jako regionalna lingua franca[4].

Selkupski razem z wymarłym językiem kamasyjskim (sajan-samojedzkim) należy do południowego zespołu języków samojedzkich. Używany jest przez ludność zamieszkującą zachodnią Syberię, między rzekami Ob i Jenisej. W języku selkupskim występuje kilka (ok. 5) zróżnicowanych dialektów. Różnice między poszczególnymi dialektami są dość duże, nawet sama nazwa języka selkupskiego w każdym z dialektów jest nieco odmienna. Po selkupsku język ten nazywany jest (w poszczególnych dialektach tego języka): šöľqumyt әty, čumyľ qumyt әty, śüssü qumyt әty, šöš qumyt әty, tüj qumyt әty.

T. Salminen (2007) uznaje selkupski za grupę trzech języków (północny, centralny, południowy)[5]. Najwięcej użytkowników ma selkup północny[3].

Język selkupski należy do języków zagrożonych wymarciem, jest bowiem wypierany przez język rosyjski.

Do zapisu języka selkupskiego stosowana jest cyrylica; język ten w formie pisemnej pojawił się po roku 1930.

Alfabet

Alfabet selkupskiego języka literackiego (oparty na dialekcie tazowskim)[6]:

А а Ӓ ӓ Б б В в Г г Д д Е е Ә ә Ё ё Ж ж З з
И и І і Й й К к Ӄ ӄ Л л М м Н н Ӈ ӈ О о Ө ө
Ӧ ӧ П п Р р С с Т т У у Ӱ ӱ Ф ф Х х Ц ц Ч ч
Ш ш Щ щ Ъ ъ Ы ы Ь ь Э э Ю ю Я я

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Spis z 2010 r.
  2. ↑ Salminen 2007 ↓, s. 229.
  3. ↑ a b Salminen 2007 ↓, s. 263.
  4. ↑ a b David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Selkup, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06]  (ang.).
  5. ↑ Salminen 2007 ↓, s. 218, 231.
  6. ↑ A. Kuzniecowa: Selkupskij jazyk. Petersburg: filia wyd. Proswieszczenije, 2002, s. 14–15, 37. ISBN 5-09-005259-X.

Bibliografia

  • TapaniT. Salminen TapaniT., Europe and North Asia, [w:] ChristopherCh. Moseley (red.), Encyclopedia of the World’s Endangered Languages, Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 211–282, DOI: 10.4324/9780203645659, ISBN 978-0-7007-1197-0, ISBN 978-0-203-64565-9, OCLC 47983733  (ang.).

Linki zewnętrzne

W Inkubatorze znajduje się testowa wersja Wikipedii w języku selkupskim
  • NKC: ph270761
  • J9U: 987007529460705171