Henry Brooke (11. baron Cobham)

Ten artykuł dotyczy 11. barona Cobham. Zobacz też: inne osoby o takim imieniu i nazwisku.

Ten artykuł od 2009-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Henry Brooke (11. baron Cobham)

Data urodzenia	22 listopada 1564
Data i miejsce śmierci	3 lutego 1619 Tower of London
Lord strażnik Pięciu Portów
Okres	od 1597 do 1603
Poprzednik	William Brooke
Następca	Henry Howard
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Henry Brooke KG (ur. 22 listopada 1564, zm. 3 lutego 1619 w Tower of London) – angielski arystokrata, najstarszy syn Williama Brooke’a, 10. barona Cobham, i Frances Newton, córki sir Johna Newtona.

Początek kariery Henry’ego to rok 1588, kiedy młody Brooke został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant hrabstwa Kent. W latach 1592-1593 reprezentował hrabstwo Hedon. Po śmierci ojca w 1597 r. został 11. baronem Cobham i zasiadł w Izbie Lordów. Utrzymywał bliskie stosunki ze swoim szwagrem, Robertem Cecilem. Był przeciwnikiem lorda Essexa, którego ubiegł w wyścigu do wakującego po śmierci ojca Henry’ego urzędu lorda strażnika Pięciu Portów. Henry został w 1597 lordem namiestnikiem Kentu. 23 kwietnia 1599 został kawalerem Orderu Podwiązki. W 1600 podejmował królową Elżbietę I w swojej londyńskiej rezydencji.

Kiedy w 1600 lord Essex zawiązał spisek przeciwko królowej usunięcie Cobhama z dworu królewskiego było jednym z jego postulatów. Po wykryciu spisku w 1601 i aresztowaniu Essexa, ten zaczął wysuwać oskarżenia w kierunku Cobhama, któremu jednak udało się odrzucić wszystkie zarzuty.

Śmierć Elżbiety I w 1603 i wstąpienie na tron Jakuba I Stuarta oznaczały początek końca kariery Cobhama. Cobham znany był ze swoim prokatolickich sympatii więc kiedy w lipcu 1603 wykryto spisek Williama Watsona, w którym uczestniczył młodszy brat Cobhama, George Brooke, cień podejrzenia padł na barona, którym w tym czasie zawiązał kolejny spisek (zwany spiskiem Cobhama lub Głównym Spiskiem) i starał się uzyskać pomoc od hiszpańskiego ambasadora, hrabiego Aremberga. Również i ten spisek został wykryty i Cobham został uwięziony w Tower of London.

Proces Cobhama rozpoczął się 18 listopada. Baron utracił wszystkie tytuły i urzędy oraz został skazany na śmierć. Egzekucja miała odbyć się w Winchesterze 10 grudnia, ale król Jakub rozmyślił się i Cobham powrócił do Tower. W więzieniu pozostał do 1617, kiedy pozwolono mu odwiedzić Bath. Jesienią wrócił do Tower. Wkrótce stan jego zdrowia pogorszył się. Cobham zmarł 3 lutego 1619 r.

Ok. 27 maja 1601 Cobham poślubił lady Frances Howard (zm. lipiec 1628), córkę Charlesa Howarda, 1. hrabiego Nottingham, i Katherine Carey, córki 1. barona Hunsdon. Małżonkowie nie mieli razem dzieci.