Gustaw Foss

Gustaw Foss (ur. 1908, zm. 26 stycznia 1956 w Poznaniu) – germanista, pedagog, językoznawca i dialektolog, docent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, członek Polskiego Towarzystwa Językoznawczego.

Działalność naukową rozpoczął w okresie międzywojennym na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Później odbył stypendium w Niemczech, gdzie zainteresował się dialektologią dolnoniemiecką. Doktorat obronił w 1946 w Krakowie na Uniwersytecie Jagiellońskim.

W okresie międzywojennym badał dolnoniemiecką gwarę kolonizacyjną na Ziemi dobrzyńskiej (monografia Die niederdeutsche Siedlungsmundart im Lipnoer Lande wraz z nieukończonym słownikiem). Badania te miały charakter pionierski w zakresie gwar kolonizacyjnych w Polsce. Przedmiotem zainteresowania Fossa były także Akta Stanów Prus Królewskich (Toruń). Po II wojnie światowej przyczynił się w znaczący sposób do odbudowy polskiej germanistyki, ratował wtedy zagrożone księgozbiory niemieckojęzyczne przed zniszczeniem i dewastacją. Odtworzył w Poznaniu i Toruniu biblioteki germanistyczne.

Oprócz pracy naukowej Gustaw Foss był również zamiłowanym pedagogiem – szkolił kadrę językoznawczą ośrodków germanistycznych przy UAM i UMK.

Bibliografia

  • ISNI: 0000000040929819
  • VIAF: 37961214
  • LCCN: no97020602
  • GND: 128094842
  • SUDOC: 234883987
  • NTA: 154305669
  • CiNii: DA17684578
  • PLWABN: 9810684801705606
  • NUKAT: n01716921