Grawitacyjna całka działania
| Ten artykuł należy dopracować: od 2011-04 → zweryfikować treść i dodać przypisy, → napisać/poprawić definicję. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Równania ogólnej teorii względności są konsekwencją minimum funkcjonału (całka działania) ze względu na metrykę czasoprzestrzeni Funkcjonał ten ma postać
gdzie związane jest z przejściem do krzywoliniowego układu współrzędnych
jest funkcją Lagrange’a, składającą się z dwóch części – grawitacyjnej – opisującej geometrię czasoprzestrzeni i funkcji Lagrange’a materii (wszystko co nie jest grawitacją)
Funkcja Lagrange’a grawitacji powinna zależeć jedynie od niezmienników opisujących geometrię czasoprzestrzeni. Takim niezmiennikiem jest skalar krzywizny R. Teoria Einsteina odpowiada najprostszej liniowej realizacji:
Stałe i są stałymi teorii. Stałą definiuje się tak, by nastąpiła zgodność z teorią grawitacji Newtona. jest stałą kosmologiczną.
Wariacja całki działania
względem tensora metrycznego daje równania Einsteina
definiując tensor energii-pędu.
Zobacz też
- p
- d
- e
- Wstęp
- Aparat matematyczny
- Równanie Einsteina
- Testy doświadczalne
Podstawowe koncepcje | |
---|---|
Zjawiska |
|
Równania |
|
Formalizm |
|
Rozwiązania |
|
Uczeni |