George Robinson
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 24 października 1827 | ||
|---|---|---|---|
| Data śmierci | 9 lipca 1909 | ||
| Wicekról Indii | |||
| Okres | od 1880 | ||
| Przynależność polityczna | Partia Liberalna | ||
| Poprzednik | lord Lytton | ||
| Następca | lord Dufferin | ||
| |||
George Frederick Samuel Robinson, 1. markiz Ripon KG, GCSI, CIE (ur. 24 października 1827 w Londynie, zm. 9 lipca 1909) – brytyjski polityk i administrator kolonialny związany ze stronnictwiem Wigów, a potem Partią Liberalną. Pełnił szereg wysokich stanowisk państwowych, m.in. ministra wojny, ministra kolonii oraz wicekróla Indii.
Życiorys
Urodził się w siedzibie brytyjskich premierów przy Downing Street jako syn ówczesnego szefa rządu, lorda Godericha, i lady Sarah Hobart, córki 4. hrabiego Buckinghamshire. W 1852 r. został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Kingston upon Hull. Od 1853 r. reprezentował okręg wyborczy Huddersfield. Sześć lat później odziedziczył po ojcu tytuł 2. hrabiego Ripon i zarazem miejsce w Izbie Lordów. Jeszcze w tym samym roku przyjął odziedziczony po kuzynie, sytuujący się wyżej w drabinie precedencji, tytuł 3. hrabiego de Grey.
W 1861 r. został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Wojny. W 1863 r. stanął na czele tego resort. Zarazem został członkiem Tajnej Rady. Trzy lata później stanął na krótko na czele resortu Indii. W 1868 r. otrzymał stanowisko Lorda Przewodniczącego Rady, w praktyce jednak wypełniał obowiązki głównego negocjatora w toku rokowań ze Stanami Zjednoczonymi, które doprowadziły do podpisania w 1871 r. traktatu waszyngtońskiego, kompleksowo regulującego punkty sporne w stosunkach obu państw. Za zasługi z okresu negocjacji otrzymał najpierw Order Podwiązki, a następnie tytuł markiza Ripon.
W 1874 r. dokonał konwersji z anglikanizmu na katolicyzm. W 1880 r. wyjechał do Indii, aby zostać ich wicekrólem, czyli zwierzchnikiem całej administracji kolonialnej na subkontynencie. Jego najgłośniejszą inicjatywą był projekt ustawy, który m.in. pozwalał hinduskim sędziom orzekać w sprawach, gdzie podsądnymi byli Europejczycy. Nie został on jednak przyjęty przez brytyjski parlament. Kadencja lorda Ripona w Indiach dobiegła końca w 1884 r.
Po powrocie do kraju był krótko pierwszym lordem Admiralicji, a następnie w latach 1892-1895 ministrem kolonii. Po powrocie swojej partii do władzy w 1905 r. został Lordem Tajnej Pieczęci i zarazem przewodniczącym Izby Lordów. Był wówczas także kanclerzem uniwersytetu w Leeds. W 1908 r. zrezygnował ze wszystkich stanowisk politycznych i w wieku 81 lat przeszedł na emeryturę. Zmarł rok później.
8 kwietnia 1851 r. poślubił Henriettę Vyner (17 kwietnia 1833 - 28 lutego 1907), córkę Henry’ego Vynera i lady Mary Robinson, córki 2. hrabiego de Grey. George i Henrietta mieli razem dwoje dzieci:
- nieznana z imienia córka
- Frederick Oliver Robinson (29 stycznia 1852 - 22 września 1923), 2. markiz Ripon
Pamięć o lordzie Riponie jest wciąż żywa w Indiach, zwłaszcza w stanie Karnataka. Jedno z tamtejszych miasteczek nosi po nim nazwę Riponpet. Z kolei ratusz w stolicy stanu, Madrasie, nazywa się oficjalnie Budynkiem Ripona.
Linki zewnętrzne
- thepeerage.com
- p
- d
- e
| Lordowie Wysocy Admirałowie 1413–1628 |
|
|---|---|
| Lordowie Wysocy Admirałowie i Pierwsi Lordowie Admiralicji 1628–1709 |
|
| Pierwsi Lordowie Admiralicji od 1709 |
|
| Admirałowie Floty 1795-1827 |
|
| Pierwsi Lordowie Morscy od 1828 |
|
- p
- d
- e
Ministrowie wojny Wielkiej Brytanii
|
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
| XVI wiek |
|
|---|---|
| XVII wiek |
|
| XVIII wiek |
|
| XIX wiek |
|
| XX wiek |
|
| XXI wiek |
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
| W latach 1628-1638 |
|
|---|---|
| W latach 1642-1646 |
|
| W latach 1679-1684 |
|
| W latach 1689-1701 |
|
| W latach 1709-1827 |
|
| W latach 1828-1964 |
|
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
- p
- d
- e
| W Izbie Lordów |
|
|---|---|
| W Izbie Gmin |
|
- p
- d
- e
Drugi gabinet lorda Palmerstona (1859–1865)
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie gabinetu |
|
- p
- d
- e
Drugi gabinet lorda Russella (1865–1866)
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie gabinetu |
- p
- d
- e
Pierwszy gabinet Williama Ewarta Gladstone’a (1868–1874)
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie gabinetu |
|
- p
- d
- e
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie gabinetu |
|
- p
- d
- e
Czwarty gabinet Williama Ewarta Gladstone’a (1892–1894)
| W dniu powstania |
|
|---|
- p
- d
- e
Gabinet lorda Rosebery’ego (1894–1895)
| W dniu powstania |
|
|---|
- p
- d
- e
Gabinet Henry’ego Campbella-Bannermana (1905–1908)
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie gabinetu |
- p
- d
- e
Pierwszy gabinet Herberta Henry’ego Asquitha (1908–1915)
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie gabinetu |
|
Kontrola autorytatywna (osoba):
- Britannica: biography/George-Frederick-Samuel-Robinson-1st-marquess-of-Ripon
