Georg Pencz

Data i miejsce urodzenia

ok. 1500
Norymberga

Data i miejsce śmierci

15 października 1550
Lipsk

Narodowość

niemiecka

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

renesans

Multimedia w Wikimedia Commons

Georg Pencz^[1] (ur. ok. 1500 w Norymberdze, zm. 10 lub 15 października 1550 w Lipsku lub we Wrocławiu^[2]) – niemiecki malarz i grafik okresu odrodzenia.

Inne wersje nazwiska: Pentz, Prenntz, Bentz, Pens

Uczeń i pracownik Albrechta Dürera. Działał w Norymberdze i Lipsku. W l. 1539-40 i 1541-42 przebywał we Włoszech, gdzie uległ silnemu wpływowi malarstwa Rafaela.

Malował portrety, sceny religijne oraz kompozycje mitologiczne i alegoryczne. Tworzył też drzeworyty i miedzioryty.

Wybrane dzieła

Achilles i Chiron (1543), Los Angeles County Museum of Art
Anioł (1525-30) – Kolonia, Wallraf- Richartz-Museum
Caritas Romana (1538) – Warszawa, Muzeum Narodowe
Chrystus w koronie cierniowej (1544) – Wrocław, Muzeum Narodowe
Judyta z głową Holofernesa (1531) – Monachium, Stara Pinakoteka
Leda z łabędziem – Madryt, Prado
Lot i jego córki (1544) – Kraków, Zamek Królewski na Wawelu
Melancholia – (1545), Pałac Weißenstein w Pommersfelden
Męka Pańska (skrzydła ołtarza) 1531-1538 – Kraków, Kaplica Zygmuntowska na Wawelu
Portret dziewczynki- (1545), Minneapolis Institute of Art
Portret hrabiego palatyna Ottheinrich (ok.1550) – St. Petersburg, Ermitaż
Portret Joerga Herza (1545) – Karlsruhe, Kunsthalle
Portret mężczyzny – Budapeszt, Muzeum Sztuk Pięknych
Portret mężczyzny – Hamburg, Kunsthalle
Portret siedzącego młodzieńca (1544) – Florencja, Uffizi
Portret śpiącej kobiety (1544), Pasadena, Norton Simon Museum
Sąd Ostateczny (sepia) (1540) – St. Petersburg, Ermitaż
Trójca Święta (1530-40) – Warszawa, Muzeum Narodowe
Wenus i Amor – Berlin, Gemäldegalerie