Georg Abraham Schneider
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 19 kwietnia 1770 |
|---|---|
| Pochodzenie | niemieckie |
| Data i miejsce śmierci | 19 stycznia 1839 |
| Gatunki | muzyka poważna, muzyka klasycyzmu |
| Zawód | kompozytor, waltornista, oboista |
Georg Abraham Schneider (ur. 19 kwietnia 1770 w Darmstadt, zm. 19 stycznia 1839 w Berlinie[1][2]) – niemiecki kompozytor, waltornista i oboista.
Życiorys
Uczeń Johanna Wilhelma Mangolda, dyrektora orkiestry dworskiej w Darmstadt, której członkiem został w 1787 roku[1][2]. Później uczył się kompozycji i teorii u Johanna Gottlieba Portmanna[1][2]. Poślubił też jego córkę, Karolinę[1]. W 1795 roku przeniósł się na dwór księcia Henryka w Rheinsbergu[1][2]. Od 1803 roku został waltornistą w orkiestrze dworskiej w Berlinie, w 1807 roku zainicjował serię koncertów abonamentowych[1][2]. W latach 1813–1816 był dyrygentem orkiestry teatralnej w Tallinnie[1][2]. Po powrocie do Berlina został w 1820 roku dyrektorem teatru królewskiego, a w 1825 roku kapelmistrzem króla pruskiego[1][2]. Uczył także w szkole muzycznej przy teatrze dworskim oraz w Preußische Akademie der Künste[1][2].
Skomponował m.in. 5 singspieli (Der Orakelspruch, Aucassin und Nicolette, Die Verschworenen, Der Traum, Der Werwolf), 13 baletów, muzykę do przedstawień teatralnych, 2 oratoria, kantaty, msze, Symfonię D-dur, Ouverture concertante C-dur, Sinfonia concertante na flet i obój, Concertino na 3 rogi myśliwskie i róg wentylowy, koncerty na róg, flet, obój, rożek angielski, fagot, ponadto kwintety, kwartety, tria, sonaty[1][2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 115–116. ISBN 978-83-224-0865-0.
- ↑ a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3196. ISBN 0-02-865530-3.
Linki zewnętrzne
- Georg Abraham Schneider – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
