Fryderyk I (elektor Brandenburgii)

Fryderyk I
Fryderyk I otrzymuje Brandenburgię w lenno

Burgrabia Norymbergi
Okres	od 1397 do 1420
Poprzednik	Fryderyk V
Następca	połączono z margrabim Brandenburgii
Elektor Brandenburgii
Okres	od 1415 do 1440
Poprzednik	Zygmunt Luksemburski
Następca	Fryderyk II Żelazny
Dane biograficzne
Dynastia	Hohenzollernowie
Data i miejsce urodzenia	1371 Norymberga
Data i miejsce śmierci	20 września 1440 Cadolzburg

Ojciec	Fryderyk V
Matka	Elżbieta Miśnieńska

Żona	Elżbieta bawarska
Dzieci	Elżbieta Jan Alchemik Cecylia Małgorzata Magdalena Fryderyk II Żelazny Albrecht III Achilles Zofia Dorota brandenburska Fryderyk Młodszy

Fryderyk I Hohenzollern (ur. 1371 w Norymberdze, zm. 20 września 1440 w Cadolzburgu koło Norymbergi) – burgrabia Norymbergi od 1397, jako Fryderyk VI, elektor Brandenburgii od 1415 roku.

W 1415 od Zygmunta Luksemburskiego otrzymał w lenno Brandenburgię, z tytułem księcia-elektora za poparcie w staraniach tegoż o koronę niemiecką (potwierdzenie elektoratu w 1417, jako Fryderyk I). Syn Fryderyka V i Elżbiety Miśnieńskiej.

Relacje z Królestwem Polskim

Zygmunt Luksemburski ogłosił 6 grudnia 1420 roku we Wrocławiu zupełnie niekorzystny dla strony polskiej wyrok w sporze polsko-krzyżackim. Wobec słabnącej pozycji Zygmunta Luksemburskiego królowi Polski Władysławowi II udało się zawrzeć z księciem Fryderykiem I Hohenzollernem sojusz zaczepno-odporny podpisany 8 kwietnia 1421 w Krakowie. Brandenburgia i Polska stanęły razem chroniąc się wzajemnie na ewentualność działań zakonu krzyżackiego. Dzięki mediacji brandenbursko-papieskiej rozejm pomiędzy Polską i Zakonem przedłużono do końca 1422 roku.

Rodzina

Fryderyk poślubił Elżbietę bawarską (ur. 1383, zm. 13 listopada 1442 w Ansbach)^[1]. Ze związku małżeńskiego pochodzili:

Elżbieta (ur. 1403, zm. 31 października 1449 w Legnicy), żona ks. Ludwika II brzeskiego
Jan Alchemik (ur. 1405, zm. 1465) – margrabia brandenburski,
Cecylia (ur. ok. 1405, zm. 4 stycznia 1449),
Małgorzata (ur. ok. 1410, zm. 27 lipca 1465 w Landshut),
Magdalena (ur. ok. 1412, zm. 27 października 1454 w Scharnebecku),
Fryderyk II (ur. 1413, zm. 1471) – elektor brandenburski,
Albert III Achilles (ur. 1414, zm. 1486) – elektor brandenburski,
Zofia (ur. 1417, zm. 1417),
Dorota (ur. 9 lutego 1420, zm. 19 stycznia 1491 w Rehnie) – żona Henryka IV Grubego,
Fryderyk Młodszy (Tłusty) (ur. ok. 1424, zm. 6 października 1463 w Tangermünde) – margrabia brandenburski.

Fryderyk IV

Jan II

Małgorzata Karyntyjska

Fryderyk V

Bertold VII

Elżbieta von Henneberg

Adelajda Heska

Fryderyk I

Fryderyk I Dzielny

Fryderyk II Poważny

Elżbieta z Lodbeburg-Arnshaugk

Elżbieta

Ludwik IV Bawarski

Matylda Bawarska

Beatrycze Świdnicka

Przypisy

↑ Elżbieta była córką Friedricha Bayern-Landshut i Maddaleny Visconti

Burgrabiowie Norymbergi

Hrabiowie von Raabs	Gotfryd II von Raabs (ok. 1105–ok. 1137) Konrad I von Raabs (ok. 1137–ok. 1143) Gotfryd III von Raabs (ok. 1143–ok. 1160) Konrad II von Raabs (ok. 1160–ok. 1191)
Dynastia Hohenzollernów	Fryderyk I (1192-1200) Fryderyk II (1200-1251) Konrad III (1200-1260) Fryderyk III (1260-1297) Jan I (1297-1300) Fryderyk IV (1297-1332) Jan II (1332-1357) Fryderyk V (1357-1397) Fryderyk VI i Jan III (1397-1420)

Władcy Brandenburgii

Margrabiowie
Marchii Północnej

Pierwsi
hrabiowie

Dytryk (965–983)
Hodo (985–993)
Lotar (993–1003)
Werner (1003–1009)
Bernard I (1009–1018)
Bernard II (1018–1045)
Wilhelm (1045–1056)
Lotar Udo I (1056–1057)
Lotar Udo II (1057–1082)
Henryk I (1082–1087)
Lotar Udo III (1087–1106)
Rudolf I (1106–1111)
Helperich z Plötzkau (1111–1112)
Rudolf I (1112–1114)
Henryk II (1114–1128)
Lotar Udo IV (1128–1130)
Konrad z Plötzkau (1130–1133)

Askańczycy

Albrecht I Niedźwiedź (1134–1157)

Margrabiowie
Brandenburgii

Askańczycy

Albrecht I Niedźwiedź (1157–1170) Otto I (1170–1184) Otto II Szczodry (1184–1205) Albrecht II (1205–1220)
Linia na Salzwedel	Otto III (1220–1267) Jan III (1267–1268) Otto V Długi (1267–1298) Albrecht III (1267–1300) Otto VI Mały (1280–1286) Herman (1298–1308) Jan V (1308–1317)
Linia na Stendal	Jan I Askańczyk (1220–1266) Jan II (1266–1281) Konrad (1266–1304) Otto IV ze Strzałą (1266–1308) Otto VII (1291–1297) Henryk I bez Ziemi (1294–1318) Jan IV (1304–1305) Waldemar Wielki (1304–1319) Henryk II Dziecię (1318–1320)

Wittelsbachowie

Ludwik I (1320–1351)
Ludwik VI Rzymianin (1351–1356)

Elektorzy
Brandenburgii

Wittelsbachowie	Ludwik VI Rzymianin (1356–1366) Otto V Leniwy (1366–1373)
Luksemburgowie	Karol IV (1373–1378) Zygmunt (1378–1388) Jodok z Moraw (1388–1411) Zygmunt (1411–1415)
Hohenzollernowie	Fryderyk I (1411–1440) Fryderyk II Żelazny (1440–1470) Albrecht III Achilles (1470–1486) Jan Cycero (1486–1499) Joachim I Nestor (1499–1535) Jan (1535–1571) Joachim II Hektor (1535–1571) Jan Jerzy (1571–1598) Joachim Fryderyk (1598–1608) Jan Zygmunt (1608–1620) Jerzy Wilhelm (1620–1640) Fryderyk Wilhelm I (Wielki Elektor) (1640–1688) Fryderyk III (1688–1701)

Elektorzy
Brandenburgii
(w ramach Królestwa Prus)

Hohenzollernowie	Fryderyk I (1701-1713) Fryderyk Wilhelm I (1713–1740) Fryderyk II Wielki (1740–1786) Fryderyk Wilhelm II (1786–1797) Fryderyk Wilhelm III (1797–1806)