Frank Borghi
| Data i miejsce urodzenia | 9 kwietnia 1925 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 2 lutego 2015 | ||||||||
| Pozycja | bramkarz | ||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||
| Klub | St. Louis Simpkins-Ford | ||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||
| |||||||||
Frank Borghi (ur. 9 kwietnia 1925 w Saint Louis, zm. 2 lutego 2015 tamże[1][2]) – amerykański piłkarz grający na pozycji bramkarza. W początkach kariery sportowej - baseballista. Uczestnik Mistrzostw Świata z 1950, na których Stany Zjednoczone sensacyjnie zwyciężyły z reprezentacją Anglii 1–0 (Borghi rozegrał cały mecz).
Biogram
Dorastał w dzielnicy The Hill na przedmieściach St. Louis[3].
W czasie II wojny światowej służył jako sanitariusz w jednej z jednostek piechoty US Army podczas Ofensywy w Ardenach. Za zasługi w służbie US Army odznaczony brązową gwiazdą Purpurowego Serca[4].
Sportową karierę zaczynał jako baseballista (łapacz) w drużynie St. Louis Cardinals, lecz po dwóch latach gry w baseball zmienił dyscyplinę na piłkę nożną[5]. Jako piłkarz rozpoczął karierę w amatorskim klubie St. Louis Simpkins-Ford oraz zdobył z tym zespołem dwukrotnie puchar U.S. Open Cup w 1948 i 1950[6].
W 1950 został powołany do kadry piłkarskiej Stanów Zjednoczonych przez ówczesnego trenera Williama Jeffreya na Mistrzostwa Świata 1950, które odbywały się w Brazylii. W 1955 został ogłoszony zawodnikiem MVP przez Missouri Soccer Commission[7]. Jak sam twierdził w wywiadzie z nim przeprowadzonym w 2009 roku – nie posiadał zdolności do gry w polu, jednak ze względu na duże dłonie oraz doświadczenie z gry łapacza w baseball’u nadawał się tylko na pozycję bramkarza[8].
W 1976 został wcielony do galerii sław National Soccer Hall of Fame wraz z pozostałymi reprezentantami Stanów Zjednoczonych z Mistrzostw Świata 1950. Po zakończeniu kariery sportowej został przedsiębiorcą pogrzebowym, założył własny zakład pogrzebowy, który prowadził do 2003. W 2004 został odznaczony tytułem Honorary All-American wraz z Walterem Bahrem, Harrym Keough, Gino Parianim oraz Johnem Souzą przyznanym przez National Soccer Coaches Association of America.
W 2005 powstał film Gra ich życia, w której rolę Franka Borghi’ego odegrał szkocki aktor Gerard Butler[9].
Zmarł 2 lutego 2015 w wieku 89 lat[10]. Został pochowany na cmentarzu Jefferson Barracks National Cemetery w Lemay w stanie Missouri[11].
Przypisy
- ↑ BradB. Choat BradB., St. Louis Soccer Legend Frank Borghi Dies [online], stlouis.cbslocal.com, 3 lutego 2015 [dostęp 2015-02-21] (ang.).
- ↑ IvanI. Ponting IvanI., Frank Borghi: US goalkeeper who kept a clean sheet during his country’s famous victory over England in 1950 [online], independent.co.uk, 19 lutego 2015 [dostęp 2015-02-21] (ang.).
- ↑ Frank Borghi: The Keeper Who Held Off England, protagonistsoccer.com, [dostęp 2024-06-17].
- ↑ Frank Borghi, man who blanked the Brits, passes away. Goalkeeper from St. Louis was in the nets as USA blanked England 1-0 in 1950 (strona zarchiwizowana), stlsoccerhalloffame.com, [dostęp 2024-06-17].
- ↑ Frank Borghi: The Keeper Who Held Off England, protagonistsoccer.com, [dostęp 2024-06-17].
- ↑ FRANK BORGHI 1976 Inductee GOALKEEPER, nationalsoccerhof.com, [dostęp 2024-06-17].
- ↑ Frank Borghi (strona zarchiwizowana), national.soccerhall.org, [dostęp 2024-06-17].
- ↑ Frank Borghi: The Keeper Who Held Off England, protagonistsoccer.com, [dostęp 2024-06-17].
- ↑ Frank Borghi, U.S. goalkeeper in 1950, dies at 89, espn.com, [dostęp 2024-06-17].
- ↑ Walter Bahr's memories of late 1950 World Cup teammate Frank Borghi, si.com, [dostęp 2024-06-17].
- ↑ Frank C. Borghi, findagrave.com, [dostęp 2024-06-17].
Bibliografia
- Biografia zawodnika na National.Soccerhall.org (arch.)
